به گزارش حلقه وصل، دیدار فعالان محیط زیست با رئیس قوه قضائیه یک جلسه تاریخی بود زیرا در طول 40 سالی که از انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد سابقه نداشته که یکی از روسای سه قوه، گروهی را به‌عنوان فعالان محیط‌زیست به حضور بپذیرد و به آنها اجازه دهد سوالات خود را بدون ممیزی و سانسور مطرح کنند در حالی که رئیس قوه قضائیه در چنین جلسه‌ای پاسخگوی سوالات فعالان محیط‌زیست بود.
انتظار داشتم رئیس قوه مجریه، نخستین رئیس در تاریخ جمهوری اسلامی باشد که چنین ملاقاتی را با فعالان محیط‌زیست برگزار می‌کند زیرا آقای روحانی دولت خود را دولت محیط‌زیستی معرفی کرده است اما متاسفانه رئیس‌جمهور هرگز حاضر نشد با فعالان محیط‌زیستی یک گفت‌وگوی بی‌واسطه داشته باشد و به سوالات آنها پاسخ دهد.
نه‌تنها روحانی حاضر به برگزاری چنین جلسه‌ای نشد بلکه عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست نیز به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور تاکنون چنین جلسه‌ای را با حضور رسانه‌های گروهی برگزار نکرده است و حتی تاسف‌بارتر اینکه هیچ‌یک از روسای قوه مقننه هم تن به چنین ملاقاتی نداده‌اند و تنها ملاقات عمومی به ۱۷ اسفندماه ۱۳۹۳ برمی‌گردد؛
زمانی که عالی‌ترین مقام ایران، همه فعالان محیط‌زیستی را در حسینیه امام‌خمینی(ره) به حضور پذیرفتند و با دفاع جانانه‌ای که از محیط‌زیست کردند، اجازه بررسی طرح انحلال سازمان حفاظت محیط‌زیست در مجلس را در آن دوره ندادند، برهمین اساس برگزاری این جلسه از سوی ابراهیم رئیسی بسیار مثبت و امیدبخش بود.
امیدوارم دو رئیس قوه مقننه و مجریه که علی‌القاعده باید تعامل بیشتری با مردم و فعالان محیط‌زیست و تشکل‌های مردم‌نهاد داشته باشند از ایشان الگو بگیرند و زمانی را برای گفت‌وگوی رودررو و بی‌واسطه با نمایندگان سازمان‌های مردم‌نهاد در حوزه‌های مختلف ازجمله محیط‌زیست در نظر بگیرند.
در این نشست رئیسی قول داد این مراسم و دیدارها تکرار شود، برهمین اساس امیدوارم دبیرخانه‌ای در قوه قضائیه ایجاد شود و رئیس قوه قضائیه به سازمان‌های مردم‌نهاد محیط‌زیستی اجازه مشارکت در این جلسات را بدهد. همچنین ایشان قول داد قضاتی که به پرونده‌های محیط‌زیستی رسیدگی می‌کنند از مشاوران محیط‌زیستی و متخصصی در این زمینه برخوردار باشند و برای قضات کارگاه‌های آموزشی در این حوزه برگزار کند که این مسائل در شمار اقدامات موثر قوه قضائیه است.
رئیسی از کنشگران حوزه محیط‌زیست دفاع تمام‌قد و کم‌نظیری کرد و گفت از همه کسانی که تلاش می‌کنند از طبیعت ایران حفاظت کنند، تقدیر می‌کنم. البته به‌نظر بنده اگر ایشان می‌خواهد این دفاع عملی شود باید از اختیارات خود استفاده کرده و آیین‌نامه ماده 66 آیین دادرسی را که عملا بعد از تصویب آن در سال 92 تاکنون بلااستفاده مانده، اجرایی کند، باید رسالت ویترینی و فرمایشی را از این ماده قانونی بردارد و اجازه دهد همه سازمان‌های مردم‌نهادی که ثبت قانونی شده‌اند از این ظرفیت برای پیگیری جرم‌ها و تخریب‌های محیط‌زیستی استفاده کنند.
درصورتی که این موارد محقق شود و مردم با قوت قلب و امیدواری بتوانند در این زمینه مشارکت داشته باشند و احساس کنند صدای آنها شنیده می‌شود، می‌توانند نسبت به کوه‌خواری، جنگل‌خواری و زمین‌خواری مطالبه‌گر باشند و به این ترتیب بسیاری از تخریب‌های گسترده محیط‌زیستی در سراسر کشور مهار می‌شود.
یکی دیگر از موضوعاتی که در این جلسه مطرح شد این بود که سازمان حفاظت محیط‌زیست به یک سازمان مستقل زیرنظر قوه قضائیه یا سازمان بازرسی یا تبدیل به وزارتخانه شود زیرا این سازمان در موقعیت کنونی مثل حیاط‌خلوت دولت‌هاست و نمی‌تواند به وظایف خود به‌درستی عمل کند.
همچنین در این نشست عبدلی، شجاعانه و صادقانه به دو موضوع مهم اشاره کرد؛ یکی آنکه چگونه ممکن است در دولت اول حسن روحانی تکثیر و پرورش ماهی تیلاپیا غیرقانونی اعلام شود و همه دلسوزان محیط‌زیست را قدردان دولت کند که اجازه ورود یک گونه مهاجم را به محیط‌های آبی کشور ندهد؛ اما بلافاصله با برکناری معصومه ابتکار و روی کار آمدن عیسی کلانتری، این ماهی خطرناک، بی‌خطر اعلام شود؟! وی همچنین در ماجرای طرح خطرناک بایوجمی در تالاب انزلی با ابراز تاسف گفت: «همیشه ما نگران اعمال نفوذ یک مدیر، نماینده مجلس یا امام‌جمعه برای تخریب محیط‌زیست بوده‌ایم، اما اینک وضعیت برعکس شده و نگران عملیات مخرب سازمان حفاظت محیط‌زیست هستیم و چشم امیدمان به دادستان، امام‌جمعه و مردم است تا اجازه سازمان محیط‌زیست برای تخریب تالاب انزلی را ندهند!» وی با درد و آه فراوان گفت: «حاج‌آقا! چرا در این مملکت باید درد وطن داشتن و میهن‌پرست بودن هزینه داشته باشد و طبیعت‌ستیزان در حاشیه امنیت باشند؟» رئیسی در پاسخ ضمن تاکید بر ارزش‌های تالاب انزلی گفت: «نترسید از فشارها و تهدیدها، با قوت از طبیعت ایران دفاع کنید و بدانید که مهم‌ترین امربه‌معروف امروز، دفاع از محیط‌زیست ایران است.»
در این جلسه از رئیس قوه قضائیه درخواست کردم به ماجرای بیش از 530 روز بازداشت گروهی از فعالان محیط‌زیست به اتهام جاسوسی پایان دهد و برای این افراد بازداشتی تعیین‌تکلیف کند زیرا طولانی‌شدن و ابهام‌های موجود به‌شدت سبب کاهش فعالیت‌های محیط‌زیستی شده است.
موضوع مهم دیگری که در این دیدار مطرح شد مدارس طبیعت بود که چگونه در دولت نخست حسن روحانی با هزار امید و آرزو شکل می‌گیرد و صدها نفر از ایرانیان در این حوزه سرمایه‌گذاری می‌کنند و تعداد مدارس به ۸۱ مدرسه در ۲۹ استان افزایش می‌یابد و ناگهان با تغییر مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست، دستور تعطیلی مدارس طبیعت صادر می‌شود. کسانی که در این مدارس سرمایه‌گذاری کردند به معصومه ابتکار و عیسی کلانتری کاری ندارند و معتقدند دولت جمهوری اسلامی مجوز راه‌اندازی این مدارس را داده و قاضی‌القضات این دولت نباید اجازه دهد حقوق مردم و سرمایه‌گذاران ضایع شود و مردم این حق‌کشی را فقط متوجه عیسی کلانتری یا وزارت آموزش و پرورش نمی‌دانند.
همچنین در ادامه نشست به آموزش و آگاهی‌بخشی در حوزه محیط‌زیست پرداختیم زیرا در طول این سال‌ها بیش از 140 محیط‌بان ما شهید شده‌اند و باید با تاکید بر این شهادت‌ها، جامعه را با موضوع محیط‌زیست و تقویت حفاظت از محیط‌زیست آشتی دهیم.
به‌نظر می‌رسد اطلاعات رئیس قوه قضائیه درباره حوزه محیط‌زیست خوب بود، البته او درمورد توافقنامه پاریس اشاره کرد که لازم نیست جمهوری اسلامی ایران به این توافقنامه بپیوندند که این موضوع با نظر فعالان محیط‌زیست زاویه داشت؛ اما به‌طور کلی نظرات ایشان خوب و مترقی بود که نشان می‌داد به حوزه‌های محیط‌زیستی اشراف دارند و اخبار را دنبال می‌کنند.
یکی از نقاط ضعف این نشست این بود برخی افراد که به‌عنوان فعالان محیط‌زیست در این جلسه دعوت شده بودند که بنده با بیش از 30 سال حضور در این حوزه، تاکنون نام‌شان را هم نشنیده بودم، عضو هیچ سمن محیط‌زیستی نبودند. به‌نظر من دعوت از این گروه انتخاب درست و مناسبی نبود زیرا به‌طور کلی معلوم نبود چه کسی متولی دعوت بوده و با چه تعریفی فعال محیط‌زیست معرفی شده است.
منبع: فرهیختگان
