آوینی، تک تیرانداز عرصه هنر

به گزارش حلقه وصل: حمید شاه‌آبادی در یادداشتی نوشت: ایران پیش از بهمن سال  1357 به اسم و ظاهراً، کشوری اسلامی خوانده می‌شد،  اما این هنر حضرت امام خمینی رحمت‌الله علیه بود که با طرح مسئله ولایت‌فقیه و تشکیل حکومت بر اساس مبانی اسلامی، جمهوری اسلامی را در ایران پایه گذاشت که هم اسلامی و هم انقلابی شناخته شد. بعد از 1357 همه چی رنگ و بوی انقلابی به خود گرفت و مسئله فرهنگ و هنر هم از این امر مستثنی نبود و دارای ماهیتی انقلابی شد. فرهنگ و هنری که تلاش می‌کرد بازتاب‌دهنده ارزش‌های والای انقلاب اسلامی باشد.پس از شهادت هنرمند متعهد و بسیجی، شهید سید مرتضی آوینی در بیستم فروردین 1372 با پیشنهاد شاعران، نویسندگان و هنرمندان انقلابی به رهبر معظم انقلاب اسلامی، این روز به‌عنوان «روز هنر انقلاب اسلامی» نام‌گذاری شد. سیدالشهدای اهل‌قلم که یک نظریه‌پرداز فرهنگی و رسانه‌ای برای اردوگاه انقلاب اسلامی محسوب می‌شد، به‌عنوان پرچم‌دار هنر انقلاب اسلامی بنیان‌گذار یک نگاه جدید در عرصه هنر در نهضت‌های انقلابی شد.

نهضتی که بن مایه اش نگاه توحیدی بود. هنر انقلاب از نظر سید مرتضی آوینی شاخصه‌هایی متمایز و منحصر به فردی دارد که مرزهایش را با هنر غربی و گونه‌ای از هنر که در دوران پیش از انقلاب رایج بوده، مشخص می‌کند.

اهمیت نگاه شهید آوینی نه صرفا به عنوان یک چهره فرهنگی، بلکه در مقام نظریه پرداز جریانی فرهنگی و هنری در دوران انقلاب اسلامی مطرح است. او به معنای واقعی یک روشنفکر و هنرمند متعهد انقلابی و پیشتاز جهاد تبیین بود. او هم از تمدن غرب می‌دانست و هم تاریخ انقلاب و اسلام را.هنر انقلاب از نظر سید شهید، ارجاعی است به وجود و اهمیت و‌کارکرد هنر در تبیین نگاه توحیدی که قرار است:

1. راوی تاریخ نهضت انقلاب اسلامی باشد.

2. معرف قهرمانان و پرچمداران نهضت انقلاب اسلامی باشد.

3. مکتب و گفتمان  انقلاب اسلامی  را ترویج کند.

4. آرمان های انقلاب را پرچمداری کند.5. آیینه از ارزش‌های اسلامی ناب محمدی(ص) که همان نگاه توحیدی است باشد.

باید اذعان کرد آوینی که متر و معیار آثار هنری انقلاب است؛ با فکر خلاق و کلام زیبا و ماندگار خود، قصه پرغصه شجاعت‌ها و مظلومیت‌های هشت سال دفاع مقدس را در اوج لطافت و کمال امانت در دفتر دوران ثبت کرد و تاریخ این دفاع جانانه را از تحریف نجات داد.آوینی انقلاب اسلامی را عصر  بازگشت  بشریت به ارزش های اخلاقی در قرن جدید قلمداد می‌کرد، او خلاصه‌ای از اخلاص حاج قاسم، فرزانگی چمران، مظلومیت شهید حججی و فداکاری شهید بابایی بود. او روشنفکری بود که انقلاب را از درون خودش شروع کرد. او خود روایت فتح بود نه راوی صرف و بی شک مهمترین ویژگی او نگاه به آینده بود.

آوینی در چهار حوزه دارای کارویژه ای برجسته بود: ایجاد نوعی سبک جدید، فهم از هنر سینما، قدرت نویسندگی، قدرت مدیریت نیروی انسانی.«کامران انقلاب» با استفاده از سینما و رسانه، مفاهیم دینی و انقلابی جنگ را به زبانی شیوا برای همه نسل های بعد از خود هم بیان کرد. البته هنر و ظرفیت آوینی قدرت نویسندگی او بود. قلمی در نگارش و زبان متفاوت و داری بن مایه های معنوی و ارزشی و ریشه دار در حماسه عاشورا به همین جهت او را سید شهیدان اهل قلم می نامند.ما به آوینی ها نیاز داریم!اگر در شرایط کنونی آوینی بود در حوزه فرهنگ، هنر و رسانه چه می کرد؟ جنگ امروز، جنگ پیام ها و روایت هاست و کسی پیروز است که هنرمندانه، هنر انقلاب را روایت کند، اما به راستی در دنیای رسانه امروزی چرا شاهد تکرار آوینی نیستیم؟ چرا  جای خالی  نظریه پردازان فرهنگی و رسانه ای که بتوانند موج و جریان فرهنگی بزرگی در سطح کشور ایجاد کنند خالی است؟ که اگر بودند از مدافعان حرم یک روایت فتح جدیدی باید ساخته می شد. چه دوربینی بهتر از دوربین آوینی که می توانست حماسه و رشادت های حاج قاسم و یارانش را ثبت کند؟در این زمانه که رسانه های معاند در حال سیاه‌نمایی و وارونه‌سازی واقعیت ها هستند نیازمند آوینی‌ها و هنرمندان صاحب سبک انقلاب هستیم و آوینی‌ها باید تکثیر شوند نه کپی.