قصه‌های انیمیشن‌های ایرانی جهانی نیست/ به لحاظ تکنیکی از بسیاری از کشورها جلوتر هستیم

به گزارش حلقه وصل: بهرام عظیمی، کارگردان و انیمشین‌ساز در گفت‌وگو با جوان آنلاین در مورد وضعیت فعلی سینمای کودک و نوجوان گفت: اگر بخواهیم حوزه کودک و نوجوان را به شکل کلی نگاه کنیم این حوزه ضعیف نشده است. برای همه جشنواره‌ها اتفاقاتی می‌افتد که مهم می‌شوند. مثلا در یک دوره جشنواره فیلم فجر چند فیلم مهم اکران می‌شوند و خیلی‌ها به خاطر همان چند فیلم می‌گویند آن جشنواره خیلی خوب بود.

عظیمی ادامه داد: همیشه جشنواره‌ها را با فیلم‌های خوبش می‌سنجیم و به یاد می‌آوریم و فیلم‌های خوب جشنواره‌ها را می‌سازند. جشنواره‌ای مثل جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان جزو جشنواره‌های سخت از نظر برگزاری است. من بیش از ۳۰ سال است که درگیر این جشنواره هستم. داور بودم، فیلم داشتم، طراحی پوستر کردم در بخش بولتن جشنواره حضور داشتم و می‌دانم این جشنواره از نظر برگزاری خیلی سخت است.

این داور بخش فیلم کوتاه افزود: بعد این را هم در نظر بگیرید که جشنواره در چه شرایطی برگزار شد. از چند ماه قبل که هلی‌کوپتر رئیس جمهور سقوط کرد ما شرایط ملتهب و پرحادثه‌ای را تجربه کردیم. دولت عوض شد و وزیر ارشاد هم تغییر کرد و اگر این تغییر و تحولات جای دیگری بود اصلا جشنواره را برگزار نمی‌کردند. اما الان جشنواره سر زمان خودش برگزار شده و اتفاق خوبی شکل گرفته است.

عظیمی گفت: یک بخشی از جشنواره فیلمسازان هستند که آن‌ها باید قدر جشنواره را بدانند. خیلی وقت‌ها فیلمسازان دقیقه نودی فیلمشان را می‌سازند و به جشنواره می‌فرستند که خیلی تفکر اشتباهی است. برای ساختن یک اثر باید زمان بگذارید و این کار سفارشی پوستر زدن نیست که در سه روز انجام شود. برای همین بعضی کار‌ها را که می‌بینیم افسوس می‌خوریم، چون فیلم ایده بدی نداشته، تیم خوبی هم داشته و برایش هزینه هم شده، ولی مشخص است که از روی عجله آن را ساخته‌اند و برایش وقت نگذاشته‌اند.

این هنرمند و کارگردان انیمیشن خاطرنشان کرد: من به عنوان کارگردان انیمیشن که سال‌ها در حال کار کردن بوده و هستم و یک فیلم سینمایی هم داشته‌ام که از ساخت آن بیش از ۱۰ سال می‌گذرد. زمانی که «تهران ۱۵۰۰» اکران شد ۳ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان فروخت که برای آن زمان رقم خیلی عجیبی بود. با تمام این حرف‌ها، فیلم از لحاظ کارگردانی فیلم خوبی نبود، چون تجربه‌اش را نداشتم.

عظیمی بیان کرد: من در فیلم کوتاه ادعا دارم. اگر به من یک فیلم سه دقیقه‌ای سفارش بدهید عالی کار می‌کنم ولی آن زمان تجربه و سوادم در حد ساختن فیلم بلند سینمایی نبود. بعد از اکران فیلم با توجه به استقبال خوب به تهیه‌کننده‌ام گفتم فعلا فیلم سینمایی نمی‌سازم. چون تا آن زمان فکر می‌کردم اگر تکه‌های پنج دقیقه‌ای را به هم بچسبانم می‌توانم یک فیلم بلند سینمایی بسازم چون تجربه فیلم کوتاه را داشتم. در «تهران ۱۵۰۰» هم وفتی این تکه‌های پنج دقیقه‌ای را کنار هم چیدم قصه‌ام در نیامد. برای همین کلاس و ورک‌شاپ‌های زیادی در خارج کشور رفتم و از جیب خودم هزینه کردم.

وی توضیح داد: دقیقا زمانی که گفتم می‌توانم یک فیلم بلند آبرومند بسازم تهیه‌کننده‌ام از دنیا رفت. به عنوان کسی که در این زمینه تجربه دارم می‌گویم بچه‌های ما به لحاظ تکنیکی پیشرفت خوبی داشته‌اند منتهی این را باید بگوییم تکنیکی که الان کار می‌کنیم مثل ۱۰، ۱۵ سال پیش پیکسار است. البته این را به عنوان مسئله منفی نمی‌گویم فقط برای روشن شدن افکار می‌گویم؛ چون بعضی‌ها فکر می‌کردند ما الان در تکنیک به پای انیمیشن‌های خارجی می‌رسیم. آن‌ها همچنان چند قدم از ما جلوتر هستند، ولی همین تکنیکی که ما الان در ایران کار می‌کنیم خیلی از کشور‌های مطرح دنیا هنوز به اینجا نرسیده‌اند.

عظیمی درباره مشکلات و سختی‌های ساختن انیمیشن در ایران گفت: ما در حال حاضر دو مشکل اساسی داریم. یکی جمع کردن تیم حرفه‌ای سخت است. به علت سوءمدریت یک دهه اخیر، خیلی از انیماتور‌های حرفه‌ای از ایران رفتند و یا همین جا برای کشورهای دیگر کار می‌کنند. الان شخصی برای کمپانی خارجی کار می‌کند و وقتی به او پیشنهاد کار بدهید می‌گوید من الان ماهی ۵۰ هزار دلار می‌گیرم و شما می‌خواهید چقدر به من بدهید.

وی ادامه داد: دیگر اینکه قصه‌هایمان جهانی و بین‌المللی نیست. ما انیمیشنی در ایران نداریم که مثل انیمیشن ۸۰ سال پیش دیزنی بتوان آن را همچنان دید و قصه‌ و شخصیت‌هایش را قبول کرد. مردم دوست دارند انیمیشن‌های ایرانی را ببینند. در داخل بیننده داریم، ولی قصه‌هایمان بین‌المللی نیست. ما با همین تکنیک می‌توانیم قصه‌هایمان را جهانی کنیم به شرطی که مشکلات‌مان در قصه گفتن را برطرف کنیم.