گرامي‌مقدم در گفت‌وگو با «اعتماد» ضمن اشاره به اهميت سفر رييس‌جمهور به نيويورك مهم‌ترين هنر پزشكيان را تبديل تهديدها به فرصت‌ها ارزيابي مي‌كند. به اعتقاد گرامي‌مقدم در قانون اساسي و عرف جامعه ايراني، ارتباط با تمامي كشورهاي جهان به جز اسراييل بلامانع است و ايران مي‌تواند زمينه بهبود روابط با اين كشورها را فراهم سازد. اين فعال سياسي تحقق وعده‌هاي پزشكيان در حوزه‌هاي اقتصادي و معيشتي را در گرو بهبود روابط با كشورهاي غربي از جمله امريكا ارزيابي مي‌كند. به اعتقاد اين فعال سياسي، رهاورد سفر پزشكيان مي‌تواند تاسيس كنسولگري امريكا در ايران به عنوان پايلوت باشد تا پس از مدتي مزايا و معايب آن از منظر تخصصي بررسي شود و سپس براي تصميمات بعدي برنامه‌ريزي صورت گيرد. الويري هم با تاكيد بر اينكه تحقق وفاق در داخل كشور در گرو تنش‌زدايي و توسعه روابط با كشورهاي ديگر است از دولت مي‌خواهد كه راهي براي پايان يافتن تحريم‌هاي اقتصادي فراهم سازد.
وی می گوید: «روشن است كه محوري‌ترين شاخصه و ويژگي اين دولت، طرح ايده وفاق ملي است. دولت براي تحقق وفاق، هزينه‌هاي بسياري را پرداخته و انتقادات بسياري را متحمل شده است. چندين وزارتخانه كليدي به رقبا و حتي مخالفان دولت، واگذار شد تا طرحي از وفاق در افكار عمومي و فعالان سياسي شكل بگيرد. رييس‌جمهور منتخب اين هزينه‌ها را پرداخت تا قدمي براي پايان دادن به تنازعات بيهوده و حاشيه‌ها و دعواها برداشته شود. رييس‌جمهور به اين دليل با گشاده‌دستي و سخاوتمندي بخشي از كابينه و ساختارهاي قدرت و نفوذ خود را به مخالفان و رقبا واگذار كرده تا زمينه براي آشتي ملي فراهم شود. اين رويكرد اما يك روي سكه است؛ روي دوم سكه وفاق، تنش‌زدايي و بهبود مناسبات ارتباطي با جهان پيراموني است. اميد ملت و نگاه ملت به گشايش‌هاي محتملي است كه ممكن است از دل اين سفر متوجه ايران شود. تنش‌زدايي و شكل‌دهي به وفاق در خارج از مرزها از اين نظر واجد اهميت است كه بسياري از مسائل و معضلات داخلي ايران به ويژه در حوزه مسائل داخلي به نحوه مناسبات ايران با ساير كشورهاي جهان دارد.»
مرتضی الویری، دیگر فعل اصلاح طلب با اشاره به اينكه نخستين اولويت دولت بايد رفع تحريم‌ها باشد، يادآور مي‌شود: «تا زماني كه شر تحريم‌هاي بين‌المللي از سر اقتصاد ايران كم نشود، راه هرگونه گشايشي در بخش‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، راهبردي، ارتباطي و توسعه‌اي در كشور بسته مي‌ماند.
او ادامه مي‌دهد: «دولت بايد با عزت تمام، دست دوستي به جامعه جهاني بدهد تا ايران بتواند از بطن آشتي با مجموعه كشورهاي جهان، دستاورد كسب كند. لازم است راه تنفس و پويايي بيشتر براي كشوري كه در اثر تحريم‌ها، مشكلات زيادي را تجربه مي‌كند، ايجاد شود. اين راه تنفس تازه از مسير تنش‌زدايي محقق مي‌شود.»
الويري در بخش پاياني اظهاراتش مي‌گويد: «به عبارت روشن‌تر براي تحقق وفاق، دولت بايد در حوزه سياست خارجي هم دستاوردهاي مناسبي كسب كند و سياست تنش‌زدايي را اجرايي كند. بدون توجه به وفاق در حوزه سياست خارجي، وفاق و آشتي ملي در داخل معنايي نخواهد داشت، چراكه وعده‌هايي چون گشايش در اقتصاد و اصلاح ناترازي‌ها و مهار تورم محقق نمي‌شود.»