ریشه‌های واقعیت در بوستان‌ های مادر و کودک

به گزارش حلقه وصل، حامد فوقانی در یادداشتی نوشت: در این زمانه کافی است تا شایعه‌ای تیتر یک ‌رسانه باشد یا خبری کوتاه شود و در فضای مجازی بارگذاری؛ پس از آن است که موجی عظیم به راه می‌افتد تا عده  زیادی به آن دامن بزنند و شایعه را گسترش دهند. نکته اصلی اینجاست که در میان آنها تعدادی به‌ خاطر ناآگاهی و عدم‌شناخت واقعیت، موضوع را می‌پسندند و حتی به انتشار خبری که صحت ندارد، کمک می‌کنند. این طیف بدون آنکه بدانند اصل قضیه از چه قرار است با چشم بسته، لایک می‌کنند، فیو کرده، ری‌توییت می‌زنند و سوار بر موجی می‌شوند که عده‌ای آگاهانه و با نیت تخریب اما با نقاب اطلاع‌رسانی، ایجاد کرده‌اند. در این میان، عده‌ای دیگر، همسفرِ موج نمی‌شوند؛ یا کنار می‌نشینند و نظاره‌گر خواهند بود، یا به‌دنبال صحت و سقم ماجرا می‌روند یا پس از کسب اطلاع و راستی‌سنجی خبر، آگاهسازی و تکذیب را پی می‌گیرند. شاید گاهی اقدام علیه خبر جعلی (فیک‌نیوز)، زمان ببرد و تا حدی دیر شده باشد. خلاصه آنکه شایعه و فیک‌نیوز خیلی زودتر از پیش تأثیرش را می‌گذارد. حالا قضیه، پارک‌های مختص بانوان که موجود است و پارک‌هایی که به‌عنوان مادر و کودک در حال راه‌اندازی هستند، است. عده‌ای با هر نیتی، از اقدام برای ایجاد پارک‌های مادر و کودک در شهر تهران، با عنوان تفکیک جنسیتی در پارک‌ها نام برده‌اند. بماند که ردیابی ماجرا نشان می‌دهد که چه کسانی با چه هدف اولیه‌ای بحث زنانه - مردانه شدن بوستان‌های تهران را به میان کشیده‌اند تا واقعیت، نه‌تنها پنهان که حتی وارونه جلوه کند؛ واقعیتی که ریشه‌هایی دارد و پرداختن به آنها می‌تواند به روشن‌ترشدن قضایا کمک کند.

۱-در بوستان‌های محله‌ای که قرار است تبدیل به بوستان مادر و کودک شوند، در درجه نخست، این نکته مورد توجه قرار می‌گیرد که در آن محله خاص، ۲ بوستان نزدیک به هم قرار گرفته باشند که یکی از آنها قابلیت تبدیل‌شدن به بوستان مادر و کودک را داشته باشد؛ مثل بوستانی در محله کارون منطقه ۱۰.

۲-یکی از نکات مهم دیگر اینکه قرار نیست ورود آقایان به همه بوستان‌ها ممنوع شود؛ مثلا در بوستان عبقری (پدر) محله سعادت‌آباد، تنها بخشی به محل بازی راحت و امن مادران و کودکان اختصاص داده شده و اتاقی نیز برای انجام رتق و فتق امور مربوط به شیرخواران و خردسالان توسط مادران‌شان ایجاد شده است.

۳-به‌عنوان یک ‌شهروند، نگارنده بر این باور است که اگر بخشی از یک ‌بوستان یا تمام آن برای حضور آزادانه و امن بانوان تغییر شکل دهد، نه‌تنها مسئله‌ بدی نیست بلکه به‌عنوان یک ‌اقدام مثبت، باید تبلیغ هم شود تا توسعه یابد. این نوع باور، قطعا می‌تواند مورد ارزیابی آماری و پرسش شهروندان قرار گیرد، اما با نیم‌نگاهی به وضعیت عرفی جامعه، حکایت از پسندیده شدن باور دارد. اگرچه که اقدام برای ایجاد چنین بوستان‌هایی به خواست بسیاری از مردم در دستور کار قرار گرفته است. پس اینکه اطراف محل بازی کودکان به‌طور کامل امن شود، اما عده‌ای، نام تفکیک جنسیتی را بر آن بگذارند، جای سؤال است.

۴-هفته پیش خانمی اعلام می‌کرد که در بوستان‌های مختص بانوان (۷ بوستان ایجاد شده در دوره‌های پیشین مدیریت شهری)، کارگران و پرسنل بوستان، مرد هستند. اما واقعیت چیزی دیگری است. این طور که چند نفر از  بستگان و همکاران خانم اعلام کرده‌اند در بوستان‌های بانوان مثل بوستان مرضیه حدیده‌چی یا بهشت مادران، تمامی پرسنل با لباس سفید پذیرای بانوان هستند و شهروندان خانم به شکل آزادانه و امن می‌توانند به فعالیت بپردازند.

نتیجه: با همه اینها ۲ مورد مهم باید مدنظر قرار گرفته شود؛ نخست آنکه در این اقدام، شهرداری تهران باید بیشتر به جزئیات کار اهمیت دهد و تنها فلسفه‌اش ایجاد بوستان‌های مادر و کودک نباشد. احداث اتاق‌های ویژه مرتب و با امکانات لازم، مناسب‌سازی، رنگ‌آمیزی، طراحی و نصب مبلمان مرتبط نباید مورد غفلت واقع شود. دوم هم به شفاف‌سازی این طرح و اطلاع‌رسانی دقیق برمی‌گردد تا شهروندان آگاهانه‌تر در مورد خبر و اقدام تصمیم بگیرند. البته که در باب شایعه‌پراکنی‌های صورت گرفته تا ندانستن اصل ماجرا، نباید اسیر فیک‌نیوزها شد.