جریان شناسی مخالفان زاکانی در مدیریت شهری پایتخت

یکی از اعضای شورای شهر تهران مدعی شد اتوبوس‌های برقی جدید تهران گازوئیل می‌سوزانند. همین باعث شد تا هرمزی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در تلویزیون حاضر شود و از به خطر افتادن منافع خانوادگی یکی از شورای شهری‌ها در پی ورود اتوبوس‌های برقی به خط جمهوری-بهارستان بگوید.

اما مخالفان واقعی زاکانی چه کسانی هستند؟
با توجه به آنچه اشاره شد بخشی از مخالفان زاکانی کسانی هستند با منافع شخصی، گروهی یا خانوادگی آن‌ها ضربه خورده و یا حداقل تامین نشده است.

بخش دیگری از منتقدان، مخالفان سیاسی هستند که صرفاً به علت سهم‌خواهی و حتی زیاده‌خواهی، چشم بر منافع شهر بسته و با شهردار تهران سرشاخ شده‌اند. این طیف کوچک با آنکه سابقه سیاسی آنچنانی ندارند اما با متصل کردن خود به یک جریان سیاسی تلاش دارد از موهبات آن استفاده کند. گرچه بزرگ‌ترهای‌شان نیز آن‌ها را از حاشیه‌سازی منع کرده اما با لجاجت‌های کودکانه، حرف بزرگترهای خود را نیز زمین می‌زنند.

اما مخالفان اصلی زاکانی که بیرون از شورا و شهرداری قرار دارند، اصلاح‌طلبانی هستند که از چند جهت از سوی زاکانی ضربه خورده‌اند. این طیف سیاسی از یک طرف دستشان از منابع شهرداری کوتاه شده، از طرف دیگر هم در انتخابات‌ها اهداف سیاسی‌شان توسط زاکانی برملا شده است. اصلاح‌طلبان که می‌توان گفت امروز شدیدترین مخالفان زاکانی هستند، در تلاش‌اند تا هیچ کدام از دستاوردهای زاکانی دیده نشود. به همین علت نیز به تراموایی که او از چین آورده می‌گویند اتوبوس برقی خیلی خیلی بزرگ، یا اتوبوس‌های برقی جدید او را دوگانه‌سوز می‌خوانند. یک دلیل خیلی مهم‌تر آن است که زاکانی تهران را از شهر راکد به فعال تبدیل کرده و همه پروژه‌های خوابیده دوران حاکمیت اصلاح طلبان بین سال های 96 تا 1400 را فعال و تک به تک مرحله افتتاح رسانده یا می‌رساند.

به طور کلی این مخالفان با آنکه انگیزه‌های متفاوتی در دشمنی با زاکانی دارند اما در بسیاری از مواقع، خواسته یا ناخواسته در تخریب شهردار تهران با یکدیگر هم‌افزایی می‌کنند. گویی که پروژه‌ای از پیش طراحی شده را به همراه هم اجرا می‌کنند.