شکوه و جلال معلمی در قاب دوست‌داشتنی‌ خاطره‌ها

به گزارش حلقه وصل: هنوز نمی‌تواند به راحتی صحبت کند؛ از روزی که مبتلا به کرونا شده، تکلم هم برایش سخت شده است. نه اینکه نتواند حرف بزند اما گاهی نفس کم می‌آورد و مجبور است جملاتش را قطع کند، نفسی تازه کند و دوباره ادامه دهد.

کرونا عوارض دیگری هم برای او داشته است، هنوز زودتر خسته می‌شود و گاهی هم سرگیجه دارد؛ اما همه این‌ها باعث نمی‌شود که او برای کلاس درس و بچه‌های کلاسش کم بگذارد. حتی زمانی که در بستر بیماری بود، فکر و ذکرش همین بچه‌ها بودند؛ بچه‌هایی که به عشق آنهاست که هنوز نفس می‌کشد.

***

امروز 12 اردیبهشت است و روز معلم. تصورها بر این بود که امروز عید سعید فطر خواهد بود و به همین دلیل مقرر شد که آغاز برنامه‌های هفته معلم، روز 11 اردیبهشت باشد و آیین سپاس معلم نیز روز گذشته در برخی مدارس کشور آغاز شد و در هفته آینده ادامه خواهد داشت.

از زمان ورود کرونا به کشور، فرایند آموزش، فراز و نشیبی زیادی داشته است؛ در یکسال گذشته نیز آموزش به صورت مجازی و حضوری ادامه داشته است. اما در این مدت معلمان باز هم گل گاشتند و اقداماتی انجام دادند که نشان داد شمع وجود معلم هیچگاه خاموش نمی‌شود، هیچگاه.

* معلمی که فرسنگ‌ها راه را برای تدریس طی می‌کند؛ چه پای پیاده چه با قایق!

اگر این عشق نیست، پس چیست که باعث می‌شود که هر روز فرسنگ‌ها پیاده طی کنی تا بتوانی جرعه‌ای از چشمه جوشان دانش به دانش‌آموزانت بنوشانی.

«هوار گوزیبان» از مناطق صعب‌العبور اما خوش آب و هوای شهرستان کامیاران است که مردم روستای پالنگان با شروع فصل بهار برای زندگی به آنجا می‌روند؛ مسیر این منطقه بسیار سخت است اما معلم روستای پالنگان، برای اینکه بچه‌های مدرسه‌اش از تحصیل باز نمانند، این مسیر را طی می‌کند.

یکی دیگر از این معلمان، طارق عچرش معلم خوزستانی است که هر روز مسیر روستای محل زندگی‌اش تا روستای محل تدریس را با قایق طی می‌کند. البته قبلا بچه‌های روستا با قایق به روستای محل زندگی او می‌آمدند اما یک روز اتفاق تلخی رقم خورد و این طی مسیر تغییر کرد.

اشک در چشمان آقا معلم جمع می‌شود و می‌گوید: یک روز باد شدید می‌آمد و رودخانه مواج شد و در نتیجه قایق بچه‌ها برگشت و همگی به درون رودخانه افتادند؛ آن روز از مدرسه به خانه بر می‌گشتند. آن روز مردم به موقع سر رسیدند و بچه‌ها را نجات دادند اما والدین دیگر نمی‌خواستند که بچه‌هایشان در این شرایط به مدرسه بروند.

وی اضافه می‌کند: اهالی آمدند و خدا را شکر همه دانش آموزان را نجات دادند اما گفتند اگر ما بخواهیم این دانش آموزان را بفرستیم و غرق شوند یک نسل کامل از بین می‌رود و دیگر نگذاشتند فرزندان شان به روستای ما بیایند.

آقا معلم ادامه می‌دهد: در جلسه آموزش و پرورش منطقه، ماجرا را تعریف کردم و گفتم من حاضرم خودم به روستا بروم فقط به شرطی که کلاس درسی مهیا شود و همین شد که به جای اینکه بچه‌های روستای مقطوع به روستای ما بیایند، من به روستای آنها می‌روم.

* تدریس با پای شکسته!

گاهی حادثه‌ها باعث می‌شود افراد مدتی از کار و دلبستگی‌ها جدا شوند؛ مثلا یک تصادف یا یک زمین خوردن، موجب می‌شود مدتی در بیمارستان‌نشین یا خانه نشین شویم اما برخی افراد نمی‌گذارند هیچ مانعی از دلبستگی‌ها دورشان کند. 

مثل «سحر گیلانی‌نژاد» آموزگار پایه ششم دبستان شهید عینی خرم‌آباد که دقیقا روز 14 فروردین 1401 از پله منزل افتاد و پایش شکست؛ اما به جای اینکه راهی بیمارستان شود به مدرسه رفت. پایش به حدی درد می‌کرد که نمی‌توانست روی پاهایش بایستد. دو ساعت بعد، پایش آنقدر ورم کرده و بود و درد می‌کرد که بالاخره با اصرار همکاران، راهی بیمارستان شد.

بعد از عکسبرداری معلوم شد که پایش شکسته است و در نتیجه پایش را گچ گرفتند و او راهی خانه شد اما فقط دو روز آن هم به دلیل شدت درد در خانه ماند و به رغم داشتن استعلاجی، راهی مدرسه شد تا دانش‌آموزانش از درس و مشق عقب نمانند. 

از دیگر موارد باید به الهام جوانمردی، آموزگار پایه سوم دبستان قدس فلاورجان اشاره کرد که با وجود بستری شدن دربیمارستان در بخش سی‌سی‌یو، با انگیزه و پرتلاش در کلاس آنلاین در شبکه «شاد» تدریس می‌کرد.

* کلاس سوادآموزی معلم بازنشسته برای کودکان افغانستانی

مگر می‌شود به معلم گفت که بازنشسته شده‌ای؛ معلم حتی در دوران پایان خدمتش کاری‌اش، باز هم عشق تدریس دارد.

یکی از آنها حسین جعفربیگی از فرهنگیان بازنشسته رفسنجان است که بعد از بازنشستگی، معطل ننشسته است و با راه‌اندازی کلاس سوادآموزی به کودکان بیسواد افغانستانی، سواد خواندن و نوشتن یاد می‌دهد.

یکی دیگر از معلمان بازنشسته «حشمت قنبری»، معلم بازنشسته 68 ساله است که شاهکار کرده است و برای اعضای انجمن ام اس، «مامان حشمت» است و گنجینه امید؛ خیلی‌ها جرأت مواجهه با بیماری‌ ام اس و جسارت مبارزه با آن را از مامان حشمت یاد گرفته‌اند و به رسم کلاس اول ابتدایی، عشق و امید برای قوی شدن در برابر این بیماری را پیش او مشق کرده‌اند.

* تدریس 4 ساله خانم معلم در خانه دانش‌آموز معلول

الهام قاسمی از معلمان استان اصفهان به دلیل آسیب نخاعی دانش‌آموزش و عدم حضور وی در مدرسه، 4 سال است برای آموزش به منزل این دانش‌آموز می‌رود. 

این معلم می‌گوید: زمانی که زهرا دانش‌آموز کلاس اول بود و قرار بود در پایان سال تحصیلی برای کلاس آنها جشن الفبا گرفته شود، طی یک حادثه رانندگی دچار ضایعه نخاعی شده و یک سال تحصیلی را از دست داد. چون ضایعه نخاعی از گردن بود، زهرا توانایی نشستن روی ویلچر را هم نداشت و نتوانست به مدرسه بیاید.

وی ادامه می‌دهد: سال اول به‌ خاطر اینکه حجم کار خودم زیاد بود و فرزند خودم هم سن کمی داشت نگران بودم که آیا می‌توانم این کار را انجام دهم یا خیر اما با توکل به خدا این کار را شروع کردم؛ البته از یکی دو نفر از همکارانم در درس فارسی کمک گرفتم و زمانی که زهرا پایه سوم بود، هر روز یک ساعت و نیم به منزلشان می‌رفتم و برایش تدریس می‌کردم.

* برگزاری کلاس درس در حیاط خانه و مسجد

در روزهای سخت کرونایی که تمام مراکز آموزشی تعطیل بود و لاجرم باید آموزش به صورت مجازی دنبال می‌شد، در برخی روستاها امکان آنتن‌دهی نبود و در نتیجه استفاده از شبکه آموزشی دانش‌آموزان «شاد» هم فراهم نبود.

این شد که فریبا کوشکی معلم پایه اول و دوم دبستان آزادگان چاه شوره از توابع منطقه طرهان تصمیم گرفت قید آموزش مجازی را بزند و همان آموزش حضوری را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار کند.

اولین کلاس‌ها را در حیاط خانه‌اش و به صورت انفرادی تشکیل داد اما رفته رفته والدین به او اعتماد کردند و تعداد دانش آموزان بیشتر شد، خانم معلم هم پس از هماهنگی با خانه بهداشت روستا ، ماسک، الکل و دستکش یکبار مصرف تهیه کرد و حیاط مسجد روستا، به مدرسه جدید تبدیل شد.

* سرباز معلم بخشنده 

یکی از ویژگی‌های معلمان، بخشنده بودنشان است؛ وقتی که در کسوت معلمی در می‌آیی، فرقی نمی‌کند که سربار معلم باشی یا معلم رسمی.

همین شد مهرداد یعقوند سرباز معلم روستای کرگاب بخش الوار گرمسیری شهرستان اندیمشک از توابع استان خوزستان که در سخت‌ترین شرایط آب‌وهوایی مشغول به خدمت است، تمام حقوق و درآمد خود را صرف خرید لوازم‌ التحریر و کیف و کفش برای ۱۷ دانش‌آموز محروم این روستا کرد.

* مشارکت آقامعلم در ساخت 140 تنور نان برای خانواده‌های کم بضاعت

برخی معلمان در کنار تدریس، کارهای عام‌المنفعه و نوع‌دوستانه انجام می‌دهند و البته چنین انتظاری از معلمان مهربان و دوست‌داشتنی هم می‌رود. به عنوان مثال رامین ریگی معلم دبستان غلامعلی شهرکی شهرستان زهک در ساخت 140 تنور نان برای خانواده‌های کم‌بضاعت مشارکت کرده است.

آقامعلم می‌گوید: طرح کمک به قشر کم درآمد را تغییر دادیم به جای بسته های غذایی، مبادرت به ساخت تنور و توزیع آرد رایگان برای خانواده های تحت پوشش بهزیستی و دیگر اقشار کم درآمد جامعه کردیم.

* معلمی که منزلش را برای ساخت مدرسه اهدا کرد

البته ایثار برخی معلمان، تا حدی است که حتی منزل خود را برای ساخت مدرسه اهدا کردند؛  معلم سیرجانی، یکی از این معلمان است که با حضور در دفتر اسناد رسمی، سند مالکیت منزل مسکونی خود را جهت ساخت مدرسه به مدیریت آموزش‌ و پرورش شهرستان سیرجان انتقال داد.

* زوج فرهنگی که مانع ترک تحصیل ۲۸۵۰ دانش‌آموز شدند

یک زوج فرهنگی اهل بیرم لارستان، چهار سال است که با حمایت از دانش‌آموزان بی‌بضاعت مانع از ترک تحصیل آنها می‌شوند. اصغر خلیلیان و همسرش تاکنون ۲۸۵۰ دانش‌آموز را از طرق مختلف از جمله پرداخت کمک هزینه تحصیل، تهیه نوشت‌افزار، تهیه کتاب، تبلت و... در این منطقه مورد حمایت قرار دادند.

همچنین طی این مدت بسته‌های غذایی نیز برای کمک به خانواده این دانش‌آموزان به همت کمک‌های مردمی تهیه و توزیع شده است.

* آقا معلم جان کودک را نجات داد

داود ستوده هنرآموز هنرستان اندیشه آموزش و پرورش چهاردانگه بود؛ او پس از مشاهده کودک در حال غرق شدن حوالی رودخانه‌ای در منطقه مرزن‌آباد، با دیدن این صحنه و فریاد‌های عاجزانه مادر کودک در حال غرق، به قصد کمک وارد رودخانه شد و جان کودک را نجات داد اما بر اثر فشار آب وارده و خستگی، تسلیم جریان خروشان رودخانه شد و برای همیشه چشمانش را به روی زندگی بست.

*معلمانی که بعد از مرگ هم درس ایثار می‌دهند

درس ایثار معلمان پایان ندارد؛ می‌پرسید یعنی چی؟ همین چند وقت پیش طیبه امینی پیرجل دبیر ریاضی و معاون پرورشی در شهرقدس در سن ۴۴ سالگی بر اثر عارضه قلبی دچار مرگ مغزی شد.

با رضایت خانواده او، قرنیه‌ها، دریچه قلب، مفاصل و رباط‌ها به افراد نیازمند عضو اهدا شد و حیات دوباره‌ای به آنها بخشید.

* پاداش پایان خدمت خانم معلم خرج آزادی زندانی شد

زهرا آرامش معلم بازنشسته شهرستان دشتی تصمیم گرفت که پاداش پایان خدمتش را صرف آزادی زندانی کند و او را به آغوش خانواده برگرداند.