دلتنگی‌ ۲۱ فروردین

به گزارش حلقه وصل، سرهنگ ستاد  قاسم  اکبری­ مقدم، پژوهشگر دفاع مقدس سازمان حفظ آثار و نشر ارزش­‌های دفاع مقدس ارتش در یادداشتی درباره شهید صیاد شیرازی می‌نویسد:

۲۱ فروردین ماه که فرا می­‌رسد، خاطرات یکی از بزرگ مردان ارتش در اذهان زنده می­‌شود. شهید سپهبد علی صیاد شیرازی، بزرگ مرد ولایت‌مدار و ولایت‌پذیر که در مکتب اهل بیت(ع) پرورش یافت. مجاهدی که زهد و تقوایش بسان دریایی خروشان بود و هر لحظه از زندگی­‌اش درس‌ها و آمیزه‌هایی در برداشت. مرد وارسته­‌ای که سراسر وجودش عشق، از خودگذشتگی، کرامت، معنویت، ولایت‌مداری و درس جانبازی بود. رزمنده­‌ای که دلاور میدان­‌های رزم و دلیری بود و مبارزی سترگ با نفس اماره خویش بود. از آن زمان که خود را شناخت، کوشید تا جز در جهت خشنودی حق تعالی گام برندارد. به راستی او گمنام، اما آشنای همه بود.

امیر شجاع و دلاور و ولایت‌مدار ارتش پر افتخار جمهوری اسلامی ایران، شهید سپهبد علی صیاد شیرازی، نامی پرافتخار و جاودانه است که با هشت سال دفاع مقدس که دوران نمایش دلاوری‌ها، از خودگذشتگی‌ها و رشادت­‌ها بود، عجین شده است.

علی صیاد شیرازی در سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز از استان خراسان رضوی به دنیا آمد و پس از حدود یک سال اقامت در این شهر بر حسب شغل پدرش که درجه­‌دار ژاندارمری بود حدود ۲ سال در مشهد و پس از آن به مدت ۱۵ سال به استان مازندران و در شهرهای(گرگان، آمل و گنبدکاووس) زندگی کرد. سپس به تهران نقل مکان کرد و از دبیرستان امیرکبیر تهران فارغ­‌التحصیل شد.

 در سال ۱۳۴۳ وارد دانشکده افسری ارتش گردید و پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۳۴۶ در رسته توپخانه وارد لشکر ۲ تبریز شد. از سال ۱۳۴۸ در مرزهای غرب کشور به مدت یک سال به عنوان افسر دیدبان توپخانه و معاون آتشبار فعالیت نمود و سپس به لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه انتقال یافت و آنجا به عنوان فرمانده آتشبار مشغول به خدمت گردید. در سال ۱۳۵۱ دوره هواسنجی بالستیک توپخانه را با کسب امتیاز ممتاز از بین ۲۰ افسر ایرانی و آمریکایی به پایان رسانید. پس از پایان دوره فوق به مرکز آموزش توپخانه اصفهان و دانشکده توپخانه منتقل شد.

صیاد شیرازی در دوران پیش از انقلاب اسلامی، به عنوان یک افسر جدی، منضبط، پرتلاش و مسلط بر تخصص و دانش نظامی خود و به­ ویژه پایبند به مکتب اسلام و اجرای دقیق فرائض مذهبی شناخته می‌شد. در خیزش‌های انقلابی سال ۱۳۵۷ او از جمله پرسنل انقلابی ارتشی بود که همگام با آغاز حرکت‌های مردمی علیه رژیم طاغوت، مبادرت به شناسایی، دعوت و جذب تعدادی از همکاران نظامی خود در پادگان اصفهان کرد که مانند بسیاری دیگر از نیروهای ارتشی، دل در گرو انقلاب اسلامی نهاده بودند و مجموعه این پرسنل همسو و همدل با حرکت انقلابی مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی(ره)، در حد توان خویش در جهت اهداف انقلاب گام برداشتند.

با صدور فرمان رهبر کبیر انقلاب اسلامی مبنی بر حضور نیروهای نظامی و مردمی در کردستان برای دفع غائله آشوب و کمک به نیروهای محاصره شده و فاجعه شهادت ۵۲ نفر از پاسداران انقلاب اسلامی اصفهان در جاده سردشت– بانه، شهید صیاد شیرازی همراه با سردار سرلشکر یحیی صفوی و در معیت سرباز سلحشور اسلام شهید دکتر مصطفی چمران وارد کردستان شد. با ایجاد قرارگاه عملیاتی مشترکی از نیروهای مردمی و ارتشی به انجام عملیات سرنوشت‌سازی علیه ضدانقلاب مبادرت ورزیده و نهایتاً به استقرار حاکمیت و اقتدار نظام جمهوری اسلامی بر شهرها و مناطق آشوب‌زده و گشودن راه‌های مواصلاتی در غرب کشور توفیق یافت و محاصره پادگان سنندج را با همکاری سایر نیروهای انقلابی شکست و در کمتر از سه ماه شهرهای دیگر شامل دیواندره، مریوان، سقز و بانه را نیز آزاد گردید.

پس از آزادسازی شهرهای آشوب زده غرب و شمالغرب صیاد شیرازی به­ عنوان معاون هماهنگ کننده رزمندگان ارتش و سپاه و فرمانده عملیات پاکسازی منصوب گردید. به منظور پاکسازی کامل منطقه از وجود عوامل ضد انقلاب با دو درجه ارتقا به سرهنگی به فرمانده قرارگاه عملیاتی غرب ارتش منصوب شد.

صیاد شیرازی با بهره‌گیری از عملیات مشترک نیروهای ارتشی و مردمی در کردستان، علاوه بر نجات این خطه از بحران، سبب گردید که نیروهای مردمی تجارب سودمند و پرارزش در عملیات رزمی بدست آورده و آموزش‌های بسیار خوبی را در صحنه عمل از برادران ارتشی خود فرا گیرند و در واقع این عملیات‌های مشترک، محل آموزش و آمادگی  عملی فرماندهان سپاه پاسداران در امور نظامی گردید.

در مهر ماه ۱۳۶۰ به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شد و در طول حدود ۵ سال انجام وظیفه در این مسئولیت خطیر، با اتحاد و همبستگی که بین نیروهای ارتش، سپاه  و بسیج مردمی ایجاد نمود عملیات‌های بزرگ و موفقیت آمیزی از قبیل طریق­‌القدس، فتح­‌المبین، بیت المقدس، ... و ده­ها نبرد دیگر را طراحی و اجرا نمود. پس از فرماندهی نیروی زمینی ارتش در تیر ماه ۱۳۶۵ بنا به دستور امام راحل(ره) به نمایندگی معظم­ له در شورای عالی دفاع منصوب گردید.

پس از پذیرش  قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل توسط ایران، رژیم بعثی عراق با منافقین مسلح همراه شده و سوم مرداد سال  ۱۳۶۷ از طریق سر پل­ذهاب به طرف شهر «کرند» حرکت کرد. صیاد شیرازی سریعاً خود را به کرمانشاه رسانده و با فعال کردن و سازماندهی و فرماندهی هوانیروز، نیروی هوایی و سایر نیروها و طراحی عملیات به همراه فرماندهان سپاه به مقابله با منافقین برخاست و در عملیات مرصاد نقش فوق‌العاده‌ای در پیروزی نهایی ایفا نمود. انهدام و نابودی منافقین و شکست دشمن، فصل شیرین پایان جنگ هشت ساله بود.

امام خمینی(ره) درباره صیاد فرمودند: « «صیاد شیرازی با تعهد کامل به اسلام و جمهوری اسلامی در طول دفاع مقدس از هیچ گونه خدمتی به کشور اسلامی خودداری نکرد.»

پیرو فرمایشات امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) برای نگاشتن، ثبت و ضبط حوادث جنگ برای جلوگیری از تحریف و فراموشی و ودیعه گذاردن آن برای آیندگان و تغذیه تاریخ، یکی از اقدامات اساسی، مهم و ماندگار شهید سپهبد علی صیاد شیرازی بنیانگذاری هیئت معارف جنگ در سال ۱۳۷۳ است. در حال حاضر ماموریت این هیئت از سوی تربیت شد­گان و رهروان این امیر سرافراز ارتش با نام هیئت معارف جنگ شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در حال انجام است.

اردوهای معارف جنگ و بازدید از مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس برای دانشجویان دانشگاههای افسری ارتش که توسط شهید صیاد ایجاد شد، سنگ بنای راه‌­اندازی کاروان‌­های راهیان نور است که در تمام طول سال به­ ویژه در ایام نوروز مشتاقان و عاشقان را به سوی سرزمین­‌های نور می­‌کشاند.

صیاد شیرازی در مهر ماه سال ۱۳۶۸ به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و موافقت مقام معظم رهبری(مدظله العالی) به «معاونت بازرسی کل نیروهای مسلح» انتخاب گردید و در شهریور ماه سال ۱۳۷۲ با حکم فرمانده معظم کل قوا به سمت «جانشینی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح» منصوب شد و در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ همزمان با عید خجسته غدیر خم و تنها ۵ روز قبل از شهادت به درجه سرلشگری نائل آمد.

پایان بی‌قراری

صیاد شیرازی به حدی متواضع بود که حتی دشمنان خدا و مردم مسلمان ایران اسلامی نیز، زمانی که براساس دستور اربابان بعثی، تصمیم به ترور و شهادت آن بزرگوار گرفتند، با سوء استفاده از رفتار و منش متواضعانه ایشان، میر غضب خویش را در پوشش یک رفتگر به نزد وی فرستادند. منافقین، هم به خوبی از شخصیت بزرگ صیاد اطلاع داشتند و می‌دانستند که این صیاد ، سال‌هاست که فرمایش حضرت علی(ع) را مبنی بر اینکه «فرمانده موظف است که هر قدر بر پایه مقامش افزوده می‌شود، بر فروتنی و تواضع خود بیفزاید»، به طور کامل نصب‌العین خود قرار داده و به طور عملی، اجرائیش کرد. علی صیاد شیرازی صبح روز شنبه ۲۱ فروردین ماه ۱۳۷۸ هنگام خروج از منزل شخصی مورد سوء قصد عوامل تروریست و منافقین کوردل قرار گرفت و به مقام شامخ شهادت نائل گردید.

صیاد همان نظامی‌ای است که در مراسم تشییع پیکرش، رهبر معظم انقلاب اسلامی و فرماندهی معظم کل قوا(مدظله العالی) بر تابوتش بوسه زدند. در فرازی از پیام رهبری آمده است:

«امیر سرافراز ارتش اسلام و سرباز صادق و فداکار دین و قرآن، نظامی مؤمن و پارسا و پرهیزکار، سپهبد علی صیادشیرازی امروز به دست منافقین مجرم و خونخوار و روسیاه به شهادت رسید. او مانند دیگر مردان حق از روزی که قدم در راه انقلاب نهادند، همواره سر و جان خود را برای نثار در راه خدا بر روی دست داشتند. سرزمین‌های داغ خوزستان و گردنه‌های برافراشته کردستان سال‌ها شاهد آمادگی و فداکاری این انسان پاک نهاد و مصمم و شجاع بوده و جبهه‌های دفاع مقدس صدها خاطره از رشادت و از خود گذشتگی او حفظ کرده است... »

ویژگی‌­های شاخص شهید صیاد شیرازی

در نگاهی اجمالی به شخصیت شهید صیاد شیرازی، مجموعه‌ای کاملاً منسجم از یک انسان کامل دیده می‌شود، او از نظامی بودن، شیعه بودن، ایرانی بودن و بسیجی بودن هیچ کم نداشت؛ بدون ذره‌ای تلاش برای مطلع شدن دیگران از کارهای او، بدون کوچکترین ادعایی برای بودن و بدون حتی اشاره‌ای به افتخارات و ۷۰ درصد جانبازی پهلوانانه. انسان متعهدی که برای ساختن جهان بینی کلی خود نسبت به جهان هستی حداقل ۲۵ سال وقت گذاشت، مطالعه کرد و محاسبه نمود. انقلاب اسلامی و امام ره، گمشده ایدئولوژی او بودند و با یافتن آنها به یقین رسید و مخلصانه تا آخرین لحظه حیات، مجاهدت نمود. در باب امور فرهنگی و اجتماعی، وی در عین مشغله کاری فراوان با برنامه­‌ریزی مناسب به مطالعه تفاسیر قرآن مجید و مطالعات علمی و اجتماعی پرداخته و حداقل هفته‌ای یک بار به دیدار علما می‌رفت. کمک به خانه و خانواده، تربیت فرزندان با تزریق روحیه اعتماد به نفس و آموزش عملی اصول و مبانی عالیه و اصیل اسلامی در سرلوحه برنامه‌های او بود.

شهید صیاد شیرازی، ولایتمدار و اسوه صبر و استقامت بود. در میان تمامی سجایای این شهید معظم و بزرگوار، تواضع و فروتنی ایشان، که در علم اخلاق اسلامی جای خاصی دارد، زبانزد خاص و عام بود. یکی از بهترین و بارزترین شاخصه‌های شهید صیاد شیرازی، اهمیت دادن به نماز اول وقت و انجام واجبات و ترک محرمات بود. هیچ‌گاه به مادیات اهمیت نمی‌داد و به دنیا تعلق نداشت. شهید بیش‌تر وقت خود را در خدمت به کارکنان، خانواده و عبادت خدا می‌گذراند و آثار نظارتی، مشورتی و تربیتی ایشان بر خانواده بسیار تاثیرگذار بود و در همین راستا به صله رحم بسیار اهمیت می‌داد.

علی موسوی هم رزم شهید صیاد می‌گوید: «تنها جایی که می‌شد سراغش را گرفت، نمازخانه بود. آن قدر مقید بود که نیم ساعت قبل از نماز، به طرف نمازخانه می‌رفت. هم خودش مقید به نماز اول وقت بود و هم با اخلاق و اخلاصِ خاصی که داشت، بقیه را به نماز اول وقت دعوت می‌کرد. یک بار که من در جلسه‌ای حضور داشتم و اتفاقاً تا ظهر طول کشید، ناگهان در باز شد و صیاد با چهره نورانی‌اش وارد شد و بعد از سلام، از ما پرسید: برادرا! می‌بخشید، خواستم بپرسم ظهر شده؟ بعد ما متوجه وقت نماز شدیم و چند لحظه بعد صدای اذان بلند شد. نحوه تذکر دادن او در آن لحظه خیلی برایم جالب بود».

شهید صیاد شیرازی وقتی برای نماز صبح برمی‌خواست برنامه روزانه‌اش را می‌نوشت و آخر شب هم لیست برنامه‌هایش را چک می‌کرد تا بداند چه کارهایی را انجام داده و چه کارهایی را نرسیده که انجام دهد.  شهید صیاد شیرازی دائم الوضو بود و بعد از وضو ۲ رکعت نماز مستحبی می‌خواند. همواره بدنبال آموختن بود و به آنچه که می‌آموخت عمل می‌کرد و دوست داشت به دیگران هم یاد دهد، اینطور نبود که صرفاً وجودش سرشار از معلومات باشد.

 شهید صیاد شیرازی بر انتقال تجربیات دوران دفاع مقدس به نسل جوان تاکید ویژه‌ای داشت؛ وی معتقد بود همانطور که عاشورا اسلام را بیمه کرد و جهاد تبیین حضرت زینب(س) و دیگر ائمه معصومین(ع) آن را تثبیت نمود.  اگر بدرستی همه ابعاد جنگ برای نسل جوان تبیین شود، نظام اسلامی ما هم بیمه خواهد شد.  

شهید صیاد پس از دوران دفاع مقدس بخشی از اوقات کاری‌اش را به ترویج و نشر ارزش‌های دفاع مقدس اختصاص داده بوده و هیأت پژوهشی و آموزشی معارف جنگ ارتش را با تصویب فرماندهی معظم کل قوا (مدظله العالی) در پائیز ۱۳۷۳ با دو هدف عمده، یکی انتقال تجربیات ۸ سال دفاع مقدس به نسل جوان و هدف دیگر تدوین تاریخ دفاع مقدس بنیان‌گذاری نمود. او این کار را، با هدف انتقال تجربه‌های جنگ به نسل جوان و دانشجویان، به ویژه دانشجویان دانشگاه افسری با تشکیل کاروانهای دانشجویی و اعزام آنان به مناطق عملایت دوران دفاع مقدس انجام داد که در حال حاضر این کار فرهنگی با عنوان آموزش معارف جنگ برای هر دوره از دانشجویان دانشگاههای افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران با هدف «پژوهشی، فرهنگی، عملیاتی و آموزشی» توسط هیئت معارف جنگ شهید سپهبد علی صیاد شیرازی ادامه دارد. برکت این حرکت عظیم شهید صیاد یک سنت حسنه‌ای در بین عامه مردم بنام سفر به مناطق عملیاتی و سرزمین‌های نور در غالب کاروان‌های راهیان نور کشور به جا گذاشت.

شهید صیاد شیرازی بسیار به جوانان علاقه داشت و همواره دغدغه آموزش نسل جوان را داشت به طوریکه به بعضی از دوستان سفارش می کردند که  آنچه آموخته‌اید به نسل جوان انتقال دهید،  شهید صیاد شیرازی همیشه در جلسات خود ۲ توصیه به جوانان می‌کرد یکی پیدا کردن معرفت دینی و دیگری تبعیت از ولایت، این شهید سرافراز اسلام همیشه می‌گفت اگر ما محکم به ولایت فقیه بچسبیم و در تمام کارهایمان دین را شاخص قرار دهیم بقیه مسائل حل شدنی است 

فرازی از وصیّت نامه­ی شهید سپهبد علی صیّاد شیرازی

«خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایتت قرار دادی. خدایا! تو خود می‌دانی که همواره آماده بوده‌ام آنچه را که تو خود به من دادی، در راه عشقی که به راهت دارم، نثار کنم. اگر این نبود، آن هم خواست تو بود. پروردگارا! رفتن در دست تو است؛ من نمی‌دانم چه موقع خواهم رفت ولی می‌دانم که از تو باید بخواهم مرا در رکاب امام زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم‌خورده‌ات بجنگم تا به فیض شهادت برسم... (۱۹ دی ۱۳۷۱).»

منبع:ایسنا