سرویس معرفی:بیست و سوم مهر ماه مصادف است با سی و پنجمین سالگرد شهادت چهارمین شهید محراب آیتالله عطاءالله اشرفی اصفهانی است که ۲۳ مهرماه سال ۶۱ در اثر انفجار نارنجک توسط یکی از منافقین کور دل به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
آیتالله عطاءالله اشرفی اصفهانی در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در خمینی شهر اصفهان که در آن زمان "سده" نامیده میشد در خانوادهای روحانی و عالم متولد شد.
وی یگانه فرزند ذکور مرحوم حجتالاسلام و المسلمین میرزا اسدالله، نوه مرحوم حجتالاسلام میرزا محمد جعفر از علمای معروف خمینی شهر بود.
آیت الله اشرفی تحصیلات ابتدایی و مقدماتی را در خمینیشهر نزد مرحوم سیدمصطفی گذراند، در سن ۱۲ سالگی برای ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و طی قریب ۱۰ سال دروس ادبیات و سطح فقه و اصول همچنین یک دوره درس خارج اصول را در محضر اساتید بنام این شهر آموخت.
وی دوران ۱۰ ساله طلبگی خود در حوزه علمیه اصفهان را با نهات عسرت و مشقت اقتصادی گذراند که این وضعیت تحمل ایشان را برای یک زندگی سخت در آینده دو چندان کرد. وی در سال ۱۳۴۳ هجری قمری و در سن ۲۰ سالگی برای ادامه تحصیل و نیل به مقامات عالیه علمی و درجه اجتهاد، رهسپار قم شد.
ابتدا مدت یک سال در مدرسه رضویه اقامت گزید، پس از آن در معیت آیتالله حاج شیخعبدالجواد جبل عاملی به مدرسه فیضیه رفت و به مدت ۲۳ سال متوالی در قم اقامت نمود و به کسب علوم دینی در محضر علمای بزرگ قم پرداخت.
در این دوران آیتالله اشرفی حدود یک سال در جلسه درس مرحوم آیتالله العظمی حائری (قدسسره) شرکت داشت و پس از مرحوم آیتالله حائری چند سالی از محضر آیات عظام مرحوم آیتالله حجت کوه کمرهای، مرحوم آیتالله حاج سیدمحمدتقی خوانساری، مرحوم آیتالله سیدصدرالدین صدر بهرهمند شد.
آیتالله اشرفی پس از ورود به حوزه علمیه قم مورد توجه خاص فضلا و علما به خصوص آیات و مراجع ثلاث قرار گرفت و با توجه به موقعیت استثنایی آن زمان و شدت فشار روحی از طرف رژیم رضاخان پهلوی به طلاب و حوزههای علمیه و روحانیون، ایشان تمام این مشکلات را متحمل شده و با استقامت بینظیر خود به تحصیل ادامه دادند.
وی با همه مشکلات و مسائل آن زمان، در تحصیل علوم اسلامی و دینی جدیت خاصی از خود نشان داد و پس از اندک زمانی از فضلا و مدرسین نامی و برجسته حوزه علمیه قم به شمار آمده و بسیار مورد توجه مراجعِ تقلید آن زمان قرار گرفت.
آیتالله اشرفی به خصوص بسیار مورد لطف و عنایت مرحوم آیتالله العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری بود به طوریکه اولین اجازه اجتهاد صادره از سوی این عالم مجاهد و متقی به آیتالله اشرفی اصفهانی در سن ۴۰ سالگی توسط ایشان صادر شد.
پس از رحلت آیتالله حاج سیدمحمدتقی خوانساری، مرحوم آیتالله العظمی بروجردی بنا به درخواست جمعی از فضلا و مدرسین حوزه علمیه قم از بروجرد به قم رفت.
با ورود این مرجع بزرگوار به قم، آیتالله اشرفی شیفته درس و بیان مرحوم آیتالله العظمی بروجردی شد و به همین خاطر طی مدت ۱۲ سال در محضر درس ایشان حضور یافت. سپس آیتالله اشرفی اصفهانی منظومه و اسفار را نزد امام خمینی (ره) آموخت و از محضر ایشان بهرههای فراوان برد.
بعدها شهید محراب به دستور مرحوم آیتالله العظمی بروجردی در کرمانشاه رخت اقامت افکند و با ورودش به این شهر، کرمانشاه را به مرکز فعالیتهای مذهبی و سیاسی غرب کشور تبدیل کرد.
کرمانشاه درآن زمان به واسطه حضور این چهره مبارز و مجاهد به یکی از شهرهای فعال در مبارزه با طاغوت مبدل شد تا جاییکه موجب شد آیتالله اشرفیاصفهانی تحت فشار شدید و تهدید ساواک وعوامل رژیم پهلوی قرار گیرد.
با ادامه مبارزات، آیت الله اشرفی بارها دستگیر و به ساواک برده شد، یکبار هم دستگاه امنیتی وقت قصد تبعید ایشان را داشت، اما به دلیل محبوبیت این روحانی عظیم الشان در نزد مردم کرمانشاه و احتمال اعتراض و شورش مردم، دستگاه حکومتی از این کار منصرف شد.
پس از رحلت مرحوم آیتالله العظمی حکیم و با راهنماییهای این شهید محراب اکثریت مطلق مردم کرمانشاه به تقلید از امام خمینی (ره) روی آوردند و صد در صد و یکپارچه از امام تقلید کردند.
در کرمانشاه به رغم فشارها و اختناق شدید دستگاه طاغوتی آیتالله شهید اشرفی که رابط و انتقال دهنده اصلی پیام امام (ره) به مردم این خطه بود و در واقع رهبری تمامی اعتراضات و فعالیتها بر علیه رژیم پهلوی را بر عهده داشت با همکاری بعضی از علما و روحانیون این شهر مجالس متعددی برگزار کرد که مجلس بزرگداشت شهادت آیتالله حاج سیدمصطفی خمینی فرزند بزرگوار امام امت از آن جمله بود.
این مجلس که در واقع عمدهترین مراسمی بود که تا آن تاریخ در کرمانشاه برگزار میشد در واقع جرقهای بود در جهت شعلهور شدن یک آتش عظیم در این منطقه که بنا به دعوت و اطلاعیه چاپی آیتالله اشرفی اصفهانی در مسجد مرحوم آیتالله بروجردی برگزار شد.
بعدها و با گسترش اعتراضات، آیتالله اشرفی در تمام راهپیماییها و تظاهراتها پیشاپیش مردم کرمانشاه حضور داشتند که این مسئله خود قوت قلبی برای مردم کرمانشاه به ویژه مبارزین بود.
ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی حضرت امام (ره) به عنوان نماینده تام الاختیار ایشان در منطقه غرب و امام جمعه کرمانشاه منصوب شد و مدت ۳۸ ماه به اقامه نمازجمعه پرداخت و در این مدت مساجد، ابنیه و مدارس علمیه متعددی به همت ایشان در خمینی شهر و استان کرمانشاه بازسازی و ساخته شد.
شهید محراب از آغاز دفاع مقدس تا روز شهادت همواره مسئله جنگ تحمیلی و بسیج مردم به منظور کمک به جبههها و حضور پرشور رزمندگان در جبهههای غرب و جنوب را در راس مسایل کشور میدانست و در این راه لحظهای آرام نبود و به طور مرتب و مستمر در جبههها حضور مییافت.
منافقان کوردل وقتی خود را در مقابله با انقلاب اسلامی و فرزندان بسیجی امام امت، عاجز و زبون یافتند، تصمیم گرفتند یاران امام را به شهادت برسانند، از این رو با توجه به محبوبیت این بزگوار در کرمانشاه و از طرفی محوریت این استان در غرب کشور به ویژه در بحث پشتیبانی از رزمندگان و جبههها بارها قصد ترور این شهید را داشتند و در این راستا دو بار اقدام به ترور ایشان کردند که هر دو توطئه با شکست مواجه شد.
سرانجام در روز جمعه ۲۳ مهر ماه سال ۱۳۶۱ آیتالله عطاء الله اشرفی اصفهانی در سن ۸۰ سالگی در مسجد جامع کرمانشاه و در سنگر نماز جمعه به دست منافقی کوردل در حالیکه نارنجکی در کمر خود تعبیه کرده بود با حمله به این روحانی مجاهد و انفجار آن این اسوه جهاد و مبارزه را به شهادت رسانید.
حضرت امام خمینی (ره) در پیامی که به مناسبت شهادت این بزرگوار صادر کردند، فرمود:: "شهید اشرفی اصفهانی از شخصیتهای والا مقامی بود که اینجانب بیش از ۶۰ سال بود که این بزرگوار را میشناختم. "