
سرویس حاشیهنگاری: روز گذشته خبری در رسانهها منتشر شد که در آن آمده بود: «در مراسمی با حضور محمد احسانی، مدیرشبکه یک سیما و با همکاری ستاد اقامه نماز کشور از تعدادی از عوامل و بازیگران مجموعه تلویزیونی «میکائیل» تقدیر شد.»
بهانه این تقدیر «توجه تیم سازنده سریال میکائیل به موضوع نماز» عنوان شد. دقت داشته باشیم که موضوع «نماز» آنقدر باید در سینما و تلویزیون ما مهجور باشد که وقتی در چند نما از یک سریال، فردی را در حالت نماز خواندن نشان میدهند، سیلی از مسئولین برای تقدیر از آنها صف بکشند. جالبتر اینکه برخی از چهرههایی که در این مراسم مورد تقدیر و تشویق قرار گرفتهاند، در محیط بیرون از سریال عملکرد متفاوتی با نقششان در رسانه ملی دارند.
«تقدیر ستاد اقامه نماز کشور از بهنوش طباطبائی» که تیتر یکی از خبرگزاریهای انقلابی نیز بود، نشاندهنده همین اوضاع تاسفبار در عرصه سینما و تلویزیون است که مدیران مجبورند حتی به بازیگران این چنینی که در فضای عمومی عملکردی متفاوت با ارزشها و دستورات دینی دارند، جایزه بدهند؛ تنها به این دلیل که آنها حاضر شدهاند در قاب رسانه ملی نقش یک زن چادری نمازخوان را بازی کنند!
به نظر میرسد این پارادوکس مضحک تبدیل به امری طبیعی در کشور ما شده است. بسیاری از اهالی سینما و هنر در زندگی واقعی تفاوت فاحشی با آنچه از آنها در صداو سیما به تصویر کشیده میشود، دارند و این رفتار منافقگونه در حالی اتفاق میافتد که همین سینما و تلویزون هستند که از این افراد ستاره میسازند.
داستان زمانی جالبتر میشود که بعد از اینکه همین هنرمندان تبدیل به الگوی نسل جوان شدند، برای این که حاضر شوند در یک نقش مذهبی و یا در اثری با تم مذهبی بازی کنند، باید برایشان فرش قرمز پهن کنند و از بازیشان تعریف و تمجید کنند!
به راستی تا کی باید شاهد ترویج نفاق در میان مردم بود؟!