به گزارش حلقه وصل، وب سایت شبکه خبری الجزیره در گزارشی به قلم «استفورد اسمیت کلایو» به بررسی روند خروج آمریکا از افغانستان پرداخته و نوشته است: در مورد تصرف ناگهانی افغانستان توسط طالبان در چند هفته گذشته مطالب زیادی گفته شد. دولت فاسد کابل با وجود همه پول های خرج شده و خون های ریخته شده به وسیله آمریکا، به سادگی سقوط کرد.
به نظر می رسد که در تحلیل های کارشناسی از سوی غرب، علت اصلی شکست نادیده گرفته شده است. یکی از موکلان من در گوانتانامو به نام صناد الکاظمی که ۱۶ سال بدون اتهام و محاکمه، در حبس به سر برده، معتقد است بایدن در دفاع از تصمیم برای پایان دادن به طولانی ترین جنگ در تاریخ آمریکا عاقلانه سخن گفت. او به من گفت یک ضرب المثل عربی می گوید دیر شدن بهتر از هرگز نشدن است، ولی بهتر بود که هرگز از ابتدا به افغانستان حمله نمی شد.
نخستین درس ما از تاریخ این است که از تاریخ درس نمی گیریم. نخستین جنگ انگلیس و افغانستان (۱۸۴۲-۱۸۳۹) که به عنوان فاجعه در افغانستان شناخته شد، دومین جنگ انگلیس و افغانستان (۱۸۸۰-۱۸۷۸)، سومین جنگ انگلستان و افغانستان (۱۹۱۹) و جنگ شوروی و افغانستان (۱۹۸۹-۱۹۷۹) همه در یک چیز مشترک بودند: همه آنها با گریه پایان یافتند و هیچ چیز دیگری مگر هرج و مرج برجی نگذاشتند. علتی وجود ندارد که باور کنیم جنگ آمریکا و افغانستان (۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱) نتیجه متفاوتی خواهد داشت.
برای ایجاد یک ساختار سیاسی در افغانستان که بتواند تاثیرات جنگ آمریکا را از بین ببرد، تلاش فوق العاده ای لازم است. باید با مردم افغانستان انسانی برخورد می شد و به شخصیت آنها احترام گذاشته می شد، ولی ما هرگز این احترام را نشان ندادیم. ما با شکنجه زندانیان به جنایات القاعده پاسخ دادیم و برخی دیگر را به گوانتانامو فرستادیم، پول بیشتری برای بمباران خرج کردیم و حتی تظاهر نکردیم که با افغان ها به عنوان شریک برابر رفتار می کنیم.
اسمیت کلایو در پایان آورده است: ما هزینه های گذران زندگی را بدون افزایش ثروت مردم، برای آنها بسیار گران کردیم و دولتی را تشکیل دادیم که بسیار فاسد بود. آیا عجیب است که افغان ها نمی خواهند در جنگ داخلی دیگری برای حفظ آنچه که ما به آنها داده ایم، شرکت کنند؟