
به گزارش حلقه وصل، پس از پایان یافتن جنگ نهروان که با شکست سخت خوارج توسط سپاهیان امیرالمؤمنین(ع) همراه بود، سران خوارج جلساتی در شهر مکه شکل دادند. در یکی از این جلسات سخن از امام علی(ع) و انتقام از حضرت به میان آمد و به این نتیجه رسیدند خوب است امت اسلام را از وجود او راحت کنیم. به این ترتیب سه نفر از خوارج مأمور ترور برخی افراد شدند که در این بین ابن ملجم مرادی (لعنةاللهعلیه) قتل امیرالمؤمنین (ع) را پذیرفت، اما از یک سو قراینی وجود دارد که نمیتوان نقش معاویه را در این رابطه نفی کرد. تردیدی نیست که معاویه درصدد قتل امام (ع) بوده است؛ زیرا او خوب میدانست که تا علی (ع) زنده است٬ نمیتواند به خلافت برسد، و از سوی دیگر٬ نه تنها قتل امام (ع) در میدان نبرد٬ عادتاً میسّر نیست؛ بلکه تجربه واقعه صفین ثابت کرد که اگر بار دیگر این جنگ تکرار شود٬ به شکست قطعی و نابودی معاویه خواهد انجامید. بنابراین، بهترین راه برای از میان برداشتن امام (ع) ترور اوست؛ راهی که در مورد مالک اشتر، کارآمدترین نیروهای همراه امام (ع) تجربه شده بود. بنابراین شهادت امام علی٬ نتیجه توطئه مشترک٬ معاویه به عنوان نماینده جنگ صفین٬ ابن مجلم به عنوان نماینده جنگ نهروان و اشعث به عنوان نماینده جنگ جمل٬ بود که همگی کمر همت برای قتل امام٬ بسته بودند. در نهایت شب نوزدهم ماه مبارک رمضان ابن ملجم ملعون در حالی که شعار خوارج را سر میداد «حُکم از آن خداست نه از آن تو»، با شمشیر ضربهاى بر پیشانى امام على(ع) زد و حضرت فریاد زد: «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة؛ به خداى کعبه رستگار شدم».
اینک صوت مناجاتخوانی «سید مجید بنیفاطمه» مداح و ذاکر اهل بیت (ع) در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان منتشر شده است:
* مناجات و روضه: