به گزارش حلقه وصل، احمد یوسفزاده نویسنده کتاب "آن بیست و سه نفر" با اشاره به فرارسیدن روز پاسداشت زبان فارسی درخصوص جایگاه فعلی این زبان در میان مردم گفت: زبان مثل یک موجود زنده است. متولد می شود، زندگی می کند و بعد می میرد. واژه ها هم همین گونه هستند و موجودیتی کاملاً سیال و متغیر دارند و در طول زمان تغییرات بسیاری را متحمل می شوند.
وی درباره بقای زبان فارسی در گذر زمان افزود: زبان فارسی در دوران مختلف از ورطه های متفاوتی گذر کرده اما همچنان خودش را حفظ کرده است. این زبان در دوران متخلف تاریخی دستخوش تغییرات و حمله های فراوانی شده اما همواره به یمن حضور بزرگان ادبیات همچون حکیم ابوالقاسم فردوسی به کار خود ادامه داده است.
نویسنده کتاب "اردوگاه اطفال" درباره دلایل تضعیف زبان فارسی در دوران کنونی تاکید کرد: یکی از عوامل عمده و مهم تضعیف زبان فارسی در عصر حاضر فضای مجازی است. فضای مجازی آفت ادبیات و زبان فارسی شده است. این فضا مردم را از گفت و گو و مکالمات دور کرده و همه چیز را به خلاصه گویی و فرستادن برخی استیکرها ختم کرده است.
وی در همین راستا اضافه کرد: مختصر گویی موجود در فضای مجازی غنای ادبیات و زبان فارسی را کم کرده و بدنه زبان را به شدت نحیف نموده است. مکالمات این روزها در زبان فارسی به زمان غارنشینی برگشته است و به عنوان مثال ما در جواب کسی که می گوید امروز روز بسیاری خوبی است و می توان در آن زندگی کرد تنها یک استیکر و علامت می فرستیم. از نظر من با وجود تمام مشکلات و ضرباتی که فضای مجازی به بدنه زبان فارسی زده می توان هوشمندانه از این ظرفیت فراگیر در میان جامعه استفاده کرد.
نویسنده کتاب "آن بیست و سه نفر" درباره راهکار قدرتبخشی به زبان فارسی ادامه داد: راهکار اساسی برای زنده نگه داشتن و قوت بخشیدن به زبان فارسی حمایت و پررنگ تر شدن کرسیهای دانشگاهی است به این صورت که دانشجویان علاقمند به حضور در رشته های زبان فارسی باشند. اینکه دانشجو بداند وقتی از رشته ادبیات فارسی فارغ التحصیل میشود برایش کار وجود دارد واین کار قطعاً به بسط و گسترش زبان می انجامد.
وی اوضاع زبان فارسی را در آستانه تخریب خواند و ادامه داد: وضعیت زبان فارسی در خظر و مرز هشدار است. در این ورطه متخصصان باید به مردم و مسئولین این خطر گوشزد کنند و از سویی دیگر رمان نویسان و نویسندگان و شاعران ما باید آثاری جذاب، قابل تامل و پرمحتوا را به مخاطبان عرضه کنند تا خواننده جذب کتاب و در همین راستا جذب زبان فارسی شود.
یوسف زاده پرداختن به زبان های بومی را مهمترین عامل در بقای زبان فارسی دانست و خاطرنشان کرد: زبانهای بومی امروزه به شدت آسیب پذیر شده اند. به عنوان مثال در جنوب کرمان رسم شده که خانواده ها از همان دوران نوزادی با کودک فارسی صحبت میکنند و زبان محلی خود را به او یاد نمی دهند. بدون شک زنده ماندن زبانها و لهجههای بومی و روستایی در محکمتر کردن بدنه زبان فارسی تاثیر بزرگی خواهد داشت.