به گزارش حلقه وصل حجت الاسلام علی مهدیان در توئیتی نوشت: اینکه بر اساس محاسبات کمی، متوسط حضور مردم در تمام انتخابات های ریاست جمهوری قبلی حدود ۶۶.۸ درصد بوده و در این انتخابات به عدد ۴۸.۸ رسیده و این یعنی ۱۸ درصد از متوسط انتخابات های قبلی کمتر شرکت کرده اند، ظاهر ماجرا است. اینکه این میزان شرکت کننده در انتخابات های ایران، نرم متوسط پذیرفته شده در دنیای امروز هست نیز ظاهر ماجرا است.
آنچه برای من مهم است و در این چند روز منتهی به انتخابات تا الان مرا محو خودش کرده، معنای این انتخاباتاست. معنایی که حقیقتا اعجاب آور است. حدود ۴۹ درصد شرکت کرده اند و حدود ۵۱ درصد هم شرکت نکرده اند و حدود ۱۸ درصد هم ریزش آرا داشته ایم.
آنانکه آمده اند چرا آمده اند؟ این حدود سی میلیون نفر واقعا چرا آمده اند؟ سفره هاشان که کوچک شده بود. بمباران تبلیغات ناامیدی هم که شده بودند. توسط بی بی سی و دبلیو سی های خارج، توسط عدالتخواه ها و خودحقیرپندارهای داخل، توسط نانجیبان پوششی و روکشی دولت پنهانکار و تنبل، توسط احمدی نژاد نمک به حرام و عمالش، خوب پس چرا آمدند؟ چرا فقط هجده درصد ریزش آرا؟ چرا؟
من با رفقایم وقتی وارد کرمان شدیم، کارگری را دیدیم که بالای جرثقیل رفته بود که خودکشی کند از فشار، پیمانکارش هم در فشار بود. مردی را دیدم که بعد از شنیدن نطق آتشین مثل منی آمد و گفت ساعتها است از خجالت دارم در خیابان راه میروم، صاحبخانه ام گفته بروید بیرون، قاضی به نفعش حکم داده، اجاره را چند برابر کرده، الان نمیدانم چه کنم؟ کرمان محروم حدود ۵۷ درصد در انتخابات شرکت کرده بودند. یزد استان بومی اصلاحات و خاتمی، همین مقدار شرکت کرده بودند چرا؟ آنها را که نیامدند میتوانم تحلیل کنم، آنها که آمدند چرا آمدند؟
توی صف انتخابات در قم از اول وقت سه ساعت معطل دولت بی خاصیت و دروغگو و فرسوده روحانی بودیم که بتوانیم رای بدهیم. عده ای رفتند جای دیگر، عده ای از جای دیگر آمده بودند اینجا، مردم سرگردان که کجا رای بدهند، کجا؟ در قم.
خانه هایی را در قم میشناسم که خجالت میکشم واردش شوم. از نداری. از رنج همراه آبروداری، ۵۳ درصد شرکت کردند، چرا؟ شب انتخابات زنگ زدیم دانشجویان خارج کشور، میگفتند صندوقها کمتر از سال نود و شش است. در فلان کشور پهناور فقط دو صندوق رای بوده بر خلاف روالشان در گذشته، دولت خیلی هم گویا برایش مهم نبوده یا هر چه نمیدانم. اراذل و اوباش هم تهدید میکردند و کتک میزدند و باز هم رای دادند، چرا؟
من به جوانانی که در ساعتهای آخر با هیجان تلاش میکردند همتی رای بیاورد و انتخابات به دور دوم برود تا نگذارند جریانی که غلطش میدانند رای بیاورد، غبطه میخورم. امید میدادند و بقیه را راضی میکردند. با همه نارضایتیشان از روالها و عدم شفافیتها، اینها چرا پای کار آمده بودند، چرا رای میدادند؟ این درصد آرای همتی برای من خیلی ارزشمند است و خیلی معنا دار.
به خدا اگر میشد جلوی موجودی غیر از خدا سجده کرد من جلوی ایران سجده میکردم. عجب هویتی عجب امتی، همه عالم و آدم، تصمیم گرفته بودند، اراده عمومی ایران معنای مقاومت ندهد، و این مردم مظلوم و زخم خورده باز هم پای کار آمدند، این انتخابات با همین هجده درصد ریزش آرا ارزشش از همه انتخاباتهای قبلی بیشتر بود. چون بیش از هر زمان دیگر هویت مقاومت این امت را نشان داد. در دامن این امت زاییده شدم. خدا را شکر
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.