به گزارش حلقه وصل، «پرونده حکمرانی فضای مجازی»؛ هلند از پیشتازان رای الکترونیکی محسوب می شود. دستگاه های رای گیری در سال ۱۹۶۶ میلادی در چند شهرداری معرفی شدند. از آن به بعد، استفاده از آنها به سرعت رشد کرد، به طوری که در انتخابات شهرداری در سال ۲۰۰۶ میلادی آرای نزدیک به ۹۹ درصد از رای دهندگان با استفاده از دستگاه های رای گیری الکترونیکی اخذ شد. در هر دو انتخابات پارلمان در سال ۲۰۰۴ میلادی و انتخابات ملی در سال ۲۰۰۶ میلادی، رای دهندگان خارج از کشور می توانستند از طریق اینترنت رای دهند.
پس از انتخابات سال ۲۰۰۶ میلادی، پارلمان این کشور تصمیم گرفت رأی گیری الکترونیکی برای انتخابات پارلمان را به طور موقت تا زمان حل مسائل مربوط به محرمانگی و صحت انتخابات لغو نماید. در سال ۲۰۰۷ پارلمان امکان به کارگیری از رای گیری اینترنتی برای رای دهندگان خارج از کشور را بررسی نماید. اکثر نمایندگان بر این باور بودند که ممکن است سیستم رای گیری اینترنتی معیارهای محرمانگی و صحت آرا را برآورده نسازد. در سال ۲۰۰۸ تصمیم به لغو استفاده از رأی گیری اینترنتی برای انتخابات ریاست جمهوری نیز توسط پارلمان مورد تحمایت قرار گرفت.
در این بحث ها، وجود چالش هایی در هر دو موضوع محرمانگی و صحت انتخابات، به عنوان دلایل عدم استفاده از رای گیری الکترونیکی بیان شده بود. با این حال این نگرش به سمت رای گیری الکترونیکی پس از انجام اولین انتخابات با برگه های رای کاغذی تغییر یافت. پس از انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۰۹ و همچنین پس از انتخابات شهرداری در سال ۲۰۱۰ میلادی، نمایندگان از وزیر مربوطه درخواست کردند تا بازنگری در رای گیری الکترونیکی را بررسی نماید، زیرا شمارش دستی هم غیر دقیق و هم وقت گیر بود.
امروزه انتخابات در هلند با استفاده از برگه های رای کاغذی و شمارش دستی انجام می شود. سازمان مردم نهادی با شعار «ما به دستگاه های رأی گیری اعتمادی نداریم» نگرانی هایی در رابطه با امنیت دستگاه های رأی گیری و سیستم رأی گیری اینترنتی برانگیخته است. این در نهایت به تصمیم عدم استفاده از این سیستم ها منجر شد و رأی گیری الکترونیکی در هلند دوباره ارزیابی و بررسی شد. با این حال همچنان بحث ها پیرامون به کارگیری رأی گیری الکترونیکی متوقف نشده است.
در رابطه با رأی گیری الکترونیکی در انتخابات عمومی دو موضوع کلیدی باید به طور همزمان در هر راهکار رأی گیری الکترونیکی در نظر گرفته شود. موضوع اول حفاظت از محرمانه بودن رأی است و موضوع دوم قابلیت راستی آزمایی توسط رأی دهندگان، احزاب سیاسی و سایر بازیگران است تا اطمینان یابند که آرای همانطور که به صندوق ریخته شده اند، ذخیره و شمارش شده اند. دستگاه های رأی گیری الکترونیکی که در هلند به کار گرفته شده بودند از محرمانگی برخوردار نبودند و بر این اساس آن سازمان مردم نهاد دادخواست هایی را به دادگاه ارائه کرد.
طبق گزارش موسسات بین المللی (که در سایت مرکز پژوهش های مجلس آمده است)، ۶۳ درصد کشورهای مختلف دنیا از شیوه رأی گیری الکترونیک استفاده نمی کنند. البته ۶ درصد از این گونه کشورها، کشورهایی هستند که زمانی در آنها رای گیری الکترونیکی بکارگیری شده بود، اما اکنون این شیوه را کنار گذاشته اند.