همه جنایت‌های رژیم صهیونیستی؛ از اشغالگری تا ترور و کودک‌کشی +عکس و فیلم

سرویس جهان حلقه وصل - بنا به گزارش‌های رسانه‌ای که مورد تأیید وزارت خارجه ایران نیز قرار گرفته‌اند[۱]، ساعت ۶ صبح روز سه‌شنبه، ۱۷ فروردین ۱۴۰۰، یک کشتی ایرانی به نام «ساویز» در دریای سرخ و حوالی سواحل جیبوتی مورد حمله قرار گرفته است. اگرچه منشأ انفجار و عوامل آن هنوز در دست شناسایی هستند، اما برخی گزارش‌ها حاکی از استفاده از مین‌های چسبان هستند. همچنین روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز به نقل از یک مقام ناشناس در دولت آمریکا تأیید کرده است که اسرائیل مسئول حمله به این کشتی بوده است[۲].

تصویر ماهواره‌ای منتسب به کشتی ایرانی «ام‌وی ساویز» متعلق به ماه اکتبر سال ۲۰۲۰ در دریای سرخ؛ طبق برخی گزارش‌ها این کشتی که گفته می‌شود مأموریتش کمک به مقابله با دزدان دریایی در منطقه بوده، توسط اسرائیل با استفاده از مین‌های چسبان هدف قرار گرفته است (+)

همین حمله بهانه‌ای شد تا ترجمه‌ی گزارش یک پایگاه تحلیلی آمریکایی-یهودی را خدمت مخاطبان محترم ارائه دهیم. وب‌سایت «موندووایس[۳]» اخیراً در گزارشی تحت عنوان «اگر اسرائیل ایران را به انجام کاری متهم کرد، احتمالاً خودش پیشاپیش دارد آن کار را انجام می‌دهد[۴]» به قلم «تد اسنادیر» کارشناس تاریخ و سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه، ادعاهای اسرائیل علیه ایران، از موضوع هسته‌ای گرفته تا تروریسم، را برشمرده و اثبات کرده است که این ادعاها فرافکنی اسرائیل هستند. به عبارت دیگر، اسرائیل مدت‌هاست تمام جرائم و جنایت‌هایی را که خودش مرتکب می‌شود به ایران نسبت می‌دهد. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی گزارش پایگاه اینترنتی موندووایس است.

هشدار بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در سازمان ملل درباره‌ی تلاش ادعایی ایران برای دستیابی به بمب هسته‌ای؛ رژیم صهیونیستی، سابقه‌ی طولانی‌ای در نسبت دادن جرائم و جنایت‌های خودش به ایران دارد (+)

بی‌ثابت‌سازی منطقه

اسرائیل ایران را به انجام کارهای نفرت‌انگیز زیادی متهم کرده است؛ اما سوابق تاریخی نشان می‌دهد هر کاری که تل‌آویو ایران را به آن متهم می‌کند، احتمالاً خود اسرائیل پیشاپیش دارد آن را انجام می‌دهد.  به عنوان مثال، اسرائیل بارها ایران را متهم به بی‌ثبات کردن منطقه از طریق توسعه‌طلبی شرورانه، تشکیل اتحادهای مختلف و اعمال نفوذ در سوریه، عراق و لبنان کرده است. این در حالی است که اسرائیل است که با تشکیل اتحادهای مختلف و اعمال نفوذ در سراسر منطقه دارد توسعه‌طلبی می‌کند. اسرائیل، با مراتب متفاوتی از رسمی‌سازی و علنی‌سازی، شبکه‌ی [متحدان] خود را گسترش داده و با عربستان، امارات، بحرین، سودان و مراکش اتحاد تشکیل داده است. و این گسترش [شبکه‌ی متحدان] اسرائیل، از منظر اشاعه‌ی تسلیحاتی و همچنین مشروعیت‌بخشی و تثبیت اشغالگری، در منطقه بی‌ثبات‌کننده بوده است.

به‌رغم تجاوز اسرائیل به شماری از کشورهای عربی، دولت‌های عرب در عربستان، امارات و چند کشور دیگر عملاً با رژیم صهیونیستی هم‌قسم شده‌اند (+)

توافق میان اسرائیل و امارات، برای امارات یعنی [اشاعه‌ی] جنگنده‌های «اف-۳۵»، پهپادهای «ریپر» و هواپیماهای [جنگ الکترونیک] «ای‌اِی-۱۸جی گراولر[۵]» با قابلیت ایجاد اختلال در پدافند هوایی دشمن و در عوض برای اسرائیل یعنی یک بسته‌ی بزرگ تسلیحاتی، احتمالاً شامل هلیکوپترهای جنگی، ماهواره‌های پیشرفته‌ی ارتباطاتی، بمب‌های سنگرشکن، جنگنده‌های اف-۳۵، هواپیماهای سوخت‌رسان «کی‌سی-۴۶اِی[۶]» با قابلیت سوخت‌رسانی همزمان به چندین هواپیماها، و هواگردهای «وی-۲۲[۷]» با قابلیت تبدیل از هلیکوپتر به هواپیما.

بقایای بمبی که رژیم سعودی با استفاده از آن اتوبوس مدرسه‌ی کودکان یمنی را هدف قرار داد؛ این بمب ساخت شرکت آمریکایی «لاکهید مارتین» است (+)

به علاوه، این توافق‌ها منجر به تثبیت اشغالگری در منطقه شده‌اند. و مسئله صرفاً تثبیت اشغال فلسطین نیست. به عنوان نمونه، هزینه‌ی امضای توافق با مراکش، اقدام آمریکا در به رسمیت شناختن حاکمیت این کشور بر [منطقه‌ی تحت مناقشه‌ی] صحرای غربی بود؛ در حالی که اشغال این منطقه به دست مراکش طبق قوانین بین‌المللی نامشروع است. هم سازمان ملل و هم دیوان بین‌المللی دادگستری رأی به برخورداری صحرای غربی از حق حاکمیت بر خود داده‌اند.

گزارش‌های موجود همچنین حاکی از آن است که اسرائیل می‌خواهد در واشینگتن لابی کند تا دولت بایدن عربستان، مصر و امارات را در مسائل حقوق بشری تحت فشار قرار ندهد، چون تل‌آویو ارزش بالایی برای ائتلافش با این کشورها در مقابله با ایران قائل است[۸]. گزارش‌ها نشان می‌دهد مقامات اسرائیلی می‌خواهند به واشینگتن یادآوری کنند که توافقنامه‌هایی که تل‌آویو در منطقه امضا کرده است، باید اولویت بالاتری نسبت به نگرانی‌ها درباره حقوق بشر داشته باشند.

بنابراین اگرچه «گسترش نفوذ در منطقه» یکی از اتهام‌هایی است که اسرائیل به ایران وارد می‌کند، اما این گسترش نفوذ اسرائیل است که با اشاعه‌ی تسلیحاتی، مشروعیت‌بخشی به اشغالگری، و نادیده گرفتنِ نقض حقوق بشر، منجر به بی‌ثباتی در منطقه شده است.

استفاده از نیروهای نیابتی

اسرائیل مدت‌هاست ایران را به استفاده از نیروهای نیابتی در سوریه، عراق و لبنان متهم می‌کند. این در حالی است که خود اسرائیل سابقه‌ی سیاهی در استفاده از نیروهای نیابتی دارد؛ دست‌کم از زمانی که از شبه‌نظامیان فالانژ[۹] در لبنان استفاده کرد. اسرائیل که نمی‌خواست علناً سربازانش را به اردوگاه‌های پناهندگان فلسطینی اعزام کند، از شبه‌نظامیان نیابتی مسیحی خود استفاده کرد. به گفته‌ی «پاتریک تایلر» در کتاب «یک دنیا دردسر[۱۰]»، گروه شبه‌نظامی فالانژ «با کمک پنهانی اسرائیل» گسترش پیدا کرد. ماه سپتامبر سال ۱۹۸۲، شبه‌نظامیان نیابتی اسرائیلی عضو فالانژ صدها و شاید هزاران پناهجوی فلسطینی را در اردوگاه‌های پناهندگان «صبرا» و «شتیلا» قتل‌عام کردند. اسرائیل به قتل‌عام ۷۰۰ نفر اعتراف کرده است، در حالی که فلسطینی‌ها ادعا می‌کنند تعداد کشته‌شدگان ۲۷۵۰ نفر بوده است. «دیوید کرونین» در کتاب «سایه‌ی بالفور[۱۱]» این رقم را میان ۸۰۰ تا ۳۵۰۰ نفر ذکر کرده است.

خودروی شهید «محسن فخری‌زاده» دانشمند هسته‌ای ایران که در عملیاتی با طراحی و به نیابت از رژیم صهیونیستی ترور شد؛ اسرائیل سابقه‌ی سیاهی در استفاده از نیروهای نیابتی برای انجام عملیات‌های تروریستی دارد (+)

یکی از موارد جدیدتر، استفاده‌ی اسرائیل از مجاهدین خلق به عنوان نیروی نیابتی برای ترور دانشمندان هسته‌ای ایران است[۱۲]. «سیمور هرش» خبرنگار تحقیقی [شناخته‌شده‌ی آمریکایی] می‌گوید یک مقام ارشد سابق اطلاعاتی به او گفته این ترورها «عمدتاً توسط مجاهدین خلق از طریق ارتباط با اسرائیلی‌ها انجام می‌شوند[۱۳].» و در آخرین مورد، ایران از احتمال دخالت نیابتی مجاهدین خلق در ترور «محسن فخری‌زاده» خبر داده است[۱۴].

بنابراین اگرچه اسرائیل ایران را به استفاده از نیروهای نیابتی متهم می‌کند، اما اسناد تاریخی به‌وضوح نشان می‌دهند اسرائیل برای انجام نامشروع‌ترین عملیات‌هایش از نیروهای نیابتی استفاده کرده است.

حمایت از تروریسم

اسرائیل تلاش کرده تا هر طور شده ایران را حامی دولتی شماره‌ی یک تروریسم معرفی کند. این در حالی است که خود اسرائیل‌ اخیراً با وحشی‌ترین تروریست‌های جهان همدست شده است: داعش و جبهه‌النصره. «مایکل اورن» سفیر [وقت] اسرائیل در آمریکا، ماه سپتامبر سال ۲۰۱۳، گفت: «ما همیشه می‌خواستیم بشار اسد برود؛ همیشه آدم‌بده‌هایی را که تحت حمایت ایران نیستند به آدم‌بده‌های تحت حمایت ایران ترجیح می‌دادیم[۱۵].» اورن در گفت‌وگو با جروزالم‌پست گفت: «حتی اگر این «آدم‌بده‌ها» ی دیگر وابسته به هم القاعده بودند هم اشکالی نداشت.» ماه ژوئن سال ۲۰۱۴، حدود یک سال بعد، اورن دوباره موضع اسرائیل مبنی بر ترجیح دادن داعش و جبهه‌النصره به اسد را تکرار کرد: «از دید اسرائیل، اگر قرار است یکی از شیطان‌ها پیروز بشود، بهتر است شیطان سُنی پیروز شود[۱۶].» یک سال و نیم بعد، «موشه یعلون» وزیر دفاع [وقت] اسرائیل، هم عملاً بر همین موضع مستحکم اسرائیل تأکید کرد[۱۷].

«موشه یعلون» (چپ) وزیر دفاع سابق اسرائیل در کنار بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی؛ یعلون، اوایل سال ۲۰۱۶، گفته بود اگر مجبور باشد میان ایران و داعش یکی را انتخاب کند، داعش را انتخاب می‌کند (+)

البته اسرائیل فقط به حمایت از داعش بسنده نکرد، بلکه به آن کمک هم کرد؛ با حملات مرتب به اهداف سوری. به علاوه، ناظران سازمان ملل در بلندی‌های جولان گزارش‌هایی درباره‌ی مشاهده‌ی همکاری میان اسرائیل و شورشیان سوری نیز داده‌اند[۱۸]. خود نتانیاهو هم افشا کرده که اسرائیل ده‌ها بار نیروهای حزب‌الله را، در حالی که در سوریه علیه داعش و القاعده می‌جنگیده‌اند، هدف قرار داده است[۱۹]. علاوه بر همه‌ی این‌ها، تأمین پول، غذا و سوخت توسط اسرائیل برای شورشیان سوری در جنگ علیه اسد نیز افشا شده است[۲۰].

سربازان اسرائیلی در منطقه‌ی اشغالی بلندی‌های جولان، در یک آمبولانس نظامی متعلق به ارتش اسرائیل،  در حال انجام مداوای اولیه روی یک شورشی سوری هستند (+)

یکی از شورشیان سوری روی تخت مرکز پزشکی «سیف»  در شهر «صفد» در فلسطین اشغالی دراز کشیده است (+)

«مکس بلومنتال» در کتاب «مدیریت توحش[۲۱]» می‌نویسد: «داعش اسرائیل را مدافع خود می‌دانست.» به گفته‌ی بلومنتال، اندیشکده‌ی «مرکز مطالعات استراتژیک بگین-سادات» وابسته به حزب لیکود از تلاش برای «تضعیف داعش» طرفداری می‌کرد، اما «از نابودی آن نه.» این اندیشکده داعش را یک «ابزار مفید» نامیده بود. گزارش‌هایی هم درباره‌ی ارتباط و هماهنگی میان اسرائیل و جبهه‌النصره وجود دارد[۲۲]؛ از جمله اقدام اسرائیل در ارائه‌ی نقشه به جبهه‌النصره.

روی یک ملحفه در آمبولانس نظامی ارتش رژیم صهیونیستی که شورشیان سوری در آن مداوا می‌شوند، نوشته شده: «به اسرائیل خوش آمدید» (+)

بنابراین اسرائیل در حالی ایران را به حمایت از تروریسم متهم می‌کند که این دقیقاً همان کاری است که خودش دارد انجام می‌دهد.

پیگیری سلاح‌های هسته‌ای

اسرائیل، ایران را بیش از هر چیز دیگری به نظامی بودن برنامه‌ی هسته‌ایش و ساخت مخفیانه‌ی تأسیسات نظامی هسته‌ای متهم می‌کند. این در حالی است که همه می‌دانند اسرائیل خودش برنامه‌ی تسلیحاتی هسته‌ای دارد. یکی از ایمیل‌های افشاشده از «کالین پاول» [وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا]، نشان می‌دهد آمریکا تعداد سلاح‌های هسته‌ای اسرائیل را ٢٠٠ عدد تخمین زده است[۲۳].

واقعیتی که در میان جاروجنجال‌ها درباره‌ی اقدام ایران به ساخت مخفیانه‌ی تأسیسات هسته‌ای کم‌تر به آن توجه شده این است که اسرائیل دارد تأسیسات هسته‌ایش را که مخفیانه ساخته بود، مخفیانه توسعه می‌دهد. تصاویر ماهواره‌ای[۲۴] منتشرشده در ماه فوریه‌ی سال ٢٠٢١ نشان می‌دهند[۲۵] اسرائیل دست‌کم طی دو سال گذشته دست به «توسعه‌ی گسترده‌ی تأسیسات هسته‌ایش در دیمونا» زده است.

تصویر ماهواره‌ای «مرکز تحقیقات هسته‌ای نِگِو» موسوم به تأسیسات هسته‌ای دیمونا در فلسطین اشغالی (+)

بنابراین اسرائیل در حالی ایران را به پیگیری مخفیانه‌ی یک برنامه‌ی تسلیحاتی هسته‌ای و ساخت مخفیانه‌ی تأسیسات هسته‌ای متهم می‌کند که خودش مخفیانه دارد همین کارها را انجام می‌دهد.

حمله به کشتی‌ها

سال ۲۰۱۹، ایران در دو مورد حمله با مین‌های چسبان به دو کشتی مقصر معرفی شد. اسرائیل همچنین ایران را مسئول انفجار اخیر[۲۶] کشتی باری اسرائیلی «ام‌وی هلیوس رِی» دانسته است[۲۷]. ایران نقش داشتن در این حملات را رد کرده است.

نفتکش «آندریا ویکتوری» متعلق به یک کمپانی نروژی، در بندر «فجیره» ی امارات آسیب دیده است؛ آمریکا و اسرائیل بارها ایران را متهم به حمله علیه کشتی‌ها در نقاط مختلف جهان کرده‌اند (+)

این در حالی است که به نظر می‌رسد، در همین مدت، اسرائیل به‌شدت مشغول منفجر کردن کشتی‌های ایرانی بوده است. وال‌استریت‌ژورنال در گزارشی شوکه‌کننده می‌نویسد اسرائیل، از اواخر سال ۲۰۱۹ تا الآن، دست‌کم به دوازده کشتی ایرانی که نفت این کشور را به سوریه می‌برده‌اند، حمله کرده است[۲۸]. اسرائیل با سلاح‌هایی، که از جمله‌ی آن‌ها مین است، به کشتی‌های ایرانی یا کشتی‌های حامل نفت ایران حمله کرده و دست‌کم برخی از این حملات با مین‌های چسبان انجام شده‌اند: دقیقاً مانند همان حملاتی که ایران را به انجام آن‌ها متهم می‌کنند. وال‌استریت‌ژورنال می‌نویسد سه حمله‌ی اسرائیل در سال ۲۰۱۹ و شش حمله دیگر در سال ۲۰۲۰ صورت گرفته‌اند.

یک سرباز اسرائیلی مشغول نگهبانی روی یک کشتی در دریای مدیترانه است؛ گزارش‌ها نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی مسئول حمله‌ی اخیر به کشتی ایران «ساویز» در دریای سرخ بوده است (+)

بنابراین، دقیقاً مانند نفوذ منطقه‌ای، استفاده از نیروهای نیابتی، تروریسم و ‌ساخت تأسیسات هسته‌ای مخفی، به نظر می‌رسد این‌جا هم اسرائیل مرتکب دقیقاً همان اقداماتی شده است که ایران را به آن‌ها متهم می‌کند: منفجر کردن کشتی‌ها. در این مورد هم فرافکنی اسرائیل طبق الگوی تاریخی رفتار تل‌آویو در متهم کردن ایران به همان کارهایی است که اسرائیل خودش انجام می‌دهد.