تهران: اینجا بچه‌ها به جای کیف گونی به مدرسه می‌برند/ «طلوع بی‌نشان‌ها» در ‏«نقطه صفر مرزی»‏

سرویس تجربیات: مرزها پر رمز و رازند. پیچیده‌اند. به‌قدری که با آنها می‌شود اتفاقات را از هم جدا کرد. شب را از روز، خوبی را از بدی، قهر را از آشتی، آشنا را از غریبه.  «مرزهای ایران یک خط نیستند. سرزمین‌هایی هستند برای مردمانی عاشق» این عبارتی است که این بار بچه‌های موسسه طلوع به خاطرش دست به کار شده‌اند و کمر همت بسته‌اند تا به قول خودشان سراغ مردمان عاشقی بروند که سال‌های سال است با وجود همه بی‌مهری‌ها، خطرها و محرومیت‌ها هنوز هم در اقلیم‌هایی زندگی می‌کنند که آرام بودن و تمامیت آن بسته به جان ایران.

 اهالی موسسه این بار با نگاه به همین مردمان عاشق، پویشی به راه انداخته‌اند  به نام«نقطه صفرمرزی» پویشی که قرار است با جمع‌آوری لوازم‌التحریر از ۱۸شهر ایران و فرستادن آنها به این مناطق از کودکانش حمایت کنند.

۷۰درصد از کارتن‌خواب‌ها فرزند مناطق محروم‌اند

کسانی که با موسسه «طلوع بی‌نشان‌ها» آشنایی داشته باشند بیشتر آن را با قرار سه شنبه شب‌هایش می‌شناسند  و این را خوب می‌دانند که اهالی این خیریه محور اصلی کارشان در جهت کمک به بهبود شرایط کارتن‌خواب‌ها و تغییر وضعیت آنها است. اما سؤال اینجاست که موسسه‌ای با این محوریت چرا به سراغ جمع‌آوری لوازم‌التحریر برای دانش آموزان منطقه صفر مرزی رفته است؟ موضوعی که وقتی آن را مطرح می‌کنیم با این جواب  از«اکبر رجبی»، مدیر موسسه روبه‌رو می‌شویم.«شاید این سؤال خیلی‌ها باشد که چرا ما از کمک به کارتن‌خواب‌ها به سراغ بچه‌های مناطق مرزی کشور رفتیم؟ این موضوع وقتی برای ما جدی شد که با پیگیری‌هایی که انجام دادیم فهمیدیم که۷۰ درصد از کارتن‌خواب‌هایی که ما به سراغ آنها می‌رویم بچه‌های همین مناطق هستند. بچه‌هایی که اگر در زمان خودش آموزش دیده بودند شاید الآن به اینجا نمی‌رسیدند.»

باید زودتر از این‌ها شروع می‌کردیم

زمزمه‌های دریافت کمک برای حمایت از کودکان این مناطق از ماه پیش شروع شد. یعنی درست از اواسط تابستان. زمانی که شاید برای دریافت لوازم‌التحریر در سال تحصیلی پیش رو کمی زود به نظر برسد.«خیلی‌ها می‌گویند برای این کار کمی زود شروع کردیم؛ اما من می‌خواهم بگویم  اتفاقاً ما دیر شروع کردیم، خیلی دیر. چون بی‌تفاوت شدیم. ما باید سال‌های پیش به فکر بودیم و پیشگیری می‌کردیم این‌طوری  شاید بچه‌های آن منطقه در زمان خودشان شرایط تحصیل داشتند. آموزش می‌دیدند و الآن تعدادی از آنها به اینجا نمی‌رسیدند  که بخواهند کارتن‌خواب باشند.»

بچه‌های اینجا به جای کیف گونی می‌برند

بسیاری از ما انقدر خودمان را در شلوغی کلان‌شهرها و پایتخت غرق کرده‌ایم که دیگر یادمان رفته تا حواسمان را به اوضاع و احوال آدم‌هایی بدهیم که کمی دورتر از شهر خودمان از پیش پا افتاده‌ترین امکانات محروم هستند. برای همین هم وقتی اکبر رجبی برایمان از غریبگی بچه‌ها با مداد رنگی و بردن گونی به جای کیف حرف می‌زند تعجب می‌کنیم.«شاید باور نکنید؛ ولی بچه‌هایی در این مناطق هستند که شکل پاهایشان به خاطر نداشتن کفش دفرمه شده. بچه‌هایی که به جای کیف از گونی استفاده می‌کنند و از ما می‌خواهند  برایشان مداد رنگی بفرستیم تا کمی با رنگ آشنا شوند.» کمک به این پویش، ساز و کار چندان پیچیده‌ای ندارد تا جایی که شما می‌توانید کیف‌های سالمی را که دارید پس از شست و شو از لوازم‌التحریر و دفتر نو پر کنید، به موسسه طلوع و در نهایت به دست کودکان مناطق صفر مرزی برسانید.

دوست داریم لوازم‌التحریر ایرانی بفرستیم

تأکید و اولویت موسسه طلوع برای دریافت این هدیه‌ها جمع‌آوری وسایل و لوازم‌التحریرهای ایرانی است. چون خودشان می‌گویند که این کار هم برای مردم به صرفه تر است و هم در راستای حمایت از تولیدات وطنی است. ناگفته نماند که در این پویش با اینکه اولویت با جمع‌آوری کیف و لوازم‌التحریر است؛ اما شما می‌توانید علاوه بر این‌ها چیزهایی دیگری مثل لباس، کفش و یا اسباب‌بازی را هم به این بچه‌ها هدیه کنید.

۱۸شهر در ایران تا به الآن به ما پیوسته‌اند

بعد از اینکه وسایل و لوازم‌التحریرهایی را که  فکر می‌کنید می‌شود از آنها استفاده کرد، جمع کردید حالا می‌توانید به فکر فرستادن آنها باشید. برای همین کافی است تا با خود موسسه تماس بگیرید و آنها نزدیک‌ترین محل را برای جمع‌آوری هدایا به شما معرفی کنند. مورد جالب اینجاست که بچه‌های موسسه طلوع علاوه بر ۱۰ محلی که در تهران برای دریافت این هدایا در نظر گرفته‌اند تا به الآن در ۱۸شهر دیگر نیز برای جمع‌آوری این کمک‌ها دست به کارشده‌اند. کمک‌هایی که هرکدامشان می‌تواند نوشت‌افزار این بچه‌ها  باشد. بچه‌هایی که دیگر قرار نیست به خاطر نداشتن آموزش سرنوشتی  نامعلوم داشته باشند