تهران: چگونه کارهایمان را آسان کنیم/ «صدقه» جلب‌کننده روزی است

به گزارش حلقه وصل، همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان ماه میهمانی خداوند، برای آشنایی با مضامین دعاهای روزانه هر روز از این ماه مبارک، آیت‌الله روح‌الله قرهی مدیر مدرسه علمیه امام مهدی(عج) و از اساتید اخلاق به شرح دعای روز بیست و هفتم پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم:

نکته‌ای که راجع به روز بیست  و هفتم ماه مبارک رمضان وجود دارد این است که عنوان «لیلةالقدر» را برای این رو ذکر کرده‌اند. برای اینکه امام صادق(ع) می‌فرمایند: آنچه که در شب قدر هست،‌روز قدر هم همان مطالب را دارد. چراکه آنهایی که در یک نیمکره زمین قرار دارند شب قدر را سپری می‌کنند، عده دیگری، روز قدر را در نیمکره دیگر زمین پشت سر می‌گذارند  به همین دلیل،‌ روز قدر همانند شب قدر اهمیت دارد.

«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ»؛ خدایا در این ماه فضیلت شب قدر را روزى‌ام کن. یعنی احتمال می‌رود اگر شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان، شب قدر است از خدا می‌خواهیم  فضیلت شب قدر را نصیب ما کند. اوج ماه مبارک رمضان، «لیلة القدر» است همچنین امام صادق(ع) می‌فرمایند: قلب ماه مبارک رمضان، لیلة القدر است.

قلب ماه مبارک رمضان «لیلةالقدر» است

لیلةالقدر به قدری با فضیلت است به طوری که در این فرمایش پیامبر اکرم(ص) مبنی بر اینکه فرمودند: «دعیتم الی ضیافت الله»؛ دعوت شده‌اید به میهمانی خداند. اوج مهمانی خدا را لیلةالقدر می‌نامند.

خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «لیلةالقدر خیر من الف شهر» بیان شده که شب قدر از هزار ماه برتر است. لذا عرفا و بزرگان می‌فرمودند که شب قدر مساوی با هزار ماه نیست بلکه برتر از هزار ماه است و یا می‌فرمایند برای بعضی از افراد، نسبی است یعنی دو برابر می‌شود این فضیلت و برای برخی دیگر چند برابر می‌شود.

«وَ صَیِّرْ أُمُورِی فِیهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْیُسْرِ»؛ و کارهایم را از سختى به آسانى برگردان. چون در لیلةالقدر، مقدرات رقم می‌خورد باید بیان کند که خدایا امور مرا از سختی به آسانی رقم بزن.

در روایات آمده است که بعضی اوقات می‌توانیم کارهایمان را آسان کنیم با:

-کمک به دیگران: سختی‌ها را تبدیل به آسانی می‌کند. یکی از خصوصیات ماه مبارک رمضان این است که انسان به فقرا ایتام کمک می‌کند «اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِعٍ‏»؛ خدایا هر فقیر را بى‏ نیاز گردان خدایا هر گرسنه را سیر کن. بنابراین وقتی انسان، نوع دوست شد کار او آسان می‌شود.

فردی خدمت حضرت رسول(ص) آمد و عرضه داشت: یا رسول‌الله اوضاع مالی زندگی‌ام خراب است،‌حضرت فرمود: صدقه بده آن فرد گفت: می می‌گویم وضعم خراب است و شما می‌گویید صدقه بده. حضرت فرمود: «الصدقة تجلب الرزق»؛ صدقه، جلب کننده رزق است. پس می‌بینیم که اگر انسان به کسی کمک کند اتفاقاً راه بر او باز می‌شود و اصلاً یکی از جاهایی که سختی‌ها تبدیل به آسانی می‌شود این است که انسان به دیگران کمک کند.

از دیگر راه‌های تبدیل شدن عسر به یسر این است که انسان،‌صبر کند. فرمودند که اگر کسی حلم و بردباری داشته باشد بداند که همراه با سختی، آسانی به وجود می‌آید «ان مع العسر یسرا» یا در جای دیگری از قرآن کریم آمده است «ان بعدالعسر یسر» و اگر انسان در این دنیا سختی‌ها را به خاطر خداوند تحمل کند آُسانی‌های فراوانی در این دنیا برای او به وجود می‌آید.

به تعبیر عامیانه، گر صبر کنی زغوره حلوا سازی.

«وَ اقْبَلْ مَعَاذِیرِی»؛ و پوزش‌هایم را بپذیر. چون دائم انسان عذرخواهی می‌کند و دو مرتبه باز گناه می‌کند. عذرخواهی از کسی که کریم است بسیار راحت خواهد بود و پروردگار عالمیان «اکرم الاکرمین» است اما عذرخواهی از کسی که لئیم و پست است ممکن است عذرخواهی، کار را بدتر کند. اگر کسی روحیه کریمانه‌ای داشت وقتی انسان عذرخواهی کند او می‌پذیرد ولی وقتی از کسی که لئیم است عذرخواهی کند او برعکس آن را عمل کند.

شاعر می‌گوید: گر کافر و گبر و بت پرستی باز آ. اگر انسان صد مرتبه توبه‌اش را بشکند و باز توبه کند چون خداوند کریم است از او می‌پذیرد. خداوند با دیگران فرق می‌کند و از این رو می‌گوییم: «وَ اقْبَلْ مَعَاذِیرِی»؛ و پوزش‌هایم را بپذیر.

«وَ حُطَّ عَنِّیَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ»؛ گناهانم رامحو کن. در این فراز از دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان از خدا می‌خواهیم علاوه بر گذشتن از گناهان ما، ‌آنها را محو کند به طوری که دیگر آثاری از گناهان در وجود من و در پرونده من نباشد.

«وزر» یعنی چیزی که وبال انسان می‌شود. گاهی اوقات آثار گناه، وبال انسان می‌شود لذا انسان باید تلاش کند تا آثار گناه را نیز از بین ببرد چرا چون خداوند رئوف است؛ «یَا رَئوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِینَ». همانطور که ای خدا نسبت به بندگان صالح و شایسته،‌مهربان هستی و مهربانی در ذات تو است به منِ فقیر هم که دستش خالی است، عنایت کن.

در حدیث قدسی آمده است که حضرت داود صدا زد «یا اله العالمین» ندا آمد لبیک، صدا زد «یا اله المطیعین» ندا آمد لبیک، صدا زد «یا اله العاصین» ندا آمد لبیک لبیک لبیک. حضرت داود(ع) سؤال می‌کند که چرا برای «یا اله العاصین» گفتن من سه مرتبه گفتی لبیک اما برای سایر موارد فقط یک مرتبه پاسخ دادی لبیک. فرمودند: برای انکه آن کسی که گناه کرده، دلخوش به هیچ چیز نیست جز به رأفت و مهربانی من و بنده گنهکار مرا کسی می‌داند که بخشنده هستم برای همین سه مرتبه گفتم: لبیک لبیک لبیک.

«یَا رَئوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِینَ»؛ خداوند نسبت به بندگان صالح بیشتر مهربانی می‌کند و این یک قاعده است که انسان با کسی که بیشر دوستی کند بیشتر محبت می‌بیند و ما می‌خواهیم با این فراز بگوییم که خداوندا من هم می‌خواهم بنده صالح تو شوم که من نیز آن رأفت بیشتر تو را بچشم شاید یک منظور هم همین است که : خدایا من جزو بندگان صالح تو شوم تا آن رأفت حقیقی تو را بچشم و آن را درک کنم.