تهران: انیمیشن؛ یار فراموش‌شده ارتقای فرهنگ عمومی

به گزارش حلقه وصل، تهیه‌کننده انیمیشن «ناسور» در خصوص وضعیت کنونی انیمیشن در ایران گفت: انیمیشن در حال حاضر در کشور ما یک کودک است. قبلاً عنوان می‌کردیم یک نوزاد است ولی الآن می‌گوییم یک کودک چراکه انیمیشن در حال حاضر به سن کودکی رسیده و در حال رشد است.

دالوند با بیان اینکه انیمیشن مسیر خوبی را طی کرده و می‌کند، خاطرنشان کرد: سینمای ایران درحال حاضر چندمین فیلم سینمایی انیمیشن خود یعنی «ناسور» را بر روی پرده دارد. قبل از این فیلم نیز انیمیشن‌هایی مثل «خورشید مصر»، «تهران 1500»، «رستم و سهراب»، «شاهزاده روم» با استقبال مخاطبان روبرو شدند. ان‌شاءالله به‌زودی «فهرست مقدس» نیز اکران می‌شود و امیدواریم که اکران خوبی داشته باشد. همچنین انیمیشن‌هایی سال‌های آینده در حال ساخت هستند که بیشتر این حرکت‌ها را مدیون جوان‌ها و بخش خصوصی هستیم. وی در خصوص حمایت‌های صورت گرفته از این بخش صنعت سینما نیز عنوان کرد: حمایت‌ها کلاً مشکل‌ساز شده و به عبارتی آفت هستند. من نمی‌گویم حمایت نشود. حرف من این است که حمایت‌ها به‌طور یکنواخت در همه بخش‌های صنعت سینما صورت بگیرد.

در حال حاضر بدنه سینمای ما ازنظر حمایت به‌شدت وابسته به دولت است و این برای تولید، اتفاق بسیار بدی است. به نظر من اگر این حمایت‌های نامتوازن قطع شود آن‌وقت انیمیشن هم می‌تواند ثابت کند در یک رقابت برابر برای فروش پتانسیل بالاتر از سینما دارد. اگر بنا است به همین منوال حرکت کنیم بهتر است در قبال هر 100 فیلم از 15 انیمیشن نیز حمایت شود که اگر این مهم صورت پذیرد، مطمئناً در بازگشت سرمایه ریسک سرمایه‌گذاری در بخش انیمیشن به‌مراتب کمتر از ریسک سرمایه‌گذاری در بخش فیلم خواهد بود.

وی افزود: من یک شعاری دارم، اینکه اگر اصولاً حمایت نامتوازن نباشد صنایع رشد بیشتری پیدا می‌کنند و تولیدکننده وابسته به دولت نمی‌شود. در این صورت تهیه‌کننده، خلاقیت خود را از دست نمی‌دهد و انگیزه برای عرضه تولیدات خود پیدا می‌کند. همچنین گردش مالی و توسعه‌ای در این صنعت رخ خواهد داد و فضای رقابتی و تجارتی به وجود می‌آید. پیشنهاد من این است که دولت حمایت‌های خود را در بخش لجستیک انجام دهد یعنی در بخش کپی‌رایت ، اکران‌های عمومی و خصوصی حمایت‌های لازم را انجام دهد . در واقع در محل خود حمایت کند. تهیه‌کننده انیمیشن «رستم و سهراب» در خصوص سودآوری این بخش سینمایی هم تصریح کرد: انیمیشن متأسفانه مثل پرنده‌ای است که دم و بال آن قیچی شده و نمی‌تواند پرواز کند. این بخش از صنعت سینمای ایران برای اکران محصولات خود با مشکل جدی روبرو است و این در حالی است که یک فیلم سینمایی در همان ابتدا حداقل 30 سالن برای اکران دارد. مسلما  این وضعیت برای رقابت عادلانه، شرایط مساوی و مساعدی نیست.

فقر هنری مشکل جدی حوزه انیمیشن

دالوند یکی از مشکلات جدی در حوزه انیمیشن را فقر هنری دانست و اضافه کرد: معتقدم ضعف اصلی ما در بخش هنری کار  و فیلم‌نامه است تا در بخش فنی. اگر در این دو بخش تلاش کنیم با انیمیشن‌های روز دنیا، اختلاف کمتری خواهیم داشت اما متأسفانه تمرکز عمده انیماتورهای ما به‌اشتباه روی آخرین متدهای فناوری در انیمیشن است. البته این در جای خود خوب است ولی ما به‌مراتب در فیلم‌نامه و درک هنری از آثار انیمیشن روز دنیا عقب‌تر هستیم.

این تهیه‌کننده سینما همچنین در خصوص راهکارهای جذب خانواده به همراه کودکان برای سینمای انیمیشن، خاطرنشان کرد: اولین کاری که لازم است برای جذب خانواده‌ها همراه با کودکان به سمت انیمیشن انجام شود، این است که بدانیم انیمیشن یک ژانر نیست بلکه یک «تکنیک تولید» است. اینکه ما با شنیدن کلمه انیمیشن بلافاصله به کار کودک فکر می‌کنیم یک اشتباه است. در حال حاضر انیمیشن‌های بالای 22 و 18 سال در سراسر دنیا در حال تولید است. بنابراین «انیمیشن» یک ابزار تولید است؛ به همین خاطر گاهی انیمیشن‌هایی را می‌توان دید که ازلحاظ فیلم‌نامه به‌قدری فلسفی و دارای پیچیدگی‌هایی هستند که دیگر نمی‌توان آن را کار کودک تلقی کرد. دالوند در خصوص رقابت انیمیشن با سایر ابزارهای ارتباطی هم بیان کرد: برای اینکه بتوانیم با نسل جدید حداکثر ارتباط را برقرار کنیم باید به سمت انیمیشن؛ یعنی مؤثرترین ابزار تربیتی و ارتباط با خانواده‌ها برویم. به‌عنوان‌مثال در کاهش جرائم رانندگی انیمیشن «سیا ساکتی» تأثیرگذارتر از برگه‌های جریمه افسران راهنمایی و رانندگی بود. شک نکنید که ما می‌توانیم به کمک انیمیشن در ارتقای فرهنگ وآموزش کودک و بزرگسال تاثیرگذار باشیم. متأسفانه امروز فرهنگ استفاده صحیح از انیمیشن را کمتر درک کرده‌ایم. وی افزود: بسیاری از بودجه‌هایی که خرج بنر زدن در سطح شهر و خرج همایش‌ها می‌شود، می‌توان برای انیمیشن‌هایی که باهدف آموزش و ارتقای فرهنگی عمومی تولید می‌شود، صرف کرد چراکه بسیار مؤثرتر از برنامه‌های دیگر است و در دنیا هم انیمیشن‌های زیادی با این اهداف تولید می‌شود. دالوند در خصوص سی‌دی‌های غیرمجاز و آسیب آنها به بدنه سینما نیز گفت: علاوه بر انیمیشن، سینما هم از این آسیب به دور نیست. اولین کاری که می‌توان در این زمینه انجام داد فرهنگ‌سازی است. اینکه به خانواده‌ها آموزش داد دیدن فیلم در خانه با دیدن فیلم در یک مکان عمومی بسیار متفاوت است و این را می‌توان هم با تبلیغات مستقیم و هم با تبلیغات غیرمستقیم انجام داد.

وی اضافه کرد: اما بخش دیگر این است که قانون کپی‌رایت را تصویب کنیم. با تصویب قانون کپی‌رایت و مبارزه مجدانه با کپی‌های غیرمجاز دو سود بزرگ می‌بریم؛ اولین سود این که مردم به سینما می‌روند و به‌جای اینکه تنها در منزل فیلم نگاه کنند در سینما و به صورت جمعی فیلم می‌بینند. دوم اینکه عرصه ویدئو رسانه تبدیل به صنعت درآمد زا و اشتغال‌زا می‌شود.