تهران: «حافظ» آیینی ترین شاعر ادبیات دینی ماست

به گزارش حلقه وصل، آیین رونمایی از کتاب «شهادت نامه عشاق» (مجموعه اشعار عاشورایی) اثر لیلا خجسته راد با حضور سید احمد نادمی، رضا اسماعیلی و نگارنده کتاب در محفل ادبی انس برگزار شد. 

در ابتدای این مراسم؛ سید احمد نادمی شاعر و منتقد با ایراد سخنانی اظهار داشت: حرف زدن درباره این کتاب و سوژه آن حال انسان را مساعد کرده و انتشار آن فال و حال بسیار نیکی را به انسان می بخشد و ایام خاصی که در آن قرار داریم؛ زمان بسیار مناسبی برای انتشار این کتاب بود.

وی در ادامه گفت: در انتهای سوره شعرا می بینیم که وقتی صحبت از شعر می شود گویی از چیزی سخن به میان آمده که پسندیده نیست و در آن به صراحت شعرا را کسانی خطاب قرار می دهد که اغوا شدگان از آن ها تبعیت می کنند. اما در حقیقت منظور این است که قرآن تنها شاعرانی را از خود می راند که که از فضای ایمانی برخوردار نبوده و اغوا می کنند.

این شاعر افزود: اما شاعرانی که از دسته ایمان آورندگان بوده و انتصار می کنند از سوی قرآن مدح می شوند. زیرا آنان کسانی هستند که از طریق شعر ذکر گفته و وجود خداوند را یادآور می شوند و یا اینکه اگر شاهد ظلمی باشند به سمت یاری گری رفته و لبیک می گویند. در حقیقت آن ها اگر عمل می کنند به طور قطع عمل صالح را انجام می دهند و شعرشان عمل صالح آن ها خواهد بود.

وی تصریح کرد: شعر عاشورایی واقعی ترین شکل شعر انتصار خواهد بود، شعری که به ظلمی آشکار پاسخ می دهد و به طور کلی می توان گفت از منظر قرآن این شاعران هستند که می توانند صاحبان پرچم ایمان آورندگان باشند.

نادمی در پایان خاطرنشان کرد: در این کتاب نمونه های خوبی از شعر شیعی و دینی دیده می شود. شعرهایی که یاری گر بوده، به سمت انتصار رفته و برای پرسش «هَل مِن ناصِرَ یَنصُرَنی» پاسخگوی خوبی هستند. و من معتقد هستم اگر به شعر احترام می گذاریم باید به شاعرانی که انتصار کردند بیشتر احترام بگذاریم. 

در ادامه این مراسم رضا اسماعیلی شاعر دیگر کشورمان گفت: خوب است به بهانه چاپ این کتاب بحث چالش برانگیزی داشته باشیم و آن اینکه تا به امروز در تعریف شعر آیینی همواره اختلاف نظرهایی وجود داشته و به اجماع نرسیده ایم.

وی افزود: در سال های اخیر تمام دغدغه من شعر آیینی و دینی بوده است و در این زمینه گفتن این نکته را لازم می دانم که یک شعر اصیل دینی و آیینی باید علاوه بر موضوع دینی از موضع دینی هم برخوردار باشد چیزی که امروز کمتر به آن توجه می شود. در حقیقت بسیاری از شعرهای آیینی ما با موضوع دین نوشته می شود در حالی که موضع آن دینی نیست و شعر آیینی محسوب نمی شود و در این راستا می توان گفت «حافظ» آیینی ترین شاعر ادبیات دینی ماست زیرا در تمام اشعار و ابیات او می توان به درستی موضع دین را ملاحظه کرد.   

این شاعر در ادامه اظهار داشت: شاعر عاشورایی و آیینی واقعی به طور قطع در شعر خود موضع دینی را در نظر می گیرد و این موضع چیزی نخواهد بود جزعزت مداری، حق خواهی، شجاعت و در حقیقت همان موضعی که حضرت زینب (س) از آن برخوردار بود. 

وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: شعر آیینی و دینی باید مبتنی بر ایمان و ذکر الهی باشد که در غیر اینصورت چیزی جز الهام شیطان نخواهد بود. نکته دیگر آنکه همه ما اعم از هنرمندان، شعرا و... باید نسبت به شعر عاشورا و خاندان رسالت دغدغه داشته و آفت هایی که در این گونه شعری دیده می شود را بیان کرده و به نقد بگذاریم. 

اسماعیلی در پایان خاطرنشان کرد: عاشورا نالیدنی بوده که ما را به بالیدن می رساند و گریستن همراه با نگریستن است. در این گونه شعری حتی واژه هایی که انتخاب می شوند باید پاکی و طهارت داشته و در حقیقت کلمات باید وضو داشته باشند تا در این شعر جای بگیرند. بابت چاپ این کتاب در ایام محرم و صفر به نگارنده آن تبریک گفته و امیدوارم مصادف شدن با این ایام برکتی را برای این کتاب به همراه بیاورد.

شایان ذکر است؛ كتاب «شهادت ‌نامه عشاق» در گروه ادب و هنر مركز پژوهش‌های جوان سامان یافته است و با نگاهی متفاوت به واقعه كربلا، می‌كوشد تا بیان كند هیچ‌ گاه واقعه جانسوز كربلا كهنه نشده و از ذهن ‌ها رخت برنمی ‌بندد.