به گزارش حلقه وصل، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود با اشاره به انتصاب محسن اسماعیلی به ریاست دفتر رئیس مجلس نوشت: آقای قالیباف با تصمیم همدلانه فراکسیون انقلاب اسلامی و با ۲۳۰ رای قاطع، به ریاست مجلس یازدهم برگزیده شد. و این در حالی بود که جریان معارض و ائتلاف مدعی اصلاحات و اعتدال، امید بسیاری به اختلاف منتخبان انقلابی بر سر ریاست مجلس دوخته بودند.
این اتفاق، همدلی و حسن ظن، سرمایه ای است که پیروزی نیروهای انقلابی در انتخابات مجلس را رقم زد و باید آن را پاس داشت.
طی دو روز گذشته اخباری در رسانه ها-و از جمله خبرگزاری صدا و سیما- منتشر شد مبنی بر نهایی شدن انتصاب آقای محسن اسماعیلی به ریاست دفتر رئیس مجلس و با وجود پیگیری های متعدد، تا این لحظه تکذیب هم نشده است. اسماعیلی تا همین اواخر عضو حقوقدان شورای نگهبان بود و طبق گزارش ها، به نیابت از طیف سیاسی مخالف خوان با شورا، با دبیر محترم آن تعارض جدی داشت.
وی در انتخابات خبرگان سال ۹۴، در فهرست ائتلافی هاشمی و روحانی و مدعیان اصلاحات (موسوم به یاران اعتدال) قرار گرفت فهرستی که بانیان آن بنای حذف شخصیت هایی مانند آیت الله یزدی، آیت الله مصباح یزدی و آیت الله جنتی از مجلس خبرگان را داشتند. برادر آقای اسماعیلی نیز گرچه در گذشته با آقای قالیباف کار می کرد، اما به اعتبار نزدیکی اش به آقای روحانی از دوره اول مذاکرات هسته ای، در دولت یازدهم و دوازدهم، معاون ارتباطات دفتر رئیس جمهور شد؛ تا همین اواخر... که به سفارت ایران در کرواسی رفت.
داشتن چنان گرایش و پیوند عمیقی با ائتلاف مدعی اصلاحات و اعتدال، اختیار افراد است اما طبیعتا از شایستگی حضور در مناصبی مانند ریاست دفتر رئیس مجلس برآمده از جبهه مردمی نیروهای انقلاب باز می دارد. در غیر این صورت اهتمام و جدیت آقای قالیباف برای رقابت با آقای روحانی (و ائتلاف اعتدال و اصلاحات) در سال های ۹۲ و ۹۶ و ۹۸ معنا نداشت.
امثال آقای اسماعیلی، مانند هر فعال سیاسی دیگر، مختارند جبهه و گرایش سیاسی خود را انتخاب نمایند اما نمی توانند جامع نقیضین باشند. یک صدم تعارضاتی را که او و دو تن از همراهانش، با آیت الله جنتی در شورای نگهبان داشتند و به صحنه مطبوعات زنجیره ای هم کشاندند، در نسبت با آقای هاشمی یا روحانی و لاریجانی یا مجلس دهم پیدا نمی کنید. در همین هفت سال گذشته که طیف تجدید نظر طلب در حال معارضه پنهان و آشکارا با مبانی انقلاب، گفتمان امام و رهبری، و مصالح کلان کشور بود، امثال آقای اسماعیلی چند بار زبان به انتقاد و اعتراض گشودند یا چه قدر همراهی و هم پوشانی کردند؟
نگارنده به عنوان شهروندی که به آقای قالیباف رای داده و برای رای دادن به لیست ائتلاف نیروهای انقلاب دعوت کرده، کمترین علاقه ای به قضاوت درباره آقای اسماعیلی ندارد و اگر موضوع خطیر ریاست دفتر رئیس محترم مجلس در میان نبود، اصلا وارد این بحث نمی شد. مخلص کلام یک جمله است: در انتصاب های مهمی از این دست، منصوبان باید همراهی بی شائبه با جبهه انقلاب و فاصله گذاری صریح با طیف تجدید نظر طلب را به اثبات رسانده باشند.
در مثل مناقشه نیست. انتصاب نا به جای رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت دهم، اختلاف و گلایه های بسیاری را در میان حامیان رئیس جمهور وقت پدید آورد. اکنون نیز بی دقتی و غفلت می تواند موجب اختلاف و سرخوردگی و دودستگی های مضر برای جبهه انقلاب شود و رئیس محترم مجلس را از بسیج ظرفیت های انقلابی برای خدمتگزاری به کشور باز دارد.
از درگاه خداوند متعال، مزید توفیقات آقای قالیباف در جایگاه ریاست مجلس را مسئلت می کنم.
