سرویس حاشیه نگاری: مصطفی محدثی خراسانی شاعر و ترانهسرا با اشاره به اینکه احیاء قالب هنری سرود در روزگار کنونی امری دشوار است، گفت: نظام فرهنگی کشور ما سالهای سال از این ظرفیت هنری غفلت کرد و در سیاستگذاریهای خود به آن توجهی نکرد. این مساله باعث شد ما عملا به دیگران اجازه بدهیم که ذائقه مخاطبان ما را تغییر بدهند و بالطبع بازگردادندن این ذائقه به وضیعت ابتدایی خود کار دشواری است و زحمت چندین برابری نسبت به قبل را میطلبد.
این شاعر ادامه داد: تنها راهی که میتوان برای احیاء این قالب انجام داد، حرکت به سوی تغییر نرمنرم و اندکاندک ذائقه مخاطبان است. البته منظورم این نیست که باید به دهه ۶۰ بازگشت بلکه نظرم این است که کار ما باید بر مبنای همان نگاه ولی با ذهن و زبان امروزی انجام شود.
محدثی خراسانی در ادامه با انتقاد از آنچه که از آن با عنوان هرج و مرج در بازار صدا و موسیقی یاد کرد و گفت: بدنه امروز موسیقی کشور به دنبال جذب صرف مخاطب و بازار است و کسی دلش به حال فرهنگ و شعر و موسیقی نمیسوزد که بخواهد در مسیر درستی گام بردارد.
وی در همین زمینه تصریح کرد: هر نوع اقدامی در زمینه احیاء قالب سرود نیازمند یک حرکت و نهضت فرهنگی است که نه از سوی یک نهاد که باید از سوی تمامی نهادهای فرهنگی مرتبط مورد حمایت قرار بگیرد. به باور من این مساله باید در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده و همه دستگاهها ملزم به کمک برای رسیدن به هدف مطلوب در این زمینه شوند وگرنه تنها با چند نهاد خصوصی نمیتوان امید داشت که اتفاقات تازه چندانی بیافتد. این حرکت احیا نیاز به شورای نخبگان دارد و برنامه ریزی بلند مدت میطلبد.
محدثی خراسانی در بخش دیگری از این گفتگو عنوان کرد: مشکل اساسی در مسیر ما تعریفهایی است که نظام موسیقی و شعر و به ویژه ترانه ما را به ابتذال کشانده است. باید این واقعیت را بپذیریم که شعر در کشور ما متولی ندارد و وزارت ارشاد تنها در زمینه شعر سالانه یک جشنواره شعر فجر برگزار میکند که اداره گاز و برق نیز میتوانند آن را برگزار کنند! هدف گذاری بلند مدت ارشاد در این زمینه کجاست؟
وی افزود: اهمیت شعر در کشور ما تنها توسط رهبر انقلاب درک شده که تعابیر بلند و راهکارهای دقیقی برای بخشهای مختلف این هنر دارند. امسال نیز موضوع احیاء قالب سرود از سوی ایشان مطرح شد و عنوان کردند که باید نهادهای مردمی فعال در این زمینه مورد حمایت قرار بگیرند.
این شاعر معتقد است: یک نهاد خصوصی مانند موسسه شهرستان ادب در سال مگر چقدر توان دارد؟ بیشتر از ۲۰۰ شاعر را میتواند در مسیر فعالیتشان تربیت کند؟ آیا وظیفه دولت نیست که از چنین حرکتهایی حمایت کند تا چنین فعالیتهایی در کل کشور جاری و ساری شود؟ این همان حرکت فرهنگی بلند مدتی است که مدنظر رهبر انقلاب است و نیاز به حرکت مداوم فرهنگی دارد.