به گزارش حلقه وصل، تجزیه و تحلیل انجام شده روی انواع ویروس کرونا نشان می‌دهد که بسیاری از این ویروس‌ها می‌توانند تا ۹ روز روی سطوح شیشه، پلاستیکی یا فلز زنده بمانند و زندگی کنند.
پژوهشگران با تحقیق روی ۲۲ مورد که در گذشته در مورد انواع مختلف ویروس کرونا از جمله سندروم حاد تنفسی (سارس) و سندرم تنفسی خاورمیانه (مرس) صورت پذیرفته بود ابتدا تصمیم داشتند این تحلیل درباره این ویروس را در کتب درسی آینده چاپ کنند، اما با شیوع کرونا تصمیم به انتشار زود هنگام آن گرفتند. این تیم تحقیقاتی نتیجه کار خود را در ژورنال The Journal of Hospital Infection منتشر کردند.
ایک استاینمن استاد گروه بخش ویروس شناسی مولکولی و پزشکی دانشکده پزشکی روهر می‌گوید: در این شرایط، بهترین رویکرد این بود که این حقایق علمی را پیشاپیش منتشر کنیم، تا همه اطلاعات در دسترس قرار گیرد.
در این تحقیق بیان شده است که ویروس کرونا جدید (nCoV ۲۰۱۹) یا ویروس ووهان که هم اکنون جهان را درگیر کرده، نوعی ویروس واگیردار مبتنی بر قطرات بوده و از طریق تماس مستقیم یا دست زدن به سطوح آلوده منتقل می‌شود.
به گفته نویسندگان تحقیق مورد بحث، ویروس کرونا می‌تواند در بیمارستان‌ها از طریق تماس با دستگیره در، تخت بیمارستان، دکمه ها، میزهای اتاق بیمار، لبه تخت و دست زدن به سطوح پلاستیکی و فلزی دیگری که در تماس مستقیم با فرد بیمار هستند با توجه به اینکه اغلب از جنس فلز و پلاستیک هستند، منتقل شود.
مطالعات نشان می‌دهند کروناویروس‌ها می‌توانند روی سطح مختلف به طور میانگین بین چهار تا پنج روز زنده بمانند. برخی از آن‌ها نیز می‌توانند تا ۹ روز خارج از بدن و در دمای اتاق دوام بیاورند.
رطوبت بالای هوا طول عمر ویروس کرونا را افزایش می‌دهد
«Günter Kampf» پروفسور بیمارستان Greifswald University Hospital آلمان می‌گوید: دمای پایین و رطوبت بالای هوا طول عمر ویروس کرونا را افزایش می‌دهد.
محققان با اشاره به اینکه تحلیل انواع کروناویروس‌ها نتایج یکسانی را به دنبال داشته، می‌گویند ویروس ووهان از لحاظ توانایی زنده ماندن بیرون از بدن و آسیب پذیری در برابر مواد ضدعفونی کننده به کروناویروس‌های قبلی شباهت دارد.
خوشبختانه کرونای جدید به کروناویروس‌های سارس و مرس شباهت داشته و احتمالاً در برابر مواد ضدعفونی کننده الکل دار و همچنین سدیم هیدروکسید (NaOH) و سدیم هیپوکلریت (NaClO) که در سفیدکننده‌های خانگی یافت می‌شوند، آسیب پذیر است. تجربیات نشان می‌دهند در صورتی که این مواد با غلظت صحیح به کار برده شوند، در برابر کروناویروس‌های قبلی اثربخش هستند.
کرونا ویروس ها خانواده بزرگی از ویروس‌ها هستند که از ویروس سرماخوردگی معمولی تا عامل بیماری‌های شدیدتری همچون سارس و مرس را شامل می‌شود. کروناویروس‌ها در سال ۱۹۶۵ کشف شدند و مطالعه بر روی آن‌ها به‌طور مداوم تا اواسط دهه ۱۹۸۰ ادامه داشت. تاکنون ۷ نمونه از ویروس کرونا کشف شده‌است. آخرین نوع این ویروس طی یک ماه گذشته در شهر ووهان چین با همه‌گیری در انسان شیوع پیدا کرد. ویروس کرونا تاکنون تحت کنترل قرار نگرفته و ۹۱۰ کشته نیز در چین بر جای گذاشته است.