سرویس اقتصاد حلقه وصل - روز گذشته ویدئویی منتشر شد که نشان می‌داد مارکوس لایتنر سفیر سوییس در تهران با لبخندی که نشان از تبختر و تکبر داشت، در حال باز کردن جعبه‌ای است که به گفته خودش شامل دارو و کمک‌های بهداشتی برای درمان بیماران نیازمند پیوند عضو است.
بنابر گفته لایتنر، این کانال تنها ابزار انساندوستانه نیست، میتوان گفت علامتی سیاسی است.محصولات دارویی و اقلام پزشکی همواره از تحریمها معاف بوده اند. از طریق این تمهید وزارت خزانه داری آمریکا به بانکها تضمین می دهد که معاملات را انجام دهند.
سفیر سوئیس همچنین گفت: باید بیمار از دارو استفاده کند و این داروها در ایران بیاید و در ایران استفاده شود و نه اینکه در کشورهای همسایه با بهای گزاف فروخته شود.
آنچه بیش از سایر موضوعات در این ویدئو به چشم می‌آمد نوع رفتار حافظ منافع آمریکا در ایران است که به نظر می‌رسد با خنده‌های نامربوط در حال تمسخر سیاست‌خارجی دولت آقای روحانی است.
چرا که پس از گذشت قریب به ۲۱ ماه از خروج آمریکا از برجام، و ادعاهای فراوان ظریف و مسئولان وزارت خارجه برای مذاکره با طرف‌های دیگر برای بی‌اثر کردن تحریمها، تنها حاصل نگه داشتن کشور در توافق هسته‌ای نه تنها رفع تحریم و محدودیت‌ها بلکه چند جعبه دارو بود.
از سوی دیگر مسئله مهم در خصوص ژست خاص حافظ منافع آمریکا در ایران این است که جعبه‌های دارویی که آقای سفیر پیروزمندانه با آن‌ها عکس و فیلم میگیرد، نه تنها در مکانیزم‌های مبادله‌ای و حتی چارچوب نفت دربرابر غذا و دارو بلکه با پول‌های بلوکه شده ایران تهیه شده‌اند.
به گفته همتی رییس کل بانک مرکزی، داروی مبادله شده با پیگیری و درخواست سفارت دولت سوئیس و درحد ۲/۵میلیون دلار آنهم از طریق منابع موجود بانک مرکزی نزد یک بانک سویسی و از طریق شرکتهای سویسی بوده است.
همتی با اشاره به کارشکنی مداوم آمریکایی ها در نقل و انتقال منابع برای مبادلات کالاهای اساسی و دارو تأکید کرد: اگر آمریکایی ها واقعاً مدعی همراهی برای تأمین دارو و کالاهای کشاورزی هستند، باید مکانیزم بانکی برای انتقال و تأمین منابع خرید کالاهای اساسی را فراهم سازند.
گذشته از این، مسئله مهم دیگر در خصوص این چند جعبه‌ای که سفیر سوییس با آن عکس یادگاری گرفت، این است که علی‌رغم ادعای امریکایی‌ها، این اقدام سوئیس مشخص کرد کشورهای اروپایی بطور کامل از تحریم‌های آمریکا علیه ایران پیروی می‌کنند و حتی در حد تامین برخی اقلام محدود داروهای وارداتی نیز همکاری نمی‌کنند چراکه اگر تاکنون این داروها وارد میشد دیگر نیازی به ژست‌های پیروزمندانه سفیر سوییس و حاتم‌بخشی از جیب مردم ایران نبود.
در این زمینه آنچه اهمیت دارد این است که مسئولین وزارت خارجه از واردات دارو با پول بلوکه شده ایران ذوق زده نشده و این را برای خود دستاورد تلقی نکنند چرا که این نوع مواجهات جز تحقیر مردم ایران حاصلی نخواهد داشت چرا که اگر دولت در بلند مدت به این افیون سوییسی مبتلا شود و بپذیرد که در ازای نفت تنها غذا و دارو دریافت کند باید قید صنایع اصلی کشور را بزند.
همچنین موضوع دیگری که در خصوص این کانال مطرح است اینکه منابع آن قرار است چگونه تامین شود؟ براساس آنچه لایتنر سفیر سوئیس در ایران گفت منابعی که در این کار وجود دارد پول ایرانی است و این مربوط به دولت ایران است که اطمینان دهد چطور این پول تهیه شده و منابع آن از کجا تامین می‌شود.
در واقع با شرایطی که ایران قادر به صادرات بسیاری از تولیدات خود در شرایط تحریمی نیست و همچنین سیستم بانکی نیز تحریم هایی را بر مبادلات ایران اعمال کرده به نظر می‌رسد عملا با توجه به شرایط موجود چشم‌انداز مثبتی در خصوص تداوم فعالیت این کانال مشاهده نشود. به عبارت دیگر صرفا یک مکانیزم وجود دارد بدون اینکه مبادله‌ای در آن صورت بگیرد و علت اصلی آن نیز نبود منابع لازم است.
برای جلوگیری از این معضل که احتمال وقوع آن نیز بالاست، به نظر می‌رسد تنها راه موجود این باشد که همکاری با کانال تبادل سوییس مشروط به مبادله نفت شود-حتی بصورت وام با بازپرداخت نفت - تا عیار ادعاهای بشر دوستانه این کشور مشخص شود. بدین صورت که این کشور خط اعتباری برای ایران ایجاد کند و در ازای آن از ایران نفت بخرد. پیش از تحریمها شرکتهای نفتی سوئیس همچون ویتول و گلنکور مشتری نفت ایران بودند.