به گزارش حلقه وصل، آقای روحانی رییس‌جمهور محترم در پنجاه و نهمین مجمع عمومی بانک مرکزی فرموده‌اند: «ما می‌دانستیم که اقتصاد یک بخش‌اش وصل به سیاست و سیاست خارجی است. اگر کسی بگوید من به سیاست خارجی کار ندارم و کاملا درون‌گرا هستم و به داخل دروازه‌هایم فکر میکنم و همه مشکلات اقتصادی را هم حل میکنم.
من بلد نیستم و البته اقتصاددان هم نیستم و اگر اقتصاد دانی بلد است بیاید به ما بگوید که تمام روابط خارجی تخریب شده باشد بهم ریخته باشد مردم احساس کنند شرایط هر روز سخت می شود، تحریم‌های بین المللی به ما فشار بیاورد. در فروش محصولات و نفت با مشکلات مواجه باشیم اما اقتصاد مملکت هم هیچ دست نخورد. حالا حداقل من بلد نیستم.»
آنچه که از این سخنان میتوان فهم کرد عبارت است از :
1)رابطه بخشی از اقتصاد داخلی با مناسبات خارجی قطعی است.
2) روابط خارجی تخریب شده و بهم ریخته است.
3) من قادر به اداره اقتصادکشور در چنین شرایطی که هم تحریم هستیم و هم در معاملات بین المللی مشکل داریم، نیستم.
4) گرتو بهتر می‌زنی بستان بزن
این حرفها ناخودآگاه ما را می برد به سال‌های ۹۲ و حتی ۹۶ در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، روزهایی که آقای روحانی برای از میدان به در کردن رقبایش می فرمود که ( قریب این مضمون) آقایان بلد نیستند مذاکره کنند، اصلا زبان دنیا را نمی‌فهمند، ما در گذشته با سران دنیا مذاکره می کردیم. این‌ها در حد مدیرکل و ... می نشیند و صحبت می کنند.
جناب آقای روحانی!
وقتی منتقدان برجام را کاسبان تحریم خطاب کردید، یادتان هست؟ وقتی در میتینگ های انتخاباتی فریاد می زدید: «کاسبان تحریم بدانند که تحریم ها برداشته شده و دیگر باز نمی‌گردد. شما میخواهید با دنیا مذاکره کنید؟ شما بلد هستید که با دنیا مذاکره کنید و آیا اصلا زبان دنیا را می دانید».(96/2/27)
آقای روحانی در سال ۹2 به ریاست جمهوری انتخاب شدید، به مردم وعده دادید که اقتصاد کشور را سر و سامان می‌دهید، حتی از بهبود ۱۰۰ روزه اوضاع سخن گفتید، گفتید در مذاکرات با طرف‌های خارجی موفق خواهید شد سایه جنگ را از سر کشور بردارید و همه تحریم ها را لغو خواهید کرد.
برای اینکار مجوز مذاکره با آمریکا به دولت شما داده شد و آقای ظریف و طرف آمریکایی هر لحظه و هر جا که می خواستید به دیدار یکدیگر می شتافتند.
برجام با وجود تمام تلاش ها و زحمات تیم مذاکره کننده آنی نشد که باید می شد و از تمام خطوط قرمز تعیین شده عبور شد اما پذیرفته شد تا بهانه ای برای دولت و شخص شما باقی نماند و روزی نتوانید بگویید. نگذاشتند وگرنه....
-با امضاء برجام اعلام کردید:
* امروز به ملت شریف ایران اعلام میکنم تمام تحریم‌ها حتی تحریم‌های موشکی، تسلیحاتی و اشاعه‌ای به صورتی که در قطعنامه بوده لغو می‌شود.
* تمام تحریم‌های بانکی، بیمه‌ای، مالی، حمل و نقل، پتروشیمی، فلزات سنگین و تحریم‌های اقتصادی به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق و حتی تحریم تسلیحاتی نیز کنار گذاشته می‌شود و برای ۵ سال نوعی محدودیت ایجادشده و سپس لغو می‌شود، در زمینه تحریم‌های اشاعه‌ای نیز کالاهای دو منظوره در کمیته‌ای بررسی می‌شود( ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ )
حتی در مناظرات انتخاباتی خطاب به آقای رئیسی گفتید: شما چقدر از مسائل سیاست خارجی و هسته‌ای اطلاعات دارید که دارید قضاوت میکنید؟
به نظر شما امثال آقای رئیسی امروز حق قضاوت دارند یا همچنان نه؟
از ادعاها و سخنان شما در مقاطع مختلف میتوان فهمید که مساله پنهانی برای شما نبوده و نیست. چگونه است که در سراشیبی پایان عمر دولتتان اعلام می کنید بلد نیستید کشور را در شرایط تحریم دشمنی اداره کنید.
آن روز گفتید:مذاکره می کنیم تا تحریم ها لغو شود.
امروز می‌گویید: اول تحریم ها را بردارید تا مذاکره کنیم.
واقعا چه چیز تغییر کرده است و چرا شما نمی‌توانید و بلد نیستید.
حرف‌های خوب و بسیار امیدوار کننده کم از شما نشنیدیم اما این آخری قابل هضم نیست. نمی‌دانم چه کسانی باید پیام این حرفها را بگیرند که نمی گیرند. مردم، مجلسیان ، مقامات عالی یا دشمنان؟
امروز می گویید: من بلد نیستم کاری به دنیا نداشته باشم و برای حل مشکلات اقتصادی فقط به داخل نگاه کنم.
اصلاً مردم به شما رأی دادند که به وعده‌ها و شعارهایتان برای تعامل با دنیا عمل کنید و بروید کاری کنید که هم سانتریفیوژها بچرخند هم چرخ صنعت و کشور .
اما ظاهرا همه چیز باید به ورود فردی غیر قابل پیش بینی( ترامپ) به عرصه جهانی نسبت داده شود( آنگونه که در مجمع ۵۹ بانک مرکزی گفتید).ترامپ غیرقابل پیش بینی، قبول! فرانسه، آلمان، انگلیس، چین و هند هم غیر قابل پیش‌بینی و هضم بودند؟
شما که وعده دادید، مذاکره میکنید که کردید. برجام را پذیرفتید، طبق برجام غنی سازی و فعالیت های هسته ای یا تعطیل یا تعدیل شد و بشارت برداشته شدن همه تحریم ها را دادید.
امروز که به حق می گویید مذاکره با آمریکا و ترامپ غیر ممکن است؛ بدعهدی اروپایی‌ها و ذلت آنان مقابل آمریکا را شاهدید، امکان ورود ارز به کشور به دلیل تشدید تحریم ها نیست شما بفرمایید جز نگاه به درون، و کمک به فعالین اقتصادی و برداشتن غل و زنجیر از پای تولید کنندگان داخلی و مفاهمه با آنان چه راه دیگری وجود دارد؟
منبع: صبح نو