به گزارش حلقه وصل، « نورالدین قدیمی » در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
در حالی که بخش عمده‌ای از توصیه‌های FATF (۳۹ توصیه از ۴۱ توصیه) اجرا شده یا در حال اجرا می‌باشد، ولی تأکید این روزهای دشمنان غربی و غربگرایان داخلی بر تصویب و اجرای لوایح دوگانه «پالرمو و CFT» متمرکز شده و برای تصویب این لوایح استعماری در مجمع تشخیص مصلحت نظام، هیاهو به راه انداخته و رفع همه مشکلات کشور را در سایه این تصویب معرفی می‌کنند.
جریان‌سازی دولتیان و اصلاح‌طلبان برای تصویب لوایح مورد نظر در حالی صورت می‌گیرد که مسئولان دولتی صراحتا اعلام می‌کنند که اگر ما این لوایح را بپذیریم هم، هیچ تضمینی وجود ندارد که اتفاق خاصی در رفع تحریم‌ها رخ بدهد، ولی وقتی از آنها سؤال می‌شود که اگر تضمین ندارید، چرا به دنبال تصویب این لوایح هستید،؟ پاسخ منفعلانه داده و می‌گویند که «چه می‌توانیم بکنیم راه دیگری نداریم.»
این پاسخ دولتیان و غربگرایان اصلاح‌طلب نام گرفته، در ظاهر نوعی انفعال و خودباختگی است ولی در باطن، بی‌توجهی به منافع ملی، معامله با دشمنان ملت ایران، تلاش جهت افزایش ظرفیت آمریکا برای فشار به ایران و ایجاد دوقطبی انتخاباتی است تا در سایه آن بتوانند چند صباحی دیگر بر مسند قدرت بمانند.
غربگرایان تصور می‌کنند همان‌گونه که در انتخابات ریاست جمهوری۹۶، با ایجاد دوقطبی مخالفین و موافقین برجام پیروز شدند، در انتخابات مجلس در اسفند۹۸ هم می‌توانند با دو قطبی موافقین و مخالفین FATF به پیروزی برسند و همچنان با سرنوشت ملت ایران بازی کنند که البته این‌بار تلاششان به نتیجه نخواهد رسید، چرا که تشت رسوائی‌شان از بام افتاده و مردم را بیدار کرده است.
مطرح شدن چندین‌باره بحث FATF در فضایی صورت می‌گیرد که اعتماد چندین ساله به غرب در جریان برجام، به اقتصاد، همگرایی و یکپارچگی در کشور ضربه زده ولی با این حال، عده‌ای دوباره درصدد هستند با طرح این موضوع، حرکت کشور به سمت فعال‌سازی و به‌کارگیری توان داخلی را به حاشیه بکشانند.
طرفداران FATF می‌گویند بسیاری از کشورها به این کنوانسیون پیوسته‌اند و هیچ‌گونه اتفاقی هم برای کشورشان نیفتاده است. این گروه برای تائید درستی نظر خود از کشورهایی همچون ژاپن، ترکیه و عربستان نام می‌برند ولی توجه ندارند که نوع نگاه غرب به ایران، با کشورهای مطرح شده متفاوت است. وقتی در نگاه آمریکا یک دانشمند ایرانی تروریست معرفی می‌شود، چطور می‌توان برای پیوستن به لوایح FATF خود را هم‌تراز با این کشورها مطرح کرد. علاوه‌بر مورد گفته شده، پیش‌نیاز پیوستن به کنوانسیون‌های اقتصادی جامعه بین‌الملل، پشتوانه قوی اقتصادی است که تنها با فعال‌سازی توان داخلی به‌وجود می‌آید ولی متأسفانه، در بیش از شش سال گذشته، نگاه خارجی جایگزین توجه به تولید در داخل شده و اقتصاد ایران را به‌شدت ضربه‌پذیر کرده است.
توجیه دیگر طرفداران تصویب لوایح FATF این است که می‌گویند با تصویب نشدن آنها، تجارت غذا و دارو مختل خواهد شد. متأسفانه، این سخن نیز تنها با هدف ایجاد دوگانه‌سازی در کشور مطرح می‌شود چرا که اساساًً نهادهایی که در حوزه اقلام بشردوستانه فعالیت دارند، در تعریف FATF دارای ریسک بالا نبوده و اجرای استانداردهای آن نباید در تجارت بشردوستانه خللی وارد کند. در بند ۲۲ کنوانسیونFATF چنین آمده است: «به‌عنوان یک اصل، همکاری با توصیه‌های FATF نباید تعهدات یک کشور را ذیل منشور سازمان ملل و قوانین حقوق بشر بین‌المللی جهت ارتقای احترام جهانی برای حقوق بنیادین بشر و... مختل کند.»
بنابراین، دلیل اصلی اخلال در تجارت بشردوستانه، تروریسم اقتصادی آمریکاست که پس از برجام، شدت بیشتری به خود گرفته است که قطعاً با تصویب FATF نیز جابه‌جا نخواهد شد.
بر اساس تجارب به دست آمده و اقدامات خصمانه آمریکا با کشورهای آزادی‌خواه دنیا به‌ویژه ایران، پیوستن یا نپیوستن به هر کنوانسیون یا عهدنامه بین‌المللی، تنها زمانی می‌تواند برای آمریکا قابل قبول و محترم باشد که همه خواسته‌های آمریکا را تامین و کشور مقابل را تحت سیطره این کشور قرار بدهد که غربگرایان حتما به این واقعیت واقف هستند و از عواقب پیوستن به این کنوانسیون‌ها اطلاع کامل دارند ولی چرا بر اجرای آن اصرار می‌کنند بماند.
ملت ایران اگر به دنبال رفع مشکلات خود هستند باید به‌جای چشم دوختن به رفع تحریم‌ها ازطرف آمریکا، با انتخاب آگاهانه، مجلسی انقلابی و کارآمد تشکیل دهند. مجلسی که خدمت به مردم و نجات اقتصاد ایران از دست غربگرایان را در اولویت همه اقدامات خود قرار دهد.