۱۱ شهر جهان که در آینده نزدیک غیر قابل سکونت هستند

به گزارش حلقه وصل، هر چه می‌گذرد پیش بینی‌های علمی در مورد آثار تغییرات آب و هوایی زمین از وقوع رویدادهای مصیبت بارتری حکایت می‌کنند. این پیش بینی‌ها یکی پس از دیگری در حال وقوع هستند و تهدیدات ناشی از توفان‌های شدید، سیل‌های فاجعه بار، امواج گرما و خشکسالی، شکل عیان‌تر و وحشت انگیزتری پیدا کرده اند.

طبق پیش بینی‌های هیئت بین دولتی تغییر اقلیم، دمای جهانی هوا تا سال 2040، به 1/5 درجه‌ی سانتیگراد بالاتر از دمای هوا در دوران پیش از انقلاب صنعتی خواهد رسید. تا پایان قرن بیست و یکم، دمای هوا به مراتب بیشتر خواهد شد که معنای آن وقوع فاجعه در برخی نقاط دنیا است.

شهرهایی که مستعد سیل یا امواج گرما هستند، در آینده، شرایط آب و هوایی وخیم‌تر و مرگبارتری پیدا خواهند کرد. با توجه به این مسأله، دانشمندان شهرهایی که ممکن است تا سال 2100، برای انسان‌ها غیر قابل سکونت شوند را مشخص کرده اند.

در ادامه با 11 شهری آشنا خواهیم شد که در آینده‌ی نزدیک دیگر جای زندگی برای انسان نخواهند بود. بسیاری از آن‌ها همین حالا هم با آثار ویرانگر تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می‌کنند.

1- میامی- آمریکا، ایالت فلوریدا

بیشتر از 3/3 میلیون ساکن شهر میامی تا سال 2100 با سیل‌های فاجعه بار رو به رو خواهند شد.

در سال 2016 تحقیقی منتشر شد که در آن به ریسک افزایش سطح آب دریا در کشور آمریکا پرداخته شده بود.

طبق این تحقیق، از سال 2010 تا 2100، بیشتر از 13 میلیون نفر در آمریکا در معرض افزایش 1/8 متری سطح آب دریا خواهند بود. یک چهارم این جمعیت ساکن شهر میامی ایالت فلوریدا هستند.

در صورت وقوع این رویداد فاجعه بار، شهر میامی آمادگی کافی برای مواجهه با آن را نخواهد داشت.

2- نیواورلئان- آمریکا، ایالت لوئیزیانا

شهر نیواورلئان هم به زیر آب خواهد رفت.

به گفته‌ی دانشمندان، نیواورلئان هم یکی دیگر از شهرهای آمریکا است که بیشترین آسیب پذیری را در برابر سیل دارند.

اگر سطح آب دریاها فقط 91 سانتیمتر افزایش پیدا کند، بیشتر از 100 هزار نفر از ساکنان نیولورلئان یعنی حدود یک سوم جمعیت این شهر به زیر آب خواهند رفت.

با بیشتر شدن توفان ها، سیل‌های جزر و مدی و همه‌ی وقایع مرتبط با آن ها، جمعیت بسیار بیشتری تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

3- شیکاگو- آمریکا، ایالت ایلینوی

شیکاگو یکی از طاقت فرساترین مناطق حرارتی آمریکا است.

در سال 1995، این شهر با موج گرمایی چنان خطرناک رو به رو شد که منجر به مرگ بیش از 700 نفر شد. در آن زمان دمای خارجی هوا به 41 درجه‌ی سانتیگراد و دمای حباب‌تر هوا که در آن هم گرما و هم رطوبت هوا در نظر گرفته می‌شود – به 29 درجه‌ی سانتیگراد رسیده بود.

تحقیقات نشان داده قرار گرفتن در معرض دمای حباب‌تر بیشتر از 35 درجه‌ی سانتیگراد می‌تواند کشنده باشد، چون در چنین حالتی بدن انسان دیگر قادر به خنک کردن خود نخواهد بود.

شهر شیکاگو در تابستان‌ها و در گرمای معمول قاره‌ای با رطوبت بالایی رو به رو می‌شود و به گفته‌ی محققان، موج گرمایی با این شدت می‌تواند دوباره در هر زمان دیگر در این شهر تکرار شود.

4- دبی- امارات متحده عربی

از سال 2070 دمای تابستان‌ها در دبی به 45 درجه‌ی سانتیگراد خواهد رسید.

به گفته‌ی دانشمندان آمریکایی، تغییرات آب و هوایی در خلیج فارس تلفات شدیدی برجای خواهد گذاشت.

تحقیقی در سال 2015 نشان داد شهرهای حاشیه‌ی خلیج فارس مثل دبی از بعد از سال 2070 در تابستان‌ها دمای 45 درجه سانتیگراد را تجربه خواهند کرد و از آن زمان، هر یک یا دو دهه، دمای حباب‌تر آن‌ها از آستانه‌ی مرگبار یعنی 35 درجه سانتیگراد عبور خواهد کرد.

در سال 2016 بعضی از ساکنان دبی اظهار کردند که از ماه ژوئن (اوایل خرداد) تا ماه سپتامبر (اوایل مهر) از رفتن به بیرون خودداری کرده بودند.

5- ابوظبی- امارات متحده عربی

از بعد از سال 2070 دمای هوا در شهر ابوظبی هم غیر قابل تحمل خواهد شد.

ابوظبی یکی دیگر از شهرهایی است که بیشترین آسیب پذیری را در برابر گرمای شدید دارند.

به گفته‌ی محققان، ظرف نیم قرن آینده، شهر ابوظبی بیشترین دمای ثبت شده‌ی خود را بارها تجربه خواهد کرد.

بیشترین دمای ثبت شده در ابوظبی 52 درجه است. اما تا سال 2070، ساکنان این شهر تعداد دفعات بیشتری با این میزان گرما رو به رو خواهند بود.

6- جاکارتا- اندونزی

تا سال 2050، بخش‌های وسیعی از شهر جاکارتا به زیر آب خواهد رفت.

بیش از یک دهه است که سیل‌های مکرر باعث ویرانی خانه ها، وسایل نقلیه و کسب و کارها در جاکارتا، پایتخت اندونزی شده است. در سال 2007، وقوع سیل باعث کشته شدن نزدیک به 80 نفر از ساکنان این شهر و به زیر آب رفتن خانه‌های بسیاری زیادی شد که تعداد آن‌ها 70 هزار عدد تخمین زده شده. در سال 2013 هم شکست سد در این منطقه به دلیل بارش شدید باران نزدیک به 50 کشته بر جای گذاشت.

نزدیک به نیمی از شهر جاکارتا پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد و همین مسأله به ویژه موجب فاجعه بار بودن سیل‌های این منطقه شده است. به علاوه، این شهر، هر ساله حدود 17 سانتیمتر بیشتر در آب فرو می‌رود، مسأله‌ای که جاکارتا را به طور فزاینده‌ای در برابر مشکل افزایش سطح آب دریاها آسیب پذیر می‌سازد.

طبق تخمین‌های محققان، شمال شهر جاکارتا تا سال 2050 به زیر آب خواهد رفت.

برای مقابله با این مشکل، رئیس جمهور اندونزی با برنامه‌ی جا به جایی پایتخت به کالیمانتان شرقی که استانی در جزیره‌ی بورنئو است موافقت کرد.

7- شانگهای- چین

شهر شانگ‌های از سال 2070 با افزایش دمای مرگباری رو به رو خواهد بود.

دشت شمال چین که جمعیتی حدود 400 میلیون نفر را در خود جای داده، تا پایان قرن اخیر با مرگبارترین امواج گرمای کره زمین مواجه خواهد شد.

در سال 2018 تحقیقی منتشر شد که در آن بیان شده بود این منطقه از سال 2070 تا 2100 با امواج گرمای شدید و متعددی رو به رو خواهد بود.

شانگهای، که سومین شهر پرجمعیت دنیا است، با 25 میلیون نفر جمعیت، یکی از شهرهایی خواهد بود که بیشترین تأثیر را از این امواج گرما خواهند دید. محققان پی برده اند در آن بازه‌ی 30 ساله، دست کم پنج بار دمای حباب‌تر از آستانه‌ی مرگبار (دماهای حباب‌تر بالاتر از 35 درجه‌ی سانتیگراد) عبور خواهد کرد.

8- پکن- چین

مه دود پکن زندگی در این شهر را غیر ممکن خواهد کرد.

پکن هم جزء دشت شمال چین است، به همین دلیل این شهر هم مستعد امواج گرمای شدیداست.

مانند بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا، پکن یکی از بزرگ‌ترین منتشر کنندگان گازهای گلخانه‌ای به شمار می‌رود که در آلودگی هوا هم نقش دارد. این شهر به مشکل مکرر مه دودهایش معروف است، مسأله‌ای که ساکنان آن را مجبور به استفاده از ماسک می‌کند.

آلودگی هوا مرگبارتر از سیگار است، به طوری که میزان تلفات آن 15 برابر بیشتر از مجموع قربانیان جنگ و خشونت است. طبق تخمین صورت گرفته در سال 2015، نُه میلیون نفر بر اثر بیماری‌های مرتبط با آلودگی هوا دچار مرگ زودرس شدند که این میزان 16 درصد از کل مرگ و میرهای دنیا محسوب می‌شد.

9- دهلی نو- هند

ساکنان دهلی نو به دلیل مه دود هوا مشکلات جسمانی بیشتری مثل سردرد و حالت تهوع را تجربه خواهند کرد. ریسک سکته قلبی هم در روزهای گرم بالا می‌رود.

دهلی هم مانند پکن و شانگ‌های با گرمای شدید رو به رو خواهد بود.

تحقیقی در سال 2017 نشان داده دمای حباب‌تر در شهرهای جنوب آسیا مثل دهلی تا سال 2100 به میزان کشنده‌ی 35 درجه‌ی سانتیگراد خواهد رسید. چنین اتفاقی معمولاً هر 25 سال یک بار رخ می‌دهد.

این تحقیق نشان داده حدود 2 درصد از جمعیت هند در حال حاضر در معرض دمای حباب‌تر 32 درجه‌ی سانتیگراد قرار دارند. تا پایان قرن اخیر، این میزان به حدود 70 درصد از جمعیت هند افزایش خواهد یافت.

به علاوه، هوای مملوء از مه دود می‌تواند باعث بروز ضایعات پوستی، تهوع و سردرد شود.

10- بنگلادش

سیل‌ها در حال نابودی اراضی بنگلادش هستند.

بنگلادش یکی از آسیب پذیرترین کشورهای دنیا در برابر تغییرات هوایی دنیا است.

این کشور مستعد امواج گرما است و همین حالا هم با سیل‌های ویرانگری دست و پنجه نرم می‌کند. در تابستان سال 2017، سیل بیش از 8 میلیون نفر را در بنگلادش تحت تأثیر قرار داد، نزدیک به 140 کشته بر جای گذاشت و به حدود 700 هزار خانه صدمه وارد کرد.

فرسایش ساحل رودخانه‌ها هر ساله باعث آوارگی جمعیتی تا حدود 200 هزار تن در بنگلادش می‌شود. طبق تخمین‌های هیئت بین دولتی تغییر اقلیم، تنها 91 سانتیمتر افزایش سطح آب دریا، تا حدود 20 درصد از اراضی این کشور را از بین خواهد برد.

مردم زیادی در بنگلادش به دلیل مشکلات آب و هوایی از مناطق روستایی به داکا، پایتخت این کشور می‌گریزند، اما این منطقه، به ویژه در فصل توفان‌های موسمی (مانسون) کماکان مستعد سیل است.

11- لاگوس- نیجریه

شهر لاگوس علیرغم برجسته‌تر شدن خطر افزایش سطح آب دریا، به سرعت در حال رشد است.

جمعیت شهر لاگوس شاید در حال رشد باشد، اما این شهر هر چه می‌گذرد بیشتر در برابر افزایش سطح آب دریا آسیب پذیر می‌شود. لاگوس به دلیل پایین بودن از سطح دریا و قرار گیری آن بر روی دلتای یک رودخانه، به ویژه مستعد سیل است. در سال 2016، محققان پی بردند لاگوس طی 10 سال آینده به دلیل وقوع سیل با 260 هزار کشته رو به رو خواهد شد.

افزایش وقوع سیل و تجربه‌ی گرمای شدید در کشورهایی مثل لاگوس، کار آبادانی و احیا بعد از هر رویداد را در این مناطق دشوار خواهد کرد.

منبع: روزیاتو