تاریخ انتشار:
11:26 - 8 آذر 1394
کد خبر: 10929
در کتاب «همنشین گل» بخوانید
تهران: خاطرات همنشینی با اسیری که جمجمه‌اش با میخ سوراخ شد
کتاب «همنشین گل» خاطرات غلامرضا نوشادی از همنشینن با سیدالاسرا مرحوم ابوترابی است که انتشارات موسسه شهید کاظمی منتشر کرده است.
به گزارش حلقه وصل، گروهی برای مصاحبه به اردوگاه‌های اسرای عراق می‌رفتند و با اسرا در مورد وضعیت اردوگاه‌ها و رفتار بعثی‌ها صحبت می‌کردند.
نوبت به حاج‌آقا ابوترابی رسید، همه بعثی‌ها می‌ترسیدند چون هر نوبت حاج‌آقا را زیر شکنجه‌های سخت و کشنده قرار داده بودند. یکی از شکنجه هایشان این بود که جمجه ایشان را با میخ سوراخ کرده بودند و تا بعد از اسارت هم آثار جراحت و عفونتش باقی بود.
از ایشان پرسیدند که اینجا وضعیت چگونه است و شکنجه می‌شوید؟ در کمال ناباوری ایشان از پاسخ دادن طفره رفتند و پاسخ منفی دادند. سرهنگ عراقی که متعجب شده بود، از حاج‌آقا پرسیدند: من خودم تو را شکنجه‌های زیادی کردم چرا در مصاحبه نگفتی؟!
حاج آقاگفتند: من کاری به صدام و بعثی‌ها ندارم اما عراق یک کشور مسلمان است و ما هم مسلمانیم و این گروه مسیحی و اجنبی بودند و نباید باعث شویم دیگران بر مسلمانان مسلط شوند.
سید مجتبی هاشمی به جمع آوری خاطرات همنشینی آزاده، حاج غلامرضا نوشادی با مرحوم علی اکبر ابوترابی در کتاب «همنشین گل» پرداخته است.
این کتاب خاطرات آقای نوشادی از قبل از اعزام به جبهه و مردم روستای خوزی تا جبهه و اسارت و آشنایی ایشان با مرحوم ابوترابی است. علاوه بر وجود با برکت و موثر مرحوم ابوترابی، یکی از شخصیت‌های موثر دیگر زندگی او، شهید احمد حجتی از شهدای نجف آباد اصفهان است که به عنوان سرباز معلم در خوزی مشغول تدریس می‌شود و با آموزش‌ها و فعالیت‌های خود مردم را به جریان‌های انقلاب و ضد شاه مرتبط می‌سازد و در دوران جنگ هم مردم و جوانان و نوجوانان تشویق به حضور در جبهه می‌کند و در نهایت با شهادتش تعداد شهدای خانواده حجتی به پنج تن می‌رسد.
کتاب «همنشین گل» در 336 صفحه و با قیمت 12 هزار تومان در قطع رقعی توسط موسسه شهید کاظمی به چاپ رسیده است.
در قستی از کتاب آمده است:«مدتی بود که دیگر زخم‌ها و بیماری‌ها او را از پا درآورده بود. مصطفی همان روضه‌خوان روزهای محرم در اسارت، که صدای گرم و پرسوزش همیشه در گوشمان طنین‌انداز است. مصطفی همیشه در محرم و صفر به‌خاطر برگزاری مراسم‌های عزاداری و روضه‌خوانی بیشترین شکنجه‌ها را می‌شد. شدیدترین شکنجه‌ها که تا سال‌ها بعداز آزادی هم آثارش بود و همان زخم‌ها باعث شهادتش شد. مصطفی امیری همیشه روی نماز اول وقت و خواندن نوافل تأکید داشت. او بعد از آزادی زندگی‌اش را وقف رسیدگی به امور آزادگان و حل مشکلاتشان کرد و بسیار علاقه‌مند به حضور در سنگرهای جنگ لبنان و همراهی با حزب‌الله را بود که سوغات‌های اسارت، امانی ندادند و به‌درجه رفیع شهادت نائل آمد.»
علاقه‌مندان می‌توانند جهت تهیه این کتاب به فروشگاه اینترنتی «من و کتاب» مراجعه کنند.
لینک کوتاه خبر:
hvasl.ir/news/10929
حلقه وصل را در پیامرسانها دنبال کنید