عدهای هم مثل من بعد از چند بار تشرف به کربلا هنوز در بینالحرمین مثل کبوتران گمشده چند قدم به این سو و چند قدم به آنسو میروند، ماندهاند بین دوراهی، هر طرف بروند دلشان آنطرف دیگر هم هست...
کم کم داریم به شارع العباس نزدیک میشویم و دقایقی دیگر چشممان به جمال گنبد حضرت سقا روشن خواهد شد... چند ستون باقیمانده را هم گذراندیم و حالا رسیدیم ابتدای شارع العباس، باز هم حضرت ارباب امیر لشکرش را فرستاده برای استقبال از زائران خسته و غبارآلودی که وارد کربلا شدهاند.
پویش حسینی عکس محرم با مشارکت سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری قم ویژه محرم 96 راه اندازی و علاقه مندان با ارسال عکس دسته جمعی هیئت خود در قرعه کشی اعزام به کربلای معلی شرکت داده میشوند.
بدون شک حضرت زینب کبری(س)، از جمله شخصیتهای تأثیرگذار نهضت عظیم کربلا و یکی از ارکان آن است که در ماندگاری و جاودانی نهضت، نقشی بیبدیل داشته و در هر برهه از زمان به تناسب شرایط موجود، به ادای رسالت خود پرداخته است.
جاحظ که یکی از دانشمندان به نام اهل تسنن است نیز می گوید: «مردم با همه اختلاف مذاهبشان در مورد ایشان دارای وحدت نظر بودند و هیچ کس در تدبیر او تردید نداشت و احدی در تقدیم او بر دیگران در همه زمینه ها شک نداشت». و مهم تر از همه شافعی که خود یکی از پیشوایان چهارگانه اهل تسنن است می گوید: «همانا علی بن الحسین فقیه ترین اهل بیت است»
بعد از حادثه عاشورا حماسه زینب کبری(س) شروع شد و ایشان با خطبههای آتشین و صلابت بی مثال خود توانست عاشورا را تکمیل کند و صدای این قیام سرنوشتساز را به تمام عالم برساند. روز دوازدهم محرم یعنی تنها پس از دو روز از حادثه عظیم عاشورا کاروان اسرا وارد شهر کوفه شد و حضرت زینب خطبهای حیدری در آن شهر خیانت و جفا ایراد کرد که کوفه را به هم ریخت.
گلزار شهدای بهشت زهرا(س) تهران یکی از این امکان مقدس است که در عزای حسین فاطمه(س) یکپارچه سیاه پوش و غرق عزا و ماتم سرور آزادگان جهان شده است.
سید علیرضا شفیعی از شاعران جوان اهلبیتی سرای کشورمان غزلی تقدیم به حضرت عباس (ع) کرده است که در ادامه خواهید خواند.
دبیر شورای معارف سیما از انعکاس نماز ظهر عاشورا از سراسر کشور در شبکه های سیمای رسانه ملی خبر داد.
امام سجاد (ع) در روایتی ضمن تجلیل از فداکاری و جانفشانی حضرت عباس(ع) به جایگاه آن حضرت در روز قیامت اشاره کردهاند.
در زیارت عاشورا میخوانیم: «فلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ»(البلدالأمین، ص269) لعنت بر آن پیشتازان. دو پیشتاز در قرآن داریم. یکی پیشتازان در حق: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ» واقعه/11-10. اما پیشتازان در باطل: «فلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ» لعنت خدا بر کسی که ریشه ظلم را به وجود آورد.
حاج احمد پناهیان، رزمنده دفاع مقدس است و در قم هیاتداری میکند و سخنران بسیاری از برنامهها و مراسمهاست. بیان رسا و پر از قدرت و اقتدارش، به جوانان روحیه میدهد و حال و هوای دوران جنگ را در مخاطبش ایجاد میکند. حاج احمد پر از ایدههای ناب و تازه درباره فعالیتهای هیاتی است و مصداقها و نمونههای خوب و جذاب و جالبی از کار در هیات برای روزهای محرم و دفاع مقدس میدهد. با او درباره روزهای تقارن محرم و دفاع مقدس سخن گفتهایم و راهکارهای عملیاتی خوبی داده است.
با شمر و یزید نمیتوان با رویه تساهل کنار آمد. نمی شود هم یار حسین بود و هم مددکار یزید. میدان حق و باطل میانه ندارد. نمی شود رابطه با یزید را با خوشبینی و امید حل کرد. امید بستن به حسن نیت یزید، ساده انگاری محض است. چشم داشتن به کمک به شائبه یزید، حماقتی نابخشودنی ست. میدان حق و باطل، میانه ندارد. صف های عیان پیکار، تسامح بردار نیست! با دیپلماسی کوفیانه نمی شود به سوی قله های سربلندی حرکت کرد و بسوی آسمان عزت پر کشید. سالار شهیدان آموخت به ما کسی چون حسین با فردی مثل یزید بیعت نخواهد کرد!
امان به چه قیمتی؟ به قیمت رفتن و ندیدن غارت خیمهها و اسارت اهل حرم؟ به قیمت تنهایی و بی یاری مولا؟ هیهات! غیرت عباس اجازه نمیداد، خیمهها را سوزان و در حال غارت ببیند و در سایه سار نخلهای کوفی آسوده خاطر بنشیند. اصلا بی حسین زندگی چه ارزشی داشت برای عباس؟ وقتی صدای العطش از حرم حسین برخواسته بود، وعده تعلیق تحریم آب آن هم بصورت مشروط به چه کار عباس میآمد؟ وقتی در آن تحریم ظالمانه، گلها یک به یک در حال پژمردن در خیمهها بودند، وعده آسایش باغها و کاخهای کوفی التیامبخش کدامین غم دل عباس میشد؟
بیا چون علیاکبران حسینی، روشن باشیم تا یک به یک آتش فتنههای دشمن را خاموش کنیم! باید روشن باشیم تا دشمن از میدانداریمان عصبانی شود. باید همچو مصطفی - که مقتدایش علیاکبر بود - روشن باشیم تا دشمن برای از میان برداشتنمان ساعتها و روزها وقت خود را صرف کند تا برایمان نقشهها بکشد. بیا آنقدر روشن باشیم که فوت بیهوده دشمن برای خاموش کردن ما، سوسوی هزاران مشعل را شعلهور کند! همچون اکبر حسین، باید برای ولی، علی باشیم!
تا زیر پرچم استکبار نروی، هیچ تحریمی قطع نخواهد شد، مگر آنکه تسلیم مطلق امرشان شوی؛ اگر نه، از حیاتی ترین حقوق خود نیز محروم خواهی شد. این تحریم روزگاری شامل آب می شود و روزگاری شامل دارو و اقلام حیاتی دیگر! از آن روزها تا بحال خوی شان تفاوتی نکرده، مرغ استکبار یک پا دارد از قدیم! بی شک تا جبهه مقابل عبد شیطان است و پایه های حکومتش - چون کاخ خضرای یزید - طاغوتی است، هیچ مذاکره ای نفع حسینی ها را در بر نخواهد داشت.
یادت که نرفته؟ قرار بود اگر دشمن فشار بیاورد حادثه عاشورا را تکرار کنیم، کجا بودیم و چه کردیم در این فاصله که نرمش قهرمانانه تکرار شد؟ براستی کجا رفتند فهمیده ها؟ کجا هستند قاسم های زمانه؟ اگر امروز وقت صلح حسنی ست، فردا نوبت عاشوراست. دوباره هنگامه نبرد است یاران. وقتش رسیده جام زهر را به جام عسل بدل کنیم! بیایید به قاسم بن حسن اقتدا کنیم، تا علی دوباره فریاد نزند، أین عمار...؟
اگر مبنای فکر و عملمان را عاشورایی کنیم، دیگر منتظر دستور و خواهش و دعوت نخواهیم نشست. بر ما روا مباد که در این امنیت در آسودگی بسر ببریم تا ناگاه، صدای غریبانه ولی ما را متوجه خود کند. بیایید قدری تأمل کنیم و ببینیم امروز حضور جهادی ما در کدام عرصه ضروری است و انتظار ولی از ما چیست.
در دومین شب از چهارمین سوگواره شعر بر آستان اشک با اجرای محمود حبیبی کسبی و مرثیه خوانی ذاکر اهل بیت مهدی عزیزیان یاد اولین شهید کربلا حضرت علی اکبر(ع) را گرامی داشتند.
اگر قرار باشد در یک مهمانی شرکت کنیم، طبیعتاً شب زودتر به خانه می رویم، دوش می گیریم، لباس مناسب می پوشیم، خود را خوشبو می کنیم و... هر چقدر مهمانی مهم تر و میزبان مهم تر و عزیزتر باشد، آمادگی ما بیشتر و حساسیت ما نیز بیشتر خواهد بود.