چندی پیش همایش تقدیر از معلمان پرورشی دهه 60 به عنوان بخشی از تاریخ شفاهی جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در مشهد برگزار شد. در این مراسم وحید جلیلی مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی سخنرانی کرد که متن کامل این سخنان در زیر میآید.
علیرضا قزوه گفت: من همیشه شعرهایم را در وبلاگ خودم نشر میکنم و سایتها و خبرگزاریهای مختلف از اینجا برمیدارند. پس با صدای بلند اعلام میکنم این شعر که یک اشکال وزنی هم دارد و زبان شعریاش هم با زبان شعری من بسیار فاصله دارد از من نیست.
تازه از دیدن فیلم آقای جوزانی برگشتهام و ماندهام هشت و حیران که چرا همان اوایل فیلم که فهمیدم قضیه از چه قرار است پا نشدم؟ یا چرا بار دوم و سوم؟ بله، واقعا اولین بار بود که این همه خود را در قفس احساس میکردم.
استاد رحیمپور در مقاله شفاهی خود با نقد توسعه به شکل غربی میگوید: « تاریخ نشان میدهد سلطه نظامی و سیاسی استعمار به مفهوم خشن آن، تقریباً در همه این کشورها با نفوذ اقتصادی تحت عنوان وعده «پیشرفت و کمک به آبادی و توسعه اقتصادی» آغاز شده و سپس به سلطه نظامی و سیاسی بر این کشورها و آنگاه غارت علنی و وسیع اقتصادی آن کشورها منجر شده و استثمار منابع زیرزمینی، روزمینی، نیروی کار و غارت همه چيز تا امروز تداوم يافته است.»
آیت الله العظمی جوادی آملی در درس اخلاق خود انتشار کاریکاتورهای موهن از پیامبر گرامی اسلام را محکوم کردند و این عمل را جاهلیت مدرن خواند.
ما برای صدیقهٴ طاهره(س) این همه اشک میریزیم؛ البته مصیبت سر جای خود محفوظ است؛ امّا برای اینکه اول کسی که قیام کرد هم حقّ قرآن را حفظ کرد هم علم کلام را حفظ کرد هم عصمت امام را حفظ کرد هم «عهدالله» را «عهدالله» کرد، «امرالله» را «امرالله» کرد و نگذاشت «امرالله» , «امرالناس» شود، فاطمه زهرا(س) بود. آن خطبهٴ «فدکیه» وقتی آمد به آیهٴ سورهٴ مبارکهٴ «مائده» استدلال کرد. فرمود: ﴿أَ فَحُکْمَ الْجاهِلِیةِ یبْغُونَ﴾ این را صریح گفت فرمود، چرا به جاهلیت برگشتید؟ کسی که امام زمان خود را نشناسد، جاهلیت است: ﴿أَ فَحُکْمَ الْجاهِلِیةِ یبْغُونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُکْماً لِقَوْمٍ یوقِنُونَ﴾ فدک نبود، فدک مالی بود؛ همان طوری که حضرت امیر در نامهٴ نهجالبلاغه نوشت، فرمود: «مَا أَصنَع بِفَدَک وَ غَیرِ فَدَک» چرا خلط مبحث کردید؟ برای یک تکّه باغ صدیقه کبرا نمیآمد در مسجد سخنرانی کند.
بهترین و ضروریترین نیاز و خدمت به تشکل دانشجویی، ارائه ارزیابی خودآگاهانه و واقعی از جایگاه و پایگاه آن و نیز شفافسازی گفتمان و شعارهای محوریای است که این مجموعه باید ارائه نماید و ذیل آن متشکل گردد.
وقتی تشکل دانشجویی نگاه دینی داشته باشد طبیعی است که به سمت اهداف دین هم خواهد رفت که یکی از مهمترین آنها امربه معروف و نهی از منکر و نقد اشتباهات و ایرادهای مسئولان است.
بسیاری از بلاهایی که ما از آنها میترسیم بر سرِ ما نخواهد آمد و در تمام طول زندگی هم بر سرِمان نمیآید ولی ما بیهوده میترسیم، لذا ما در همان «ترس از بلا»، در امتحان الهی مردود میشویم. خداوند یکسری بلا انتخاب کرده است که به بندگانش بدهد؛ برای هر کسی بلاهای مخصوص خودش را در نظر گرفته است.
متن زیر گزیده سخنرانی حجتالاسلام انجوینژاد است. انجوینژاد، غیر از سخنرانی، مداحی و روضهخوانی، اداره مجموعه عظیم کانون فرهنگی رهپویان وصال شیراز را نیز بر عهده دارد. وی به بیشتر شهرها و روستاهای کشور سفر کرده و هیئتهای پرشماری را از نزدیک دیده است. این مواجهه و تعامل، به وی کمک کرده تا دیدی نسبتاً جامع به وضع هیئتها در سراسر کشور داشته باشد. نکته در خور توجه در مورد این سخنرانی این است که این خطیب، در کنار نقد آداب نادرست هیئت، به ریشهیابی این آداب و همچنین درمان آن نیز توجه دارد. گزیده سخنان وی که یک آسیبشناسی دقیق از وضع هیئتهاست، جالب و خواندنی از کار درآمده است.
هیات، محفلی برای گرامیداشت و تکریم مقام و شان ائمه معصوم(ع) است و مورد توجه عامه مردم. هیاتها در طول تاریخ شیعه، همواره محل برپاداشتن امر اهلبیت(ع) بوده و غالب آنها ظلمستیز بودند و در مسیر مبارزه با ظلم و کفر در خط مقدم حضور داشتهاند.
حجتالاسلام مجتبی وافی سالهاست در حوزه مسایل دینی فعالیت میکند. هرچند بیشتر ایشان را با فعالیتهای کادرسازی و تربیت نیرو میشناسند اما در بحث هیات هم حرفهای خوب و قابل ملاحظهای دارد. وافی در این گفتار، به بیان راههای عزتمندی در فضای حسینی و در معارف حسینی برای یک هیات تراز انقلاب اسلامی پرداخته است. او هم به مولفههای مختلف محتوایی در هیات اشاره میکند و هم برخی آسیبهای مربوط به این فضا را بیان میکند.
حاج مهدی سلحشور همراه با دوستانش مجموعهای به نام «جامعه ایمانی مشعر» راه انداختند که قرار است همه هیاتهای انقلابی کشور را دور هم جمع کند و آنها را با هم مرتبط سازد تا بچههای هیاتی همدیگر را بهتر بشناسند و از فعالیتهای هم باخبر شوند. آنها به دنبال ایجاد الگویی برای رسیدن به یک قله هستند، قلهای به نام هیات تراز انقلاب اسلامی.
حجتالاسلام ماندگاری، روحانی خوشرو و باصفایی است که ساده و کاربردی سخن میگوید. منبرهای او معمولاً با استقبال گروههای مختلف مردم روبرو میشود. او در این سخنرانی با پشتوانه سالها کار عمیق و دقیق تبلیغ و هیئتداری، ظرائفی از یک هیئت انقلابی نقل میکند که باید نقشه راه همه ما در این روزهای اشک و آه باشد. رهنمودهای عملیاتی این هیئتی باسابقه را از دست ندهیم!
آنچه که در روز غدیر غریب ماند، ولایت امیرالمؤمنین (ع) نبود، بلکه قبل از آن و مهمتر از آن ولایت رسول خدا (ص) بود. و این امری بود که با کمال تأسف باید گفت قبل از آن هم سابقه داشت و بیسابقه نبود.