استوارت لوری، خبرنگار سابق لسآنجلستایمز میگوید: «استفاده سیا از خبرنگاران آنقدر گسترده بود که هر خارجی که یک آمریکایی با کارت خبرنگاری میدید، مطمئن بود یک مأمور سیا دیده است».
خاورمیانه میزبان برخی از بدترین بحرانهای انسانی جهان است و به خاطر درگیریهای مداوم در لیبی، یمن و سوریه، بزرگترین بحران آوارگی پس از جنگ جهانی دوم را نظاره میکند.
من نسبت به آیت الله احساس شاگردی و فرزندی نداشتم. اگرچه واقعاً پای درس آیت الله نشسته بودم. اگرچه واقعاً به او مدیون بودم و هستم. اما آیت الله در نظر من، مصداق گونهای از مقاومت در راه صحیحی بود که انتخاب کرده بود. محمدرضا مهدوی کنی، کانون بسیاری از شایعات و حرفهای درگوشی و آماج تهمتها و توهینهای فراوانی بود. رنج و سختی بسیاری دید، چه در دوران پیش از انقلاب و چه در ایام و روزگاران پس از انقلاب. اما کمتر ناله کرد، کمتر شکوه کرد، کمتر برآشفت.
«مثلی لا یبایع مثله»! این جمله را ای کاش حسین بن علی نگفته بود! یا این طور نگفته بود. حداقل تکلیف ما برخی از کسانی که همچون ولید و مروان و شمر و عمر بن سعد و یزید نماز میخوانند، محاسن میگذارند، زنان و دخترانشان حجاب دارند و از قضا مرتباً دل میسوزانند برای اسلام و جمهوری اسلامی، مشخصتر از این بود.
«بیعملی» و «مقلدگونگی»، «مشغول شدن به امور غیراولویتدار» و «تقلید چشمبسته از کارهای رایج فرهنگی»، «هیچ کاری نکردن» و «همه کاری کردن» راه بر نتیجه میبندد و از این روست که بعد از 38 سال پربرکت، همچنان در گامهای نخست برخی مسائل فرهنگی هستیم و کمتر پیشرفتی دیدهایم و حتی در برخی عرصهها عقب مانده و عقب رفتهایم!