به گزارش حلقه وصل، تروریستها و خرابکاران از ابزارهای انفجاری به دفعات و بهعنوان یکی از روشهای مرسوم استفاده کردهاند. این افراد برای ساخت وسایل انفجاری زحمت زیادی متحمل نمیشوند، زیرا اطلاعات لازم در این رابطه در کتب و منابع دیگر به راحتی یافت میشوند.
مواد لازم برای ساخت وسایل انفجاری را در خیلی از جاها میتوان پیدا کرد. برای جابهجایی این وسایل میتوان از خودروها و افراد استفاده کرد و آنها را از راه دور یا به وسیله افراد انتحاری منفجر کرد. از بمبهای متعارف برای تخریب و آسیبرسانی به موسسات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی استفاده میشود. این حملات در اماکن عمومی و در خیابانهای شهرهای پرجمعیت سراسر جهان انجام گرفته و از این طریق هزاران نفر کشته و مجروح میشوند.
بستههای پستی که باید به آنها مشکوک شد. غیرمعمول بوده و از فرد یا افراد ناشناسی ارسال شده باشند. آدرس برگشت نداشته یا آدرسی دارند که نامشخص است. روی آنها عبارات و کلمات خاصی نوشته شده است (مثلا شخصی، محرمانه یا در معرض اشعه X قرار داده نشود). دارای فویل یا سیم آلومینیومی یا بو و رنگ عجیبوغریب باشند. در شهری پست شدهاند که با آدرس برگشت انطباق ندارند. دارای وزن و اندازه غیرمعمول بوده یا نامتقارن و ناجور بستهبندی شدهاند. عبارات تهدیدکنندهای روی آنها نوشته شده است. دارای برچسب نامناسب یا غیرمعمول باشند. دارای بستهبندی یا پاکتهای پستی متعددی (مانند چندبار چسبزدن) باشند. دارای اشتباهات نوشتاری هستند. به آدرس کسی ارسال شدهاند که یا در محل نیست یا اساسا آدرس غلط است. دارای عناوینی غلط یا بدون عنوان هستند. به آدرس کس خاصی پست نشدهاند. آدرس با دست نوشته شده یا ناجور تایپ شده است.
اقدامات محافظتی و مراقبتی
اگر کسی از طریق تلفن تهدید به بمبگذاری شد، لازم است موارد زیر را رعایت کند: تا آنجا که امکان دارد از فرد تلفنکننده اطلاعات به دست آورد. فرد تلفنکننده را روی خط نگه داشته و اظهارات او را ضبط کند. موضوع را به اطلاع پلیس و صاحب ساختمان برساند.
در زمان وقوع انفجار چه باید کرد؟
منطقه را فورا ترک کنید. از آسانسور استفاده نکنید. از ازدحام جمعیت اجتناب کنید. ازدحام جمعیت ممکن است هدفی برای حمله دوم باشد. از خودروها و کامیونهای بدون سرنشین اجتناب کنید. خودروها و کامیونهای بدون سرنشین ممکن است حاوی مواد منفجره باشند.
به منظور جلوگیری از سقوط شیشه و آجر، از ساختمانهای آسیبدیده دور بمانید. حداقل ۱۰ بلوک یا ۲۰۰ متر از ساختمانهای آسیبدیده دور بمانید.
آرامش خود را حفظ کنید. شما تنها کسی هستید که میتوانید به خود کمک کنید.
اگر اشیای اطراف کسی درحال سقوط است، فورا در زیر میز محکمی پناه بگیرد، اما بعد از توقف سقوط اشیا، فورا آنجا را ترک کند. مراقب ترکخوردگی سقفها و راهپلهها، همچنین هنگام خروج از ساختمان مواظب سقوط آوار باشد، از شیشه یا وسایلی مانند پنجرهها، آینه، کابینت و تجهیزات الکتریکی دور بماند.
دستورالعملهای پلیس یا پرسنل ایمنی را دنبال کنید. اگر دستور تخلیه داده شده است، هرچه سریعتر ساختمان را ترک کرده و برای به همراه بردن اشیای شخصی یا تلفنزدن نباید تاخیر کرد.
اگر میتوانید به افراد آسیبدیده یا افرادی که قادر به ترک منطقه نیستند (مانند افراد معلول) کمک کنید. اگر کسی آسیبدیدگی شدیدی دارد، سعی نکنید به تنهایی وضع را مدیریت کنید.
افرادی که بشدت مجروح شدهاند را حرکت ندهید مگر اینکه در معرض خطراتی مانند فروریختن ساختمان یا نزدیک به آتش خطوط گاز یا خطرات آتشسوزی باشند.
روی زمین به حالت کاملا مسطح دراز بکشید. اکثر مواد منفجرهای که توسط بمبگذاران استفاده میشود، طوری طراحی شدهاند که پشت سر هم به صورت افقی گلوله پرتاب میکنند که شانس ضربهزدن به نیمتنه و سر انسان را افزایش میدهد، بنابراین روی زمین به حالت کاملا مسطح دراز بکشید.
دهان خود را باز نگه دارید و در فواصل کوتاه نفس بکشید. موج انفجار بشدت روی اندامهایی که هوا در آن است مانند ریهها، کلیهها و رودها تاثیرگذار است. ما بهطور طبیعی تمایل داریم نفس عمیق بکشیم و در شرایط اضطراری نفسمان را نگه داریم. در این حالت ریهها مانند بادکنک تحت فشار امواج انفجار پاره میشوند. اکثر قربانیان در بمبگذاری انتحاری از خونریزی داخلی ریهها میمیرند، بهطور متوسط تنها ۶درصد از افراد براثر گلوله جان خود را از دست میدهند. به جای نگهداشتن نفس، ریههای خود را خالی کنید و نفسهای کوچک بکشید.
در حالی که روی زمین دراز کشیدهاید، تلاش کنید در همان وضع بمانید و بازوهای خود را برای محافظت از چشم استفاده کنید.
اگر شما میدانید که یک انفجار درحال وقوع است، بهترین کار این است که یک محل در زیر سطح زمین پیدا کنید و آنجا پنهان شوید.
اقدامات ضروری بعد از خروج از ساختمان
در جلوی شیشه پنجرهها، درهای شیشهای یا سایر نواحی بالقوه خطرناک نباید توقف کرد. بهتر است از پیادهروها یا خیابانها دور شد تا مورد استفاده کارکنان اورژانسی یا سایر افرادی که مشغول خروج هستند، قرار گیرد.
اگر در عملیات انتحاری زیر آوار بمانیم چه کنیم؟
در صورت امکان از چراغ قوه برای دادن علامت به نیروهای نجات استفاده کنید. بینی و دهان خود را با چیزی که در دسترس است بپوشانید (مثلا پارچه پنبهای میتواند نقش یک فیلتر خوب را بازی کند). سعی کنید از طریق آن ماسک نفس بکشید. به دیوار یا لولهها ضربه بزنید، بهطوری که امدادگران صدای آن را بشنوند و بفهمند که شما آنجایید.
داد نزنید حتی اگر هیچ انتخاب دیگری ندارید. وقتی فریاد میزنید شما مقدار زیادی گرد و غبار را استنشاق میکنید. آرامش خود را حفظ کنید و به چیزهایی که شما را خوشحال میکند، فکر کنید. از جنبشهای غیرضروری اجتناب کنید تا گرد و غبار ایجاد نشود. در صورت امکان از یک سوت برای علامت دادن به نیروهای نجات استفاده شود.
اگر امدادگران در دسترس نبودند چه کنیم: سرویس امداد ویژه (پلیس، آتشنشانی، اورژانس و آمبولانس) ممکن است تحت حادثه تروریستی به تعویق بیفتد، بنابراین همیشه یک طرح پشتیبان برای انتقال داشته باشید. دفاتر امنیت عمومی محل خود مانند (بخش بهداشت محلی، ادارات، مدیریت اضطراری محلی، آتشنشانی و ادارات پلیس و منابع خبری قابل اعتماد) را دنبال کنید.
پس از بمبگذاری انتحاری باید چه کار کنیم؟
وقتی انفجار به پایان رسید: با بیشترین سرعت ممکن ساختمان را ترک کنید. برای بازیابی اموال شخصی یا تماسهای تلفنی توقف نکنید.
درها را برای تماشای اجسام درحال سقوط بااحتیاط باز کنید.
کبریت یا فندک استفاده نکنید. جرقه ممکن است انفجار را تحریک کند.
از تلفن، تلفن همراه و رادیوهای دستی استفاده نکنید. جرقههای الکتریکی یا سیگنال میتواند بمبهای دیگر را تحریک کند.
به دور از پیادهرو یا خیابانی که باید توسط مقامات اورژانس یا دیگران استفاده شود، حرکت کنید. اگر شما یا افراد دیگر آسیبهای جدی مانند خونریزی شدید، اشکال در تنفس، درد قفسه سینه یا سوختگی دارید، کمکهای اولیه را دنبال کنید و از مقامات یا افراد دیگر کمک بگیرید.
اگر شما یا افراد دیگر جراحات جزیی دارید، به دنبال کمکهای اولیه برای کسانی که بشدت مجروح شدهاند، باشید.
منبع:شهروند
