حلقه وصل: «محمد ایمانی» در کانال تلگرامی خود نوشت:
اینستکس در واقع امر، حتی یک شبح هم نیست. تصویری محو از چیزی است که وجود خارجی ندارد. روزنامه وال استریت ژورنال به نقل از منابع اروپایی نوشته که خط اعتباری مد نظر اروپا در اینستکس، چند میلیون یورو است. این تنها خبر درباره حجم مالی ادعایی است.
چند میلیون یورو حتی در مبادلات مالی بین دو کشور، عددی ناچیز و غیر قابل اعتناست؛ چه رسد به مبادلات میان ایران و کل اتحادیه اروپا. اما صرف نظر از این واقعیت، رقمی مشخص نشده، چون وجود خارجی ندارد. فقط می توان گفت چند میلیون یورو، یعنی یک تا نه میلیون یورو!
این رقم، چه قدر ارزشمند است؟ کافی است بدانیم رقم قراداد سایپا و پژو سیتروئن برای تولید خودرو ۳۰۰ میلیون یورو بود. همچنین قیمت انواع هواپیمای ایرباس، بین ۷۵ تا ۴۳۰ میلیون دلار می باشد (هر یورو معادل ۱/۱۳ دلار). یا مثلاً برای خرید یک بازیکن فوتبال در اروپا، ارقامی بین ۲۵ تا ۲۲۰ میلیون یورو لازم است.
در همین حال، خانم موگرینی مقارن با #تعطیلات آخر هفته اروپا گفته است اینستکس #درحالپردازش اولین تراکنش و اولین معامله است. هفت کشور اروپایی به ما و سه کشور که این سازو کار را ایجاد کردهاند (آلمان، فرانسه و انگلیس) خواهند پیوست.
اولین تراکنش چیست؟ قابل راستی آزمایی است؟ چه نوع معامله ای است که قابل احصا و باز نمایی نیست؟ چه کمیتی را شامل می شود؟
ثانیاً اگر قرار باشد چند میلیون (یک تا ۹ میلیون) یورو را میان ۱۰ کشوری که خانم موگرینی می گوید، تقسیم کنیم، متوسط سهم تجارت هر کشور با ایران چه قدر می شود؟ بین ۱۰۰ هزار تا حداکثر ۹۰۰ هزار یورو! با این ارقام، بیش از چیپس و پفک و شکلات، چیز دیگری هم می توان خرید؟
بماند که اروپایی ها نمی خواهند به تعهد خرید نفت و برداشتن تحریم های مالی و بانکی طبق برجام عمل کنند. بلکه وعده می دهند در صورت فروش نفت ایران به کشورهای غیر اروپایی، آنها پول نفت را از کشور ثالث گرفته و در ازای آن، منحصراً غذا و دارو به ایران بفروشند.
البته یک شرط کوچک (!) دیگر هم دارند که در صورت تحقق، می توان امید داشت اینستکس از روی کاغذ به عالم واقعیت بیاید: مشروط بر اینکه معامله کذایی، به هر دلیل مشمول تحریم آمریکا نشود و گرنه اروپا تصریح دارد که به هیچ وجه نمی خواهد با تحریم های آمریکا درگیر شود؛ و لو در برجام تعهد کرده باشد.
شما بگویید؛ با این تصویر محو و موهوم و سراب آلود می توان باور کرد که اروپا کمترین اراده ای برای انجام تعهدات خود و احیای برجام دارد؟!