جفا به جمهوریت و اسلامیت و منافع ملی است که حتی مدیریتهای رده پایین به مجرمان امنیتی و محکومان قضائی یافعالان فتنههای نیابتی سپرده شود،چه رسد به اینکه در ستاد اصلی دولت وگلوگاههای سیاسی منصوب شوند.
قدرت الهامبخشی، سازندگی و آبادگری ملت ایران، در همافزایی صادقانه با دیگر ملتهاست. آیا چنین ملت دورانسازی را میتوان تحریم یا مهار کرد؟!
ایران با استفاده از ۳ سیستم تسلیحاتی مختلف- پهپادها، موشکهای کروز و موشکهای بالستیک، یک حمله فوقالعاده پیچیده را به نمایش گذاشت.
حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق و ترور چند نفر از دیپلمات ها و فرماندهان ایرانی، فاز تازه ای از جنگ گسترده جاری در منطقه است و باید با شدت عمل به آن پاسخ داده شود.
اگر انتخابات در ایران، آن گونه که انبوه رسانههای دشمن و حنجرههای همسو وانمود میکنند، بیاهمیت و تزئینی و تشریفاتی است، پس چرا به شکل پر حجم، انتخابات را تخریب میکنند؟
4 روز از حمله مرگبار پهپادی به پایگاه سرّی آمریکا در اردن گذشت و پنتاگون با وجود ضربه حیثیتی و هیاهوی فراوان درباره حمله به گروههای مقاومت، هنوز نتوانسته به نحوی عملیات کند که در باتلاق پیامدهای دردناک آن گرفتار نشود.
آمریکا درباره یمن، مرتکب همان اشتباهی شد که اسرائیل مرتکب شد. تصوری که در غزه ابطال شد و توهم بودن آن به اثبات رسید، این بود که می توان از دور ایستاد و با شلیک بمب و موشک بر اساس نقشه های دقیق هوایی، کار حریف را یکسره کرد.
حالا که فصل انتخابات شده، برخی مدعیان اصلاح طلبی، قضاوت های سابق خود درباره روحانی را فراموش کرده و تبلیغاتچی او شده اند. اما راهی که روحانی می خواهد ادامه بدهد و آخر خط او کجاست؟
کاری که دولت روحانی در قالب تحمیل تورم 60 درصدی به مردم و هفت تا ده برابر کردن قیمت ارز و سکه و طلا و مسکن و بسیاری از اقلام دیگر کرد، یک رکورد بد اقتصادی بود که دولت مرحوم هاشمی با رکورد تورم نزدیک 50 درصد را روسفید کرد.
مصداق «شبکه ملی اطلاعات»، این نیست که یک سامانه «مثلا هوشمند» را سالها به روز رسانی نکنیم! از مقتضیات شبکه اطلاعات »هوشمند و تراز»، روزآمد سازی و به روز رسانی در جهت صیانت دائم آن است.
تخلف، هر جا که باشد باید برخورد شود، به ویژه اگر از سوی مدیران و یا «منسوبان/ منصوبان» آنها باشد. این، نقطه قوت نظام است که اگر وزیر و معاون و مدیرکلی، یا قاضی و مدیر قضائی، در هر سطحی که متهم شوند، احضار و محاکمه میشوند. اما نباید پرداختهای رسانهای به نحوی باشد که خدای ناکرده بوی رقابت بدهد، یا رقابت ناسالمی را برانگیزد.
معادلات بسیاری نه فقط در منطقه، بلکه در سطح جهانی تغییر یافته، و روند رویدادها بسیار به هم شبیه شده است. رژیم صهیونیستی در قبال فلسطین، همان وضعیت بحرانی را دارد که آمریکا در افغانستان تجربه کرد.
رژیم صهیونیستی در هر 2 صورت ادامه جنگ یا توقف آن، در موقعیت باخت و شکست قرار گرفته است؛ هر چند که اگر ته مانده عقل برای زمامداران این رژیم باقی مانده باشد، توقف زنجیره دامنهدار شکست را به افزایش تصاعدی خسارات رژیم و گرفتاری عمیقتر در باتلاق ترجیح میدهند و این برای اسرائیل، انتخاب بین بد و بدتر است.
آمریکا، چند دولت اروپایی و رژیم صهیونیستی، پس از جنگ جهانی دوم، برای ۵۰ سال عادت کرده بودند کنار گود بنشینند، جنگ و جنایت راه بیندازند، و نابودی دیگران را تماشا کنند. حالا اما نظم پیشین دگرگون شده است.
ترویج سازش طلبی و جنگ هراسی، آن هم در مقاطعی که دشمن گستاخانه تهدید میکند، بوی خردستیزی و تهدید افزایی میدهد. این ادبیات مسموم را باید دشمن داشت و قائلانش را تهدید امنیت ملی انگاشت.
آیا مجموعه سیاستگذاریهایی که چهار دولت آمریکا ظرف 2 دهه اخیر به اجرا گذاشتند، نفوذ و اقتدار آمریکا را گسترش داد، یا زیرساخت قدرت آمریکا را در غرب آسیا منهدم کرد؟! در واقع آمریکا در کدام دوره در طول ۷۸ ساله پس از جنگ جهانی دوم، مانند دوره اخیر نتوانسته هیچ جنگی را با حداقل دستاورد به سرانجام برساند؟
مدیران MI6، CIA و موساد حق دارند بگویند مگر ما هزینه هنگفتی نکردیم و اسلام آمریکایی و شیعه و سنی انگلیسی نساختیم تا جهان اسلام را به جان هم بیندازیم؛ پس چرا از غزه تا پایتختهای اسلامی و غربی، همه دَم از ذوالفقار میزنند و تصاویر سید حسن نصرالله و شهیدان حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی مهندس را سر دست میگیرند؟!
تمدن اگر انسانی باشد، در ذات خود مسالمت و همزیستی را دارد؛ چنان که مسلمان و مسیحی و یهودی، قرن ها در شامات و فلسطین و بیت المقدس با هم زیستند.
پیامدهای آرزوی حمله زمینی به غزه، بزرگتر از آن است که اسرائیل بتواند تحمل کند. تمام هنر ارتش اسرائیل در شلیک بمب و موشک است. اما این ارتش، ظرف 2 دهه اخیر از هیچ جنگ زمینی موفق بیرون نیامده، چه رسد به اینکه بخواهد وارد منطقه پیچیده و راز آلودی به نام غزه شود.
چرا حزبالله لبنان و دیگر اعضای جبهه مقاومت وارد جنگ نمیشوند؟ حزبالله همین حالا به شکل هوشمندانه و حکیمانه، وارد جنگ شده و کابوس حمله غافلگیرانهاش، لحظهای نتانیاهو را رها نمیکند.