
تشکلهای دانشجویی به عنوان یکی از مهمترین مجموعههای تاثیرگذار در کشور دستآوردهای زیادی میتواند داشته باشد. این مجموعه با چشمان تیزبین خود میتواند به اختلالات و اشکلات موجود در جامعه و هستها و واقعیات موجود آن و فاصله آنها با بایدهای مطلوب، پرداخته و با فهم معضلات کشور نسبت به مطالبهگری از مسئولان اقدام و در مقابل آن، روشنگری را در جامعه القا کند و اسباب بصیرتبخشی عمومی را فراهم آورد. در این شرایط است که میتواند سمت پیشرو بودن جریانات اجتماعی را کسب کرده و مطالبات خاص خود را که در جهت اسلام، آرمانهای انقلاب و مردم است دنبال کند و در درون خود نیز بستری برای رشد و ارتقای عناصر خویش به دست آورد. از این رو تشکل دانشجویی در نخبهپروری نقش زیادی داشته است به گونهای که وقتی فعالان مجلس، دولت و غیره را در دورههای مختلف نگاه میکنید افرادی را میبینید که در تشکلهای دانشجویی نقشآفرینی کرده و امروز به عنوان بخشی موثری از نخبگان سیاسی جامعه فعالیت میکنند. لذا نخبهپروری سیاسی یکی از کارهای تشکل دانشجویی است.
تشکل دانشجویی به عنوان بلندگوی نسل جوان و بلندگوی تکرار و پژواک حرفهای مردم با عنایت به عدم وابستگی و داشتن خصوصیات خوبی همچون پیراستگی و خلوص، استقلالطلبی و آزادیخواهی و همچنین آرمانخواهی و ایمان عمیق نسبت به انقلاب و اعتقادات اسلامی باید امروز، آمال و آروزهای این ملت یعنی تحقق آرمانهای انقلاب و جامعه اسلامی را در دستور کار خود قرار دهد و به صورت ملموس نسبت به امور مختلف جامعه و حرکتهای اساسی آن عکسالعمل مناسب نشان دهد. اگر مجموعه جریانات موثر در جنبش دانشجویی بخواهند در راستای تحقق جامعه حرکت کنند، باید عدالتطلبی را در دستور کار خود قرار داده و از طرفی تمام موانع (چون فقر و فساد و تبعیض و...) را که مانع رسیدن به عدالت است، مدنظر قرار داده و مطالبات اساسی خویش را برای زدودن سیاهیها و رسیدن به جامعه اسلامی به کار بندند.
آرمانهای تشکلهای دانشجویی باید آرمانهایی باشد که فراتر از نوشتن روی کاغذ، در جامعه قابلیت عینیت بخشی داشته و قابل تحقق و دست یافتنی باشند. چرا که پیگیری این کار، دانشجو را زبان گویای خواستههای مردم و انقلاب قرار داده و مسئولان از طریق دانشجویان مخاطب قرار میگیرند که دائم به سمت تحقق عدالت اجتماعی در جامعه و حرکت در مسیری که آرمانهای انقلابی یکی پس از دیگری محقق شود، پیش روند. قوتهای بر شمرده شده برای تشکل دانشجویی از جمله آرمانگرایی و کمالخواهی، عدالتجویی و مبارزه با سرمایهداری و مقابله با انواع مفاسد در جامعه، صراحت و استقلالطلبی و عدم وابستگی و متعلق بودن به محیط دانشگاهها، آزادیخواهی و آزاداندیشی و تقابل با ارتجاع و جمود فکری از یک سو و مقابله با خودباختگی و التقاط از طرفی دیگر، استکبارستیزی و تقابل با خواستههای نامشروع نظام سلطه جهانی، صداقت و صفای همراه خلوص بالای دانشجویان که مسئولیتپذیری را برای آنها به ارمغان میآورد، از تشکلهای دانشجویی مجموعهای ارزشمند میسازد که توجه به اهمیت آن و فعال نمودن ظرفیتهای متفاوتش، بیش از همه بر خود دانشجویان فرض و واجب است.