
سرویس حاشیه نگاری: احمد عزیزی شاعر مثنویسرای کشورمان است که توانست در این سبک تحولی بزرگ ایجاد نماید و نام خود را به عنوان یکی از شاعران برجسته در دوره معاصر به ثبت برساند.
اما تقدیر روزگار برآن رقم خورد که او در اسفند ماه سال 86 به علت اختلالات کلیوی به حالت کما رود و بعد از هشت سال همچنان در بخش آی سی یو بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه بستری باشد.
این شاعر خوش قریحه که از جمله شعرای مورد علاقه مقام معظم رهبری محسوب میشد، در 28/7/1390 بار دیگر این فرصت را یافت تا رهبری را ملاقات کند، اما این بار نه در حسینیه امام خمینی(ره) و در حال خواندن یکی از شعرهای شورانگیز و انقلابیاش بلکه در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه و در حالی که در حالت اغما به روی تخته بیمارستان آرام گرفته بود.
عزیزی که روزی توسط رهبری محتشم زمان معاصر نامیده شده بود حالا با بیماریش تبدیل به غصهای برای ایشان شده است. غصهای که رهبری را واداشت تا در همان عیادت در بیمارستان امام رضا(ع)، سفارشهای بسیاری بر پیگیری مسئولین در مورد انجام مراحل درمان این شاعر انقلابی کشورمان داشته باشد.
اما حالا خبر رسیده بعد از گذشت چهار سال از آن دیدار و دستور مستقیم مقام معظم رهبری بر پیگیری جدی مسئولین در ارتباط با حمایت از احمد عزیزی و خانواده او برای طی مراحل درمانی، نه تنها در این زمینه کمکی نشده است بلکه حتی بنیادی که قرار بود برای پاسداشت نام این شاعر صاحب سبک و حفظ آثار او توسط حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی تاسیس شود، به خاطر نبود بودجه به طور کامل منتفی شده است!
زینب عزیزی، خواهر احمد عزیزی در گفتگویی که با تسنیم داشته است با اشاره به مراحل تاسیس این بنیاد فرهنگی گفته است: بعد از عیادت مقام معظم رهبری از احمد در سال 90، من نامهای به ایشان دادم که در آن به 75 کتاب احمد اشاره کرده و از ایشان درخواست کردم که بنیادی به نام احمد تأسیس شود تا کار نشر و تجدید چاپ کتابهای او را بر عهده بگیرد. چند روز پس از این درخواست، محسن مؤمنی شریف، رئیس حوزه هنری، در مراسم عیادتی که از احمد داشت، خبر تأسیس قریبالوقوع این بنیاد را به بنده داد.
وی ادامه داد: اما این بنیاد پس از این سالها هنوز راهاندازی نشده است و احتمالاً به دلیل مشکلات مالی راهاندازی و تأسیس آن منتفی است!
عزیزی در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر روند چاپ آثار شاعر به چه صورت انجام میشود، گفت: من اطلاعی از چاپ آثار او و یا تجدید چاپ آنها ندارم و اگر هم کتابی بوده که در این مدت چاپ مجدد شده، به من اطلاعی ندادهاند. من بیشتر وقتم صرف بیماری برادرم است و از این موضوعات اطلاعی ندارم.
حالا باید از مسئولین حوزه هنری پرسید که آیا وعدههای خود را در این زمینه فراموش کردهاند؟ یا اینکه این کار نیز همانند بسیاری از طرحهای فرهنگی دیگر صرفاً قرار است به عنوان یک خبر در رسانهها مطرح شود و به عنوان بیلان کاری این مجموعهشان ثبت شود و بعد از آن به امان خدا رها شود؟!