
حلقهوصل: دهمین نشست «شنبههای انقلاب»، جنبش مردمی پاسداشت چهل سالگی انقلاب اسلامی با موضوع «امنیت» در مجموعه فرهنگی سرچشمه برگزار شد.
در این نشست دکتر ثابت با موضوع «روند تحولات محیط داخلی انقلاب اسلامی در حوزه امنیت»، سردار رستگارپناه با موضوع «رویکرد انقلاب اسلامی در حوزه امنیت»، دکتر الیاسی با موضوع «مقایسه تطبیقی امنیت نظام جمهوری اسلامی ایران با رژیم گذشته و دنیا»، دکتر حسینی ذوالفقاری با موضوع «ویژگیهای امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران» و سردار رادان با موضوع «کارکرد نظام امنیتی جمهوری اسلامی در نظام جهانی» سخنرانی کردند. در ادامه متن فصل سخنرانی این اساتید حوزه امنیت را مطالعه میکند.
نقشه راه ستاد مردمی پاسداشت چهلمین سال انقلاب اسلامی
دکتر جمشیدی دبیر کمیته کارگروه امنیت «شنبههای انقلاب» اولین سخنران این نشست بود. او ضمن خیرمقدم و معرفی اجمالی سخنرانان و موضوع بحث آنها در تشریح چیستی شنبههای انقلاب گفت: رهبر معظم انقلاب در آغاز سال فرمودند: تبیین دستاوردهای چهل ساله انقلاب را به پایان سال نگذارید، این دستاوردها را از همین اول سال تبیین کنید. براساس این تدبیر آقا «ستاد مردمی پاسداشت چهلمین سال انقلاب اسلامی» تشکیل شد. این ستاد نقشه راهی را تبیین کرد و براساس این نقشه راه قرار است 40 موضوع اساسی که انقلاب ما بر روی آنها تمرکز کرده بهعنوان چهل دستاورد در 40 شنبه تبیین گردد. 9 کمیته تا الان توانسته برنامه تخصصی خودش را برگزار کند. چهارم بهمن ماه نیز همایش نهایی با حضور تمام عوامل این کمیتههای چهلگانه در حرم حضرت امام(ره) برگزار خواهد شد.
روند تحولات محیط داخلی انقلاب اسلامی در حوزه امنیت
دکتر ثابت در دهمین نشست شنبههای انقلاب به تشریح «روند تحولات محیط داخلی انقلاب اسلامی در حوزه امنیت» پرداخت. وی گفت: در سال 1397 صحبت کردن از امنیت، آرامش و آسایش خیلی راحت و سهل است. سوال این است که این سرمایه استراتژیک چگونه در جمهوری اسلامی ایران محقق شده است و چه پیشینه و روندهای تاریخی صحنه نبرد تاریخی با جهان استکبار را پشت سرگذاشته است؟ برای پاسخ به این سوال حتما باید به گذشته توجه داشته باشیم. منحنی وضع کنونی جبهه استکبار و هجمهای که الان علیه جمهوری اسلامی ایران صورت میدهد، با فاز اول فعالیت ضدانقلاب بعد از پیروزی انقلاب ارتباط محکمی دارد. من سعی کردم این منحنی را بهصورت گزارهای بیان کنم. این گزاره ها شامل موارد زیر هستند.
1. انقلاب اسلامی از جمله انقلابهای نادر و استثنایی است که تمامی اجزا، ارکان، ماهیت و تحولات و اتفاقات آن با انقلابهای دیگر تمایز دارد. لذا از لحاظ نوع و جنس تهدیدها نیز با انقلابهای دیگر تفاوت است.
2. انقلاب اسلامی نتیجه منطقی روندهای تاریخی بود؛ یعنی یک روند منطقی داشت و اتفاقی و حادثهای نبود.
3. تحولات پس از پیروزی انقلاب اسلامی بینقشه و اتفاقی رخ نداد. چراکه اصل انقلاب اتفاقی نبود.
4. همچنان که مدل انقلاب اسلامی با تمام ساختار و محتوا منحصربهفرد است، مدل و الگوی متحد جبهه استکبار علیه انقلاب مدل منحصربهفردی پیاده کرد. مدل جبهه استکبار سه پایه دارد؛ 1. مدل نرم. 2. مدل نیمه سخت و 3. سخت. دشمن در هر سه حوزه یک شاکله منسجم و منضبط را با تقسیم وظایف تعریف کرده است.
برای تشریح این سه بسته باید به این سوال پاسخ داد که انقلاب در چه زمانی و در چه مکانی و با چه پیامی و چه رویکردی اتفاق افتاد و پیروز شد؟ رژیم پهلوی در آن زمان بهمثابه دژ اولین و بنیادین استکبار بود. از نظر غربیها، ایران ثقل اکبر غربیها در استراتژی ناتو تعریف میشد. نتیجه عملیاتی این دو گزاره این بود که امنیت ایران دوران پهلوی ذیل امنیت ناتو و امنیت ایالاتمتحده آمریکا تعریف میشد. انقلاب در چنین فضا و محیطی محقق شد. محیط داخلی ما هم پس از انقلاب بهشدت پویا، پرتحرک و ملتهب بود. این در حالی بود که هیچچیز هنوز در جمهوری اسلامی استقرار پیدا نکرده بود و کل کشور صحنه اصلی درگیری بود. ما قالب بر 28 گروه سیاسی امنیتی گروه برانداز داشتیم که در چهارچوب براندازیهای نرم، نیمه سخت و سخت علیه نظام فعالیت میکردند.
رویکرد انقلاب اسلامی در حوزه امنیت
«رویکرد انقلاب اسلامی در حوزه امنیت» موضوع سخنرانی سردار رستگار پناه (رئیس پژوهشکده امنیت ملی) بود. او در تشریح این رویکرد گفت: امام(ره) یک روز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی یعنی در بعدازظهر 23 بهمن سال 57 پیامی دادند و درخواست کردند کسانی که سلاح در دست دارند تحویل دهند، هیچ کس حق ندارد به مراکز امنیتی حمله کند و مردم را در این پیام بسیج میکنند که کسانی را که سلاح را تحویل نمیدهند معرفی کنند. چرا امام این پیام را دادند. برای پاسخ به این سوال باید برگردیم و ببینیم که رویکردهای انقلاب اسلامی در حوزه امنیت چه چیزهایی است و انقلاب ما بر اساس این رویکردها چه دستاوردهایی در حوزه امنیت داشته است؟ مهمترین رویکرد انقلاب در حوزه امنیت که شاید نانوشته بود ولی در بطن انقلاب وجود داشت، این بود که انقلاب ما متعلق به مردم است و خود مردم باید در حوزه امنیت مشارکت کنند. رویکرد دوم این بود که انقلاب ما یک انقلاب اعتقادی و اسلامی بود. لذا مردم به خاطر اعتقادی که داشتند خود را مکلف به تامین امنیت این نظام میدانستند. بهعبارتدیگر تکلیفگرایی، رویکردی بود که مردم را نسبت به امنیت کشور معتقد میکرد. لذا رویکرد امام(ره) این بود که مردم مرجع امنیت هستند. این رویکرد از ابتدای انقلاب تا به امروز دنبال شده است و نتایج خوبی هم به همراه داشته است. از جمله این نتایج میتوان به ایجاد بستر و زمینههای مناسب برای حضور مردم برای تامین امنیت کشور، تعریف دستگاههای امنیتی در سایه مشارکت مردم، مدیریت امنیت کشور بدون تکیه بر شرق و غرب، رسیدن به طرحهای بیبدیل در برابر توطئههای دشمنان، عقلانیت در شناخت توطئهها، محبت با مردم و جدا کردن صف مردم از کسانی که علیه کشور فعالیت میکنند، اشاره کرد. در مجموع میتوان گفت که به برکت حضور مردم در همه صحنهها ما توانستیم بر تمامی تهدیدها و توطئهها غلبه و امنیت پایداری ایجاد کنیم. اگر امنیت بر محوریت قدرت باشد بالاخره یک روز شکسته میشود ولی اگر امنیت بر محور تلاش و ابتکار مردم باشد، پایدار خواهد بود.
مقایسه تطبیقی امنیت جمهوری اسلامی ایران با رژیم گذشته
«مقایسه تطبیقی امنیت نظام جمهوری اسلامی ایران با رژیم گذشته و دنیا» موضوع سخنرانی دکتر الیاسی بود. او گفت: امنیت در راس حرم نیازهای مزلو قرار دارد؛ یعنی بالاتر از نیازهای فیزیولوژی قرار میگیرد. ما با در نظر گرفتن این گزاره که یک گزاره جهان شمولی است برای مقایسه باید الزاماتی داشته باشیم. امنیت در حوزه ذهنیت و عینیت تعریف میشود. در حوزه عینیت یکی از الزامات در نظر گرفتن زمان و مکان رویداد است و دیگر اینکه ما برای مقایسه در این عرصه نیاز به شاخص داریم. شاخصهای اندازهگیری در حوزه امنیت را میتوان به دو بخش شاخصهای کیفی و کمی تقسیم کرد. امنیت در بعد کیفی شامل دو مولفه است؛ یک رویکردها و دو رخدادهای پساانقلابی که توسط انقلابیون صورت میگیرد.
در رژیم گذشته کارهایی در حوزه امنیت صورت گرفته بود ولی این امنیت از رویکردهای متفاوتی برخوردار بود. مثلا امنیت در رژیم گذشته بر پایه هراسافکنی و ایجاد ترس بود، یا عدهای در بهرهمندی از امنیت برخوردارتر بودند و نظام شبهکاستی در رژیم گذشته برقرار بود و از همه مهمتر اینکه رژیم گذشته برای تامین امنیت کشور نگاهش به بیرون بود. رویکرد جمهوری اسلامی درست عکس رویکرد رژیم پهلوی است. در نظام ما امنیت، مردم پایه است، امنیت برای همه است و اینکه آدمهای متولی امنیت در کشور ما جراتمند هستند و نگاهشان به داخل است.
در حوزه شاخص رخدادهای پساانقلاب نیز اگر انقلابهای مختلف را بررسی کنیم میبینیم که هزاران سر زیر گیوتین میرود تا نظم نوین ایجاد شود، ولی این اتفاق بعد از انقلاب اسلامی ایران نیفتاد و ما نفرتپراکنی نکردیم و از خشونت پرهیز کردیم. در حوزه شاخصهای کمی هم چند تا جرم هستند که بهشدت احساس امنیت را از انسانها میگیرند؛ مثل راهزنی، تجاوز به عنف، قتل، سرقت. نرخ وقوع در این جرمها را از 100هزار نفر حساب میکنند. من تعداد وقوع این جرمها در قبل و بعد از انقلاب را با هم مقایسه میکنم. راهزنی قبل از انقلاب از 100 هزار نفر، 10 نفر بوده و بعد انقلاب شده یک نفر، تجاوز به عنف هفت بوده و الان شده دو، زورگیری هشت بوده و الان شده سه، قتل هفت بوده و الان شده دو... همه این آمارها نشان میدهد که امنیت عینی به لحاظ آماری هم بهبود یافته است.
در حوزه امینت ذهنی هم آمارها میگویند که میانگین درصد احساس امنیت در رژیم پهلوی 58 بوده و الان در نظام جمهوری اسلامی ایران این آمار به 78 درصد رسیده است. تمام این آمارها نشان از بهبودی امنیت عینی و ذهنی در جمهوری اسلامی ایران دارد، ولی واقعیت هم این است که هنوز ما در این زمینههای به 100 نرسیدیم و هنوز با جایگاه مطلوب فاصله داریم.
ویژگیهای امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران
«ویژگیهای امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران» موضوع سخنرانی دکتر ذوالفقاری، معاون امنیت وزارت کشور در دهمین نشست شنبههای انقلاب بود. او گفت: ما اگر بنا باشد به نوع و میزان امنیت در کشور بپردازیم باید ابتدا به حجم تهدیدات، موقعیت و شرایط کشور، نوع حاکمیت کشور، تعارض یا تضادهایی که با نظام بینالمللی دارد، توجه کنیم، وگرنه ارزیابی درستی از امنیت کشور نخواهیم داشت. شما اگر همه این شرایط را در نظر بگیرید میبینید همه ادعا دارند که وضعیت امنیت ایران در منطقه وضعیت خوبی است. لذا برای خیلیها سؤال میشد که چرا ناامنی در ایران در حد صفر است. نقشی که ما میخواهیم در حوزه امنیت ایفا کنیم، در قالب ضلعهای مثلثی که من ترسیم میکنم قابل تحلیل است. چون سوال این است که در چه شرایطی یک جامعه ناامن میشود؟
گفته میشود؛ یک، هر زمانی که تهدیدهای بالفعل خارجی علیه کشور وجود داشته باشد. دو، آسیبهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور در وضعیت بالایی قرار بگیرد و سه، توان کنترل حاکمیت هم پایین باشد و سیستم نتواند اوضاع را کنترل کند. هرگاه این سه با هم تقارن پیدا کنند باید بهصورت جدی منتظر ناامنی بود. جمهوری اسلامی از ابتدای شکلگیری توسط استکبار جهانی تهدید شده است و با آسیبهای مختلف اجتماعی و فرهنگی نیز دست و پنجه نرم کرده است. در این شرایط اساسیترین و پایهایترین دلیل امنیت جمهوری اسلامی ایران «اجتماعی بودن» یا «مردم پایه بودن» امنیت است.
در کشورهای دیگر خوداتکایی امنیت بر محور قدرت دولت و به تعبیری نظامی است، اما در نظام ما خوداتکایی امنیتی ما بر محور چند مسئله است؛ اول اینکه بر محور ولایت امر است، دوم برمحور ایده مقاومت است که با ساختار حمایتی مردم تعریف شده و قدرت نرم اعتقادی پشت آن قرار دارد است. لذا در همه جا میبینیم که حضرت امام(ره) فقط میگویند: مردم، مردم، مردم. همین تفکر که امروز هم مورد توجه مقام معظم رهبری است و در ذهن و فکر مدیریت و فرماندهی نیروهای انقلابی وجود دارد. ما هر تهدیدی را با تفکر انقلابی از پیش رو برداشتیم؛ یعنی مدیریت انقلابی همراه خودش وضعیتی را ایجاد کرده که مردم پای انقلاب ایستادند.
سوال این است که کدام مدل مدیریتی باعث میشود که مردم اینگونه در صحنه باشند؟ ویژگیهای این مدل مدیریتی شامل موارد زیر است؛ عامل و درصحنه بودن مسئولین، سادهزیستی آنها، ظرفیت دینی و انقلابی فرماندهان، عدم توجه به مسائل مالی، شجاعت و تصمیمگیری مدیران انقلابی، وقتگذاری مومنانه، ایجاد سازوکارمناسب برای حضور مستقیم وغیرمستقیم مردم در صحنه تامین امنیت کشور. این مولفه های مدیریتی سبب میشود که مردم در کنار انقلاب باشند.در جریان اتفاقهای دی ماه 96 هم دیدیم که مردم علیرغم گلایههایی که داشتند، از عدم امنیت استقبال نکردند و بلکه خودجوش خودشان با عامل برهمزننده امنیت مقابله کردند. لذا تامینکنندگان امنیت کشور باید مورد توجه مسئولان باشند تا خود تبدیل به مخالف امنیت نشوند.
کارکرد نظام امنیتی جمهوری اسلامی در نظام جهانی
«کارکرد نظام امنیتی جمهوری اسلامی در نظام جهانی» موضوع سخنرانی سردار رادان بود. او گفت: انقلاب ما دربرگیرنده نظام اسلامی است و این انقلاب منافع و مقاصد خیلیها را در نظم جهانی به هم زد. تحمل این نظام طبیعتا بایستی سخت و دشوار باشد. لذا ما اول انقلاب حتی در کوچهپسکوچههای شهرهایمان درگیر شده بودیم. تلاش این بود که ما را در کوچهپسکوچههای شهرهای خودمان مشغول کنند. این اتفاق نیفتاد چون ما از نعمت رهبر برخوردار هستیم، آن هم رهبری که پایه و اساس ایدئولوژی و رفتارش را مردم گذاشته و مردم نیز عاشق، دلباخته و معتقد به رهبر خودشان هستند. آن وقت این مردم کاری دیگر به مادیات و جایگاه ندارند، اصل و ثقل حرکتشان این است که از رهبرشان تبعیت کنند تا خدا از آنها راضی باشد.
خنثی کردن این تهدیدها که در تمام کوچهپسکوچه های شهرهای ما جریان داشت ما را به بلوغی در حوزه تامین امنیت رساند و ما امروز در حوزه امنیت تولیدکننده یک مکتب نظامی و امنیتی شدهایم. در سایه این امنیت است که امروز تلاشهای ما در سایر عرصهها هم جواب داده است، وگرنه اگر امنیت نباشد، مردم تلاش نمیکنند زندگی کنند بلکه فقط میکوشند زنده بمانند. اگر امروز جرات نمیکنند وارد مرزهای ما شود از عزم و اراده ماست. همین مکتب امنیتی را در کشورهایی مثل عراق و سوریه هم شاهد هستیم. وقتی داعش در عراق ظهور کرد، مردم عراق در قالب حشدالشعبی بسیج شدند و به مقابله با تهدید امنیتی پرداختند. نوع برخورد ما هم با تهدیدها مختلف متفاوت است. تکریت عراق توسط حشدالشعبی از دست داعش آزاد شد -تکریتی که زادگاه صدام است- اما پس آزادی 95 درصد مردم که خانههای خود را ترک کرده بودند به خانههایشان بازگشتند، اما آمریکاییها که دیدند با کمک ایران تکریت آزاد شد رفتند و الانبار را گرفتند اما به گونهای که یک ساختمان سالم در آن باقی نمانده بود. این تفاوت آزادسازی ایران با آمریکاست بر مبنای دو مکتب امنیتی نظامی است.
در انتهای دهمین نشست شنبههای انقلاب از هنرمند انقلابی محمدرضا گلریز تقدیر شد.