عوارض واردات مواد اولیه، قیمت کالای ایرانی را از کالای بی کیفیت چینی هم گرانتر می کند

سرویس پرونده: با توجه به نام گذاری سال جاری از سوی رهبر معظم انقلاب به نام سال «حمایت از کالای ایرانی» و تاکیدات چندین ساله ایشان مبنی بر لروز استفاده مردم از کالاهای ایرانی، برآن شدیم تا در پرونده ای به این موضوع بپردازیم و هر هفته یک فروشگاه یا تولیدی یا هر نوع فعالیت دیگری که منجر به تولید کالاهای ایرانی می شود را معرفی و نقاط قوت و ضعف آن را بررسی کنیم. در دومین شماره از این پرونده سراغ محمد توکلی مدیر برند های معتبر پوشاک کشور که در ادامه این گفتگو را خواهید خواند.

جناب توکلی در حوزه پوشاک چه محصولاتی تولید کرده اید و در حوزه تولید کالای ایرانی به طور کلی چه فعالیت هایی انجام میدهید؟

ما با كمك دوستان و شركا، زيرساخت برندي برای لباس بانوان را انجام مي‌دهيم كه فعلا به‌صورت آزمايشی، سه‌آ (AAA) نام گذاری شده است، که تولید لباس بانوان است و سعي كرديم تا جايي كه امکان دارد از مواد اوليه‌ ايراني استفاده كنيم ولي متاسفانه فعلا مواد اوليه‌مان ضعيف است. البته برنامه‌ریزی کرده‌ایم كه برند اصلی نام يكي از شهرهاي كشورمان باشد، در حال فراهم نمودن زيرساخت‌هايش هستیم، ان شاءالله به اميد خدا فكر می كنم تا سه ماه آينده به صورت وسیع معرفی شود.

در حوزه شلوار مردانه از سال 87، برند جين‌شو (jeans show ) را تولید کردیم. در ابتدا حتی نام برند را ايراني نوشتیم. اوايل كمي برايمان سخت بود، اما الان بين مشتريان جا افتاده است، كتان را هم شروع كرديم كه با همان برند جين‌شو تولید می‌کنیم. الحمدالله با نامگذاری امسال از سوی رهبر معظم انقلاب به نام حمايت از كالاي ايراني، مردم عزيزمان هم خيلي استقبال كردند. مخصوصا در سال 97 ما خيلي جواب گرفتيم.

با توجه به ضرورت مدیریت چرخه تولید و فروش، اقدام به راه اندازی اولين فروشگاه با عنوان «با افتخار ساخت ايران» به نام فروشگاه کنز کردیم. ما از تولید شروع كرديم و آمديم به فروشندگي كه فكر مي‌كنم جزو واجبات بود و بايد اين كار را حتما انجام می دادیم. به خاطر خودمان كه توليدكننده هستيم اين فروشگاه را راه انداختيم، الحمدالله استقبال خوبی شد و درصدد راه اندازی شعبه‌هاي ديگر هستیم.

از سابقه فعاليت خودتان در بازار پوشاك بفرماييد؟

بنده از سن سيزده سالگي در بازار تهران سرنخ زدم، پادويي كردم، كار كردم و تعصب كار خياطي را دارم. چون خودم شاگرد خياط بودم، از اول كار شروع كردم و حدود سي و شش سال در صنعت پوشاك سابقه دارم، اما چندسال پیش توليدي خودم تعطيل شد و كارگرهایم بیکار شدند، به خاطر اينكه كالاي خارجي آمد و محصولات تولید خودمان يعني تولید ايراني را نمی خريدند.

آسیب هایی که در این سه دهه فعالیت مشهود بود را بفرمایید؟

برخی کوتاهی‌ها از طرف خود توليدكنندگان يعني امثال شخص بنده بود. سال 70 يا 71 تجار كشور آذربايجان برای خريد كالا به كشور ما آمدند. خيلي بازارمان خوب بود، دلار مي‌دادند و خريد مي‌كردند، شبانه‌روز كار مي‌كرديم، خودم را مي‌گويم، وقتي دیدیم كار را مي‌خرند از كيفيت كار كم كردم، در صورتي كه نمي‌دانستم با اين كار توليد خودم را در دراز مدت از بين مي‌برم. آنها هم پناه بردند به كشور همسايه مثل ترکیه، تیشه به ريشه خودمان زديم. در صورتي كه ما قبلا به كشور ايتاليا كفش صادر مي‌كرديم. به كشورهاي اروپايي پوشاك صادر مي‌كرديم. ولي متاسفانه خودمان باعث شديم.

آسیب دیگر عوارض بالای ورود مواد اولیه به کشور است و اصلا با تحريم كاري ندارد. به عنوان مثال؛ قیمت یک متر پارچه در كشور تركيه، ده هزار تومان است اما عوارض واردات آن دوازده تا سيزده هزار تومان، است. يعني يك متر پارچه بيست و سه هزار تومان مي‌افتد که با وجود بالا بودن حقوق كارگر و هزینه انرژی در چین نسبت به كشور ما، بهای تمام شده کالای تولید داخل بیشتر از نمونه وارداتی می‌شود. شلوار جين شايد ده قلم مواد اوليه لازم داشته باشد. خب شما حساب كنيد، هر كدام از اينها صددرصد گمركي بخورد، چه قیمتي پيدا مي‌كند. من اميدوارم كه يك تصميماتي راجع ‌به مواد اوليه بگيرند. گمركي را پايين بياورند. توليدكنندگان ما از لحاظ علمي، از لحاظ تجربه كاري، بزرگترين تجربه كاري را دارند. صنعت نساجي ما قدمتش خيلي زياد است ولي متاسفانه كارخانه‌هاي نساجي ما، تعطیل است. علتش اين است كه سنگ جلوي پايشان مي‌اندازند، كمك نمي‌كنند. در سایركشورها برای تولید مواد اوليه‌شان، به كارخانجات بسته‌های حمایتی و انواع تسهیلات مي‌دهند. ما نه آن وام را مي‌خواهيم، نه چيزي؛ خواهشا فقط سنگ جلوي پاي ما نيندازند. صنعت پوشاك كمترين سرمايه و بيشترين اشتغال‌زايي را دارد. نه در كشور ما، در كل دنيا.

در حوزه مدلينگ تولیدات ما اساسا كپي مدل‌هاي خارجي هستند يا براي خودمان تعريف مدل هم داريم؟

الحمدالله از حدود سه سال پیش كارگروه مد و لباس كشور در وزارت ارشاد فعال شده است. البته از چند سال قبل راه‌اندازی شده بود ولي در اين دو سه سال خيلي پررنگ شده است، از لحاظ طراحي مد و لباس، یكسري طرح‌ها راه افتاد به نام تهران بپوشيد كه در منطقه 12 شروع شد طراحان جمع شدند و طراحي‌هاي تقريبا 150 سال پيش كشور عزيزمان را انجام دادند.. ان‌شاءالله با پیشرفت و جدیت کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد، طراحي و مدلينگ جان مي‌گيرد.

چه راهكاری برای هماهنگی و همراهی دولت و افرادی که به عنوان الگو هستند و تولیدکنندگان و بازار فروش دارید و ما به چه جايگاه‌هايي خواهيم رسيد؟»

با پیشرفت فناوری و بوجود آمدن بازارهای مجازی و خرید و فروش در فضای مجازی خريد و فروش از طريق اينترنت انجام مي‌شود ولي در بازار پوشاك بدلیل اینکه همه دوست دارند آن را بپوشند و در تن‌شان ببينند و نوع پارچه را لمس كنند، امکان فروش اینترنتی خیلی پایین است. ما مي‌توانيم در چهارچوب قوانین كشور عزيزمان محلی برای نمايش و پوشيدن لباس و ارائه آن ایجاد کنیم، چرا که در كشور ما، هيچ گونه تبليغي بابت اين جور مسائل نداريم. صداوسيما هيچ نوع كمكي به ما نمي‌كند، كت و شلوار دوزهاي خيلي خوبي داريم. چند سال پيش يكي از اين برندهاي ايراني كه خيلي هم براي كت و شلوارش زحمت كشيده بود، در يك هتل نمايشي را راه‌اندازی کرد. ولي متاسفانه جلوي نمايش گرفته شد. در صورتي كه نمایش لباس های مردانه بود. صنعت پوشاك بايد نمايش درونش باشد تا ديده شود، تبليغات بايد باشد تا ديده شود، فرهنگ‌سازي برند بايد باشد تا ديده شود كه هيچ كدام از اينها در كشور ما متاسفانه انجام نمي‌شود. خواهشي كه دارم يعني راهكار اين است كه دست توليدكننده را براي نمايش باز بگذارند. الان يك توليدكننده نمي‌تواند براي تولیداتش ژورنال كتابي درست كند كه مدل‌هايش را بگذارد چون وزارت ارشاد مانع می‌شود، اما در مقابل برای محصول كشورهاي خارجي به عنوان مثال كولر يا تلویزيون، همه بيلبردها را در اختيارشان مي‌گذارند، با هزينه‌هاي خيلي بالا، با این نگاه ريشه ما را مي‌خشكانند.

 توليدكننده خودمان را حمایت کنید و با قيمت پايين تبليغات‌شان را انجام دهید. صداوسيما كمك كند. هنرپيشه‌هاي عزيزمان یك برندي كه واقعا مي‌دانند ايراني است، واقعا كمكش كنند. البته ديروز در يك مراسم افطاري بوديم، شنيدم برای تيم ملي، كت و شلوار از يك برند ايراني گرفتند، اين خوب است اين را بيايند انجام دهند. هنرپيشه‌ها و ورزشكاران‌مان دست به دست هم دهيم، كشور عزيزمان را آباد كنيم چرا که همت خودمان مهم‌ترين چيز است.

اگر بخواهید از هم صنف‌هاي خودتان كه دارند توليد با كيفيت را انجام مي‌دهند معرفي كنيد، كدام‌ها را معرفي مي‌كنيد؟

من در كار مردانه كت و شلوار، آقاي الياسي را معرفي مي‌كنم. برند ال‌سي‌من. در پوشاک بانوان هنوز برندي را نداريم. متاسفانه برند خودشان را روي لباس‌هايشان نمی‌زنند. البته با حمايت حضرت آقا از توليد ملي، توليدكنندگان ما انگیزه بیشتری پیدا کرده‌اند که برندهايشان را بالا بياورند. اگر اين سوال را شما ان‌شاءالله فكر مي‌كنم يك سال ديگر از من بپرسيد، انقدر تعدادش زياد باشد، نتوانم به شما بگويم.

چون متاسفانه در كشور ما طراحي خیلی ضعیف بود و در اين دو سه سال اخير آمده است. هميشه سعي كرديم كپي كنيم. اين كار بدي است البته با ورود كالاي خارجي من مخالف هستم ولي نبودش را هم من مخالف هستم. چون نبود كالاي خارجي رقابت را از ما مي‌گيرد و باعث كند شدن ما می‌شود. بودن كالاي خارجي خوب است البته نه برندهاي درجه سه و چهاري كه به كشورمان ورود پيدا كرده است، چرا که جز لطمه‌ كه به صنعت پوشاك مي‌زند چیز دیگری برایمان ندارد. دولت تلاش كند، برندهايي كه به كشورمان مي‌آيد را برندهاي خيلي باكيفيتي باشند كه حالت رقابت ما با آنها داشته باشيم. حداقل به صنعت پوشاك ما كمك كند. 

در پایان من خواهشي كه دارم نه برای صنف پوشاك، تمام صنوف، انتخابات اتاق اصناف هم شد، الحمدالله با راي اكثريت قرار است منتخبین به كمك اتاق اصناف بیایند، كل صنوف دست به دست هم بدهيم با كمك مردم عزيزمان كالاي ايراني افتخارمان شود. جوري كه وقتی به خارج از كشور برويم، ببينيم برندهاي ايراني در آن كشورهاي دارند جنس مي‌فروشند، اين افتخار ما است. پس كالاي ايراني واقعا افتخار ملي ما است.