تهران: دستاوردهای ماه رمضان در کلام رهبر انقلاب

به گزارش حلقه وصل، کتاب «آداب روزه‌داری، احوال روزه‌داران» شامل گزیده‌ای از مجموعه توصیه‌ها، نصایح، مواعظ و تحلیل‌های رهبر انقلاب، یکی از بهترین نمونه‌ها در تبیین دقایق و ظرائف معارف ماه رمضان است که در فرازهایی از بیانات معظّمٌ له در ماه‌های رمضان سال‌های 1369 تا 1390 ارائه شده است. در این اثر که به اهتمام علیرضا مختارپور قهرودی تدوین و از سوی انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده، ضمن حفظ ترتیب زمانی بیانات معظّمٌ له، برای دسترسی آسان‌تر علاقه‌مندان به محورهای مباحث، فهرستی جامع از کلیدها و موضوعات متعدد مندرج در این مجموعه ارائه شده است.

اینک به مناسبت قرار داشتن در ماه مبارک رمضان، به بیاناتی از رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره دستاوردهای بزرگ این ماه عزیز اشاره می‌شود:

یکی از دستاوردهای بزرگ ماه رمضان توبه و انابه است؛ بازگشت به خدای متعال، در دعای شریف ابی حمزه‌ی ثمالی می‌خوانیم: و اجمع بینی و بین المصطفی و انقلنی الی درجة لتوبة الیک؛ ما را به درجه و مقام توبه برسان که برگردیم. از راه کج، از عمل بد، از پندار بد، از اخلاق زشت برگردیم. در دعای وداع ماه مبارک رمضان، امام سجاد (ع) به پروردگار عالم عرض می‌کند: انت الذی فتحت لعبادک بابا الی عفوک و سمیته التوبة؛ این بار را باز کردی به روی ما که به سوی عفو تو بشتابیم، از نعمت عفو و رحمت تو بهره ببریم. این در، در توبه است؛ پنجره‌ی دلگشا به سوی فضای مصفای عفو الهی. اگر خدای متعال راه توبه را ب هروی بندگان باز نمی‌کرد، وضع ما بندگان گنهکار خیلی بد می‌شد. انسان تحت تاثیر غرائز انسانی، هوی‌های نفسانی دچرا خطا می‌شود. دچار لغزش می‌شود وگناه می‌کند. هر کدام از این گناهان زخمی بر پیکره‌ی دل و جان ما وارد می‌کند. چه کار می‌کردیم اگر راه توبه نبود؟

در دعای کمیل امیرالمؤمنین عرض می‌کند: لا اجد مفرا مما کان منی و لا مفزعا اتوجه الیه فی امری غیر قبولک عذری؛ اگر مسأله‌ی عذرخواهی کردن و قبول عذر از سوی پروردگار کریم و رحیم نبود، چطور ما می‌توانستیم از آنچه بر سر خود آورده‌ایم از گناه، از تخلف، از لغزش، از پیروی از هوی‌‌ها، از شر این همه بارهایه سنگین گناه، خودمان راخلاص کنیم؛ مفری نداشتیم، پناهگاهی نداستیم، این پناهگاه را خدای متعال به روی ما گشوده است و آن توبه است، توبه را قدر بدانید.

جوانی بر اثر جهالت از خانه‌ی پدر و مادر می‌گریزد و فرار می‌کند، بعد به آغوش پدر و مادر برمی‌گردد و با محبت آنها، با مهر آنها، با نوازش آنها مواجه می‌شود. این توبه است. وقتی برمی‌گردیم به سوی خانه‌ی رحمت الهی خدای متعال با آغوش باز ما را قبول می‌کند و می‌پذیرد. این بازگشت را که در ماه رمضان به طور طبیعی برای انسان مؤمن پیش می‌آید، مغتنم بشماریم. من دیدم تصویر حضور جوانان را، نوجوانان را، زنان و مردان را، در ماه رمضان در جلسات دعا، در جلسات قرآن، در جلسات ذکر؛ این اشکهایی که در توجه به پروردگار بر چهره‌ها می‌غلتید و فرو می‌ریخت، خیلی قیمت دارد. خیلی ارزش دارد، اینها توبه است. این توبه را نگه داریم. هوی‌پرستی ما، دلهای سر به هوای ما دچار خطا و لغزش می‌شود. این فرصت را ماه رمضان در اختیار ما قرار داده است که بتوانیم خودمان را شست‌وشو بدهیم. این شست‌‌وشو خیلی ارزش دارد. این اشکها دل را شست‌‌وشو می‌دهد. اما باید حفظش کرد، باید آن را نگه داشت.

همه‌ این دردهای بزرگ، بیماری‌های مهلک و خطرناک، یعنی منیّت‌ها، کبرها، حسدها، تعدی‌ها، خیانت‌ها، لاابالیگری‌ها ـ که اینها بیماری‌های بزرگ ما هستند ـ در ماه رمضان فرصت علاج پیدا می‌کنند، قابل درمان می‌شوند. خدای متعال توجه می‌کند و یقینا توجه کرده است. ماه رمضان ما امسال ماه رمضان خیلی خوبی بود. مجالس ـ مجالس قرآن، مجالس ذکر، مجالس دعا، مجالس موعضه ـ حضور قشرهای مختلف، گروه‌های مختلف اجتماعی، چهره‌ها و قیافه‌های گوناگون در این مجالس. چقدر اتفاق در این ماه انجام گرفت، چقدر در طول این ماه مبارک از ضعیفان دستگیری شد. اینها خیلی ارزش دارد، هر کدام یک عصری به روح انسان می‌دهد، گشایشی برای انسان به وجود می‌آورد. اینها را حفظ کنیم. من توصیه می‌کنم جوان‌ها این دل‌های نرم را، این دلهای نورانی را مغتنم بشمرند. در سنین بالا کمتر پیش می‌آید، برای جوانها بیشتر پیش می‌آید، این دلها راحفظ کنید. نماز اول وقت، حضور در مساجد، تلاوت قرآن، انس با قرآن، انس با ادعیه‌ی وارده‌ی از اهل‌بیت – که گنجینه‌ی معارف اسلامی است – را مغتنم بشمرید.