به گزارش حلقه وصل، سید حمید خویی، در آستانه روز داروساز، گفت: دو سال اخیر سخت‌ترین زمانی بود که داروسازان ایران سپری کردند. داروسازان ما در یک حرکت جهادگونه موفق شدند تمامی فشارهای تحریم، کمبود و مشکل انتقال ارز برای خرید مواد اولیه دارو را تحمل کنند تا زیانی متوجه مردم نشود. زمانی که تحریم‌های آمریکا آغاز شد برخی از کارشناسان حوزه دارو پیش بینی می‌کردند که ما در یک مقطعی مجبور شویم تنها ۱۸۰ قلم داروی ضروری را عرضه کنیم اما تلاش کم نظیر داروسازان کشور موجب شد تا مردم کم‌ترین فشار را در این عرصه حس کنند و تا حد زیادی داروهای مورد نیاز آنها تأمین شد.
وی با بیان اینکه همیشه کمبودهایی در بازار دارویی کشور وجود داشته است، افزود: در دو ماه اخیر این کمبودها بیشتر شد، اما در شرایطی که فروشنده خارجی برای دارو و مواد اولیه وجود نداشت و به دلیل فشاری که کرونا بر سلامت مردم وارد می‌کرد، بخش عمده‌ای از ارز دارو به واکسن و داروهای ضد کرونا اختصاص پیدا کرد، ما دچار کمبود جدی دارو نشدیم.
رئیس انجمن داروسازان تهران گفت: آنچه که در هفته‌های اخیر به عنوان کمبود دارو مطرح شد به این دلیل بود که ظرف دو هفته مصرف رمدسیویر ۸ برابر شد. افزایش ۸ برابری رمدسیویر مصرف به دنبال خود مصرف سرم نرمال سالین را نیز افزایش داد. این موضوع تعادل عرضه و تقاضای بازار را به هم ریخت. شاید مشکل اصلی ما این باشد که سیاست درستی برای مدیریت و کنترل کرونا نداشته باشیم و به صورت بی برنامه مصرف یک دارویی به شدت بالا برود.
خویی ادامه داد: از یک سو مشکلات تعرفه‌گذاری دارو را داشتیم و از دیگر سو موضوع ابلاغ قانون جدید تأسیس داروخانه وجود داشت. این مشکلات از جایی وارد شده است که داروخانه را به عنوان مکانی برای عرضه خدمات دارویی نمی‌بینند بلکه آن را به عنوان مرکزی برای فروش دارو می‌شناسند. این نهادها فشارهای مختلفی را به سیاست‌گذاران دارویی وارد کردند تا همه استانداردهای تأسیس داروخانه زیر پا گذاشته شود. این قانون موجب می‌شود تا تعادل توزیع داروخانه‌ها و اقتصاد آنها دچار اختلال شود.
وی افزود: بدون اینکه نظرات کارشناسی نهادهای صنفی را در نظر بگیرند، آئین‌نامه‌ای از سوی سازمان غذا و دارو ابلاغ شد و پس از آن به رغم اینکه سازمان غذا و دارو قول داده بود تا در ضوابط این آئین‌نامه نظرات کارشناسی نهادهای صنفی مانند انجمن داروسازان در نظر گرفته شود، بدون هیچ مشورتی ضوابط ابلاغ شد. این موضوع تنش‌ها و اضطراب‌های بسیار زیادی را در بین همکاران داروساز ایجاد کرد چرا که می‌تواند بر روی روند فعالیت حرفه‌ای آنها تأثیر بگذارد. همچنین این قانون به افزایش مصرف القایی دارو می‌انجامد.
رئیس انجمن داروسازان ایران اظهار کرد: در حال حاضر داروسازان ایران نگران آینده شغلی خود هستند و بخش مهمی از آنها فعالیت خود را در مرز تعطیل شدن می‌بینند.
خویی با اشاره به آغاز فعالیت دولت سیزدهم، اظهار کرد: ما به عنوان نمایندگان صنف داروسازان کشور از رئیس‌جمهور، دولت و وزیر بهداشت می‌خواهیم برخورد جدی با قاچاق دارو انجام دهند. این موضوع در حال حاضر بزرگترین تهدید علیه اقتصاد و سلامت کشور است.
وی افزود: به یک شهرستان سهمیه داروی کرونا داده شده است اما تمامی این سهمیه وارد شبکه قاچاق شده است، قاچاق دارو، حیثیت صنف دارویی و داروسازان کشور را خدشه دار می‌کند به همین دلیل مطالبه جدی ما از دولت برخورد جدی با قاچاق دارو است و امیدواریم آن را در اولویت خود بگذارد. وعده‌هایی از سوی قوه قضائیه داده شده است اما مشاهده می‌کنیم که در مقابل داروخانه‌های بزرگ عده‌ای دلال دارو حضور دارند و مردم را تشویق به خرید جنس خود می‌کنند، نیروی انتظامی این‌افراد را دستگیر می‌کند اما بعد از دو ساعت آزاد می‌شوند.
خویی تاکید کرد: سوراخی در نظام سلامت وجود دارد که هر چه دارو تأمین شود بازهم کمبود به وجود می‌آید. مقصر اصلی در کمبود دارو شبکه‌های قاچاق و نهادهای ناظر دولتی است که با این شبکه‌ها برخورد نمی‌شود.
رئیس انجمن داروسازان تهران با بیان اینکه این انجمن نهاد ناظر نیست، گفت: متصدی داروخانه کارشناس تشخیص بزهکار نیست، وظیفه داروساز این است که هر کسی نسخه داشت، دارو به او تحویل داده شود. نهادهای ناظر باید بیمار را از قاچاقچی تشخیص دهند. ما حتی قدرت ضبط نسخه یا دفترچه جعلی را نداریم.
خویی تاکید کرد: قاچاق دارو باید به عنوان یک تهدید ملی و جرم شناخته شود، متأسفانه شبکه قاچاق دارو در یک حاشیه امن قرار دارد.
وی با اشاره به عدم عدالت در شناسایی شهدای خدمت، اظهار کرد: داروسازان در کنار کادر پزشکی بیشترین تماس را با مردم دارند و هیچ یک سنگر داروخانه‌ها را خلوت نکردند و تعداد زیادی از آنان مبتلا شده و جان باختند. رایزنی‌هایی برای شهید خدمت شناختن این افراد را انجام داده و امیدواریم این اتفاق رخ دهد.
خویی همچنین با اشاره به مشکلات اقتصادی داروخانه‌ها اظهار کرد: عمده مشکلات داروخانه‌ها به دلیل مشکلات بیمه‌ها است. بیمه‌ها داروخانه‌ها را به مرز ورشکستگی رسانده‌اند چرا که خود آنها نیز به مرز ورشکستگی رسیده‌اند. در یک روزگاری یک وزیری بدون تأمین منابع مالی تصمیم می‌گیرد ۱۹۰ قلم دارو را تحت پوشش بیمه ببرد مشخص است که بیمه را دچار مشکل می‌کند.