به گزارش حلقه وصل، کانال تلگرامی اندیشکده راهبردی تبیین نوشت: نشنال‌اینترست در یک نشست در زمینه سیاست خارجی آمریکا در غرب آسیا، از کارشناسان پرسیده که آیا کاهش مداخله نظامی در افغانستان و عراق صحیح بوده است؟ بخشی از کارشناسان معتقدند حضور نظامی آمریکا از دو دهه پیش تاکنون نتوانسته منافع ملی این کشور را تأمین کند. یکی از این کارشناسان، نکات زیر را به پرسش مطرح‌شده، ارائه کرده است:
عراق پس از صدام هنوز یک کشور ورشکسته است که از هرج‌ومرج اقتصادی، اجتماعی و سیاسی رنج می‌برد و به میدان نبرد بین گروه‌های داخلی و مدعیان منطقه‌ای تبدیل شده است. هیچ تضمینی وجود ندارد که داعش یا شاخه‌های نزدیک به آن بار دیگر تمامیت ارضی عراق را تهدید نکنند.
درباره افغانستان نیز نه تنها ترامپ بلکه بایدن نیز به این نتیجه رسید که تداوم این جنگ به سرانجامی نمی‌رسد و آمریکا هرگز در آن پیروز نخواهد شد. پس درصدد مذاکره با طالبان برای خروج از نبرد برآمدند. علاوه بر آمریکا، دیگر همسایگان افغانستان از جمله ایران و چین نیز دریافته‌اند که برای تأمین امنیت ملی خود باید با طالبان مذاکره کنند.
گرچه مناطق درگیر عموماً از مرزهای ایران به دور بوده است ولی ایران نگران هجوم گسترده پناه‌جویان به مرزهای شرقی است. بنابراین ایران با تنظیم مذاکرات بین دولت افغانستان و طالبان سعی کرده است میان گروه‌های افغان میانجیگری کند و از سرایت ناامنی به مرزهای خود بکاهد.
حتی پکن که با افغانستان تنها 76 کیلومتر مرز مشترک دارد و این مرز نیز صعب‌العبور است، امکان دارد مجبور شود برای جبران تبعات خلأ قدرت در افغانستان تلاش کند و از دولت تاجیکستان برای جلوگیری از ورود نیروهای بنیادگرا و تکفیری به نزدیکی مرز چین کمک بگیرد.
با توجه به نکات فوق، می‌توان یکی از فرضیه‌ها را درباره دلایل اصلی خروج آمریکا از افغانستان چنین تصور کرد که علاوه بر رهایی نیروها و منابع مالی از این باتلاق، زمینه را برای درگیری طالبان با بازیگران رقیب آمریکا فراهم کند و حتی در این مسیر به توطئه‌چینی بپردازد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.