
سرویس معرفی: «راهبندان» کتاب جدید میلاد عرفانپور در قالب رباعی است و چنانکه از نام آن برمیآید به موضوعات مرتبط با شهر توجه نشان داده است اما همچون سایر کتابهای عرفانپور از نظر مضمون دارای تنوع است و تنها به موضوعات اجتماعی محدود نمیشود و بخصوص علاقهمندان رباعیات عاشقانه در این مجموعه اشعار جالب توجهی خواهند یافت.
این مجموعه دربردارنده سرودههای سالهای 94 و 95 است. در این اثر حدود 73 رباعی با موضوعات مختلف گردآوری شده که همگی آنها یک ویژگی مشترک دارند و آن این است که در راهبندانهای تهران سروده شدهاند. بخشی از رباعیهای «راهبندان» نیز به فضای شهری، موضوعات اقتصادی، اجتماعی و روزمره اختصاص دارد.
سرودههای جمعآوری شده در «راهبندان» پیش از این در جایی منتشر نشده بود. عرفانپور را برخی منتقدان «احیاگر قالب رباعی در دهه هشتاد خورشیدی» نام دادهاند.
رباعی برای میلاد عرفانپور جدی است. تفننی لابهلای دفتری غزل نیست. این جدی بودن، باعث شده او هرچه فن بلد است را پیاده کند. عرفانپور با استفاده از فنون بیانی، به زبانی اختصاصی رسیده است. ساختار رباعی او از سادگی خودش شروع شده و به صمیمیت خودش هم ختم می شود. این سادگی و صمیمیت البته هیچ تناقضی با آراستگی ندارد.
در ادامه چند رباعی از این کتاب را میخوانید:
ازدل، تنها رنگ شکستی مانده است
از تاک ترانه های مستی مانده است
ای پیشانی کجا نشاندی مارا
بر پیشانی، صدای دستی مانده است
****
غم داده به من پناه، این موقع شب
لبخند مرا مخواه، این موقع شب
من کودک پژمرده به دستانم گل
این سوی چهارراه این موقع شب
****
چون رود، زلال تربیت شد دل من
بی تاب وصال، تربیت شد دل من
سرمایه ی او فقط غمت بود حسین!
با رزق حلال، تربیت شد دل من
****
تنها و غریب مانده انسان در شهر
سنگین شده سایه رفیقان در شهر
محتاج درنگیم در این کثرت رنگ
این است دلیل راهبندان در شهر