به گزارش حلقه وصل، محمد ایمانی فعال رسانهای در کانال تلگرامی خود نوشت: مشارکت حداکثری مردم در سیاست و انتخابات، نه فقط فضیلت، بلکه ضرورت و نیاز همیشگی کشور است.
آقای روحانی اخیرا خبر داد: «رهبری در همه انتخاباتها تاکید کرد که انتخاب منتخب، بسیار مهم است؛ اما اهمّ، مشارکت مردم است. عینِ این کلمات را چند روز پیش تکرار کردند. من بارها از 25 سال، این جمله را از ایشان شنیده بودم و باز هم فرمودند مشارکت، اهمّ است و انتخاب درست، مهم.
ناظران البته خلاف این رویکرد را از برخی مدعیان اعتدال و اصلاحات سراغ دارند؛ چه زمانی که سال 75 برای تمدید دوره رئیس جمهور مستقر گفتند قانون اساسی را دور بزنیم، چه در تهدید و استعفای برخی مدیران و نمایندگان مدعی اصلاح طلبی که خواستار تعطیلی انتخابات مجلس بودند، و چه در گفتوگوی موسوی خوئینیها با خبرگزاری ایرنا (23 دی 97):
«در انتخابات 76 یک وقت متوجه شدیم خبرهایی میآید که بالاخره میخواهند یک جوری بازی انتخابات را به هم بزنند و بناست همان کسی را که میخواهند روی کار بیاورند. من و آقای کروبی رفتیم خدمت آقای هاشمی.
هاشمی در پاسخ گفت اتفاقا من با آقای خامنهای اینجا اختلاف نظر دارم. آقای خامنهای نظرش این است که باید انتخابات خیلی پرشور باشد و مردم همه بیایند و هرچه مردم بیشتر بیایند، بیشتر تایید نظام است.
آقای هاشمی در مسیر هدفش، اگر معتقد بود کاری باید انجام شود، دیگر هیچ مانعی را بر سر راه نمیپذیرفت؛ چه این مانع قانون باشد، چه اشخاص و حقوق دیگران. آقای هاشمی آن زمان با آن روابط و امکانات و قدرت می توانست انتخابات را جوری مهندسی کند که آن نتیجهای که میخواهد گرفته شود».
ادعای مشارکت حداکثری در حالی مطرح میشود که حامیان رئیس جمهور میگویند «روحانی و دولتش، عاریهای و رحم اجارهای بودند و مسئولیت عملکردش با ما نیست»!
مردم وقتی میبینند واکنش روحانی و دولت، نوعا سکوت بوده، چگونه باید به این ائتلافهای ناسالم اعتماد کنند؟ آیا کاسبیهای انتخاباتی و سپس طلاق سیاسی، موجب جلب اعتماد و مشارکت میشود یا سبب دلسردی؟!
اینکه مردم هنگام مطالبه وعدهها، از افراطیون میشنوند «رئیسجمهور، تدارکاتچی نظام است و حتی پانزده درصد هم اختیارات ندارد»، و بعد در سر رسید انتخابات، میبینند همین جماعت، قبل از همه، قابلمه اول صف گذاشتهاند و سر و دست میشکنند، اعتماد آفرین است یا اعتمادسوز؟ جماعتی که از خود سلب مسئولیت کرده و تصویر کودک سرراهی از دولت ساختهاند، به شعور مردم توهین میکنند.
حق جمهور، فقط رای دادن است؟ یا ادای حقوق آنها، تازه پس از انتخابات آغاز میشود؟ روحانی اخیرا گفت «اگر در این هفت سال و نیم در بخشهایی نتوانستیم آن چنانکه شایسته ملت ایران بوده عمل کنیم، از مردم طلب عفو میکنم.». طلب عفو برای کدام کارهای نکرده و کرده؟ مردم درباره کدام کردهها و نکردهها باید عفو کنند؟
طلب عفو صادقانه باید مصادیقش روشن باشد؛ همچنان که باید از ندامت قلبی برخیزد. علامت آن هم این است که فرد، از خطا برگردد یا برای جبران خسارت، چنان ارادهای نشان دهد که دل صاحبان حق، نرم شود . در غیر این صورت، لقلقه لسان است و مستوجب توبیخ خدا و خلق.