به گزارش حلقه وصل، منیژه آرمین دبیر نهمین جشنواره داستان انقلاب در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا از دغدغههایش نسبت به مسیر پیشروی این سبک داستان نویسی گفت و تصریح کرد: آسیبشناسی کوچکی که در زمینه داستان نویسی انجام دادهام که روز اختتامیه آن را بیان میکنم. یکی از مهمترین موضوعات در این زمینه که به نظر من به ضرر رشته ما است؛ الگو سازی در هنر است. الگو سازی در هرکاری خوب باشد، در هنر خوب نیست. من معتقدم برخی از نویسندگان از روی آثاری که در سالهای قبل در ایران و جهان مقام آورده؛ تقلید کردهاند. به همین دلیل سوژهها تکراری شده است. هنر یک تجربه شخصی است و آنچه الگو برداری میشود؛ هنر نیست. الگو برداری از یک نویسنده خوب هنر نیست؛ هنر باید چشمه جوشانی باشد که از فرد هنرمند بجوشد. تاثیر پذیری باعث میشود هنر زود از بین برود.
دبیر نهمین جشنواره داستان انقلاب همچنین در مورد تاثیر گذاری پنهان آثار نهمین دوره گفت: نمیتوانم بگویم 100 درصد به این سمت رفتهایم که آثار در لایههای دوم و سوم به موضوع انقلاب بپردازند و در لایه اول کتاب بن مایه طنز، عاشقانه و ... دارد. ولی همانطور که پیشتر اشاره کردم در حال حاضر رو به سمتی هستیم که داستان انقلاب کمکم چند بعدی شدهاست؛ یعنی ابعاد مختلف انسانی اعم از سیاست، جامعه، مکان، زمان طنز و .... در داستانها مطرح باشد. در این مورد میتوانم بگویم بله این موضوع درپیشرفتهایی داشتیم اما هنوز 100 درصد نیستیم.
وی در مورد تاثیرگذاری رویه جدید نگارش تاکید کرد: باید ابتدا به این نکته توجه کنیم که جذب مخاطب تاثیرگذاری را هم در بردارد و اگر شما مخاطبی را جذب کردهاید یعنی توانستهاید روی او تاثیر بگذارید. البته این مسئله هم وجود دارد که جذب مخاطب ممکن است دقیق نباشد و از طرفی میتواند ریشهای و دقیق باشد و ذهن را بشکافد و تاثیر عمیقتری بگذارد.ما در این مسیر فدم برداشتیم که تاثیرگذاری عمیقتری در مخاطب داشته باشیم. دراقع نویسندگان جدید در این راه قدم برداشتند.