تهران: «فرهنگ نامه توبه»، منتشر شد

به گزارش حلقه وصل، کتاب فرهنگ نامه توبه، تألیف حضرت آیت الله ری شهری، به زبان فارسی منتشر شد.

فرهنگ، مجموعه‏ اى است از: باورها، آداب و رسوم، انديشه ‏ها، ادبيّات، هنرها، ارزش‏ ها، دانش ‏ها و نيز شيوه زندگى كه در طىّ تجربه تاريخى جوامع، شكل مى ‏گيرد و از نسلى به نسل ديگر منتقل مى‏ شود.

بى ترديد، بخش اصلى و بنيادين فرهنگ و هويّت جوامع اسلامى برگرفته از قرآن كريم و گفتار و رفتار پيامبر اكرم صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏ آله و اهل بيت مطهّر اوست. بر اين پايه، فراهم ساختن زمينه آگاهى از مفاهيم مهم و پركاربُرد دين، موجب گسترش و تعميق فرهنگ دينى در امّت اسلامى فراهم مى ‏آورد و بدين سان مى ‏توان كتاب ‏هاى در بردارنده اين مفاهيم بنيادين و مؤثّر را كه با ذكر نمونه و در جامه‏ اى نو و امروزين اند، «فرهنگ‏نامه»ناميد.

كتاب پيش رو، يكى از فرهنگ‏نامه‏ هايى است كه از دانش‏نامه قرآن و حديث بر گرفته شده و با هدف استوار سازى فرهنگ دينى، اصلاح فرهنگ عمومى و ترويج معارف اصيل اسلام منتشر مى ‏شود.

 درباره اين فرهنگ‏نامه

فرهنگ‏نامه توبه، از جمله فرهنگ‏نامه‏ هايى است كه با هدف تصحيح فرهنگ و تقويت ارزش ‏هاى رفتارى، نگارش يافته است. با توجّه به اين كه قرآن، همه اهل ايمان را به توبه دعوت كرده،اين فرهنگ‏نامه از اهمّيت ويژه‏ اى برخوردار است؛ زيرا همگان نياز به توبه دارند، هر چند توبه از گناهان مختلف، متفاوت است.

در درآمد اين فرهنگ‏نامه، توضيحى كوتاه در باره واژه ‏شناسى «توبه» آمده و به كاربرد واژه «توبه» براى خداوند سبحان و انسان در فرهنگ قرآن و حديث، اشاره گرديده و حقيقت توبه، نياز همگان به توبه و مقصود از «توبه نصوح» تبيين شده است.

در متن كتاب نيز برجسته ‏ترين ره‏نمودهاى قرآن و احاديث اسلامى در باره «توبه» در هفت فصل آورده شده است:

در فصل اوّل، معانى متعدّدى براى توبه بيان شده است، مانند: پافشارى نكردن بر انجام گناه، پشيمانى از گناه، اعتراف به گناه، تصميم ‏گيرى جدّى براى تكرار نكردن گناه. در پايان فصل نيز معناى «توبه نصوح» تبيين شده است.

فصل دوم، به تبيين وجوب توبه و فضيلت آن، خرسندى خداوند سبحان از توبه بندگان، ارزش توبه كنندگان، ضرورت شتاب كردن در توبه و توبه دوباره، هشدار در باره امروز و فردا كردن و به تأخير انداختن توبه، و بر حذر داشتن از توبه دروغين، اختصاص دارد.

فصل سوم درباره پذيرفته شدن توبه است. مباحث مهمّ اين فصل، عبارت اند از: صفتِ «توبه ‏پذيرى» خداى سبحان، پذيرش توبه حقيقى تا واپسين لحظات زندگى، عوامل پذيرفته شدن توبه و موانع آن، و هشدارى درباره گفتن اين سخن كه «فلانى را خدا نمى ‏آمرزد!».

در فصل چهارم، نمونه‏ هايى از توبه ‏هاى پذيرفته شده مانند: توبه قوم يونس عليه‏ السلام و توبه شمارى از گنهكاران در عصر پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏ آله گزارش شده ‏اند.

فصل پنجم، درباره آثار و بركات توبه است، از جمله: آمرزش گناهان، پاكيزگى و سلامت دل، محبوبيت نزد خداوند متعال، پوشش گناهان و زشتى‏ ها، تبديل سيئات به حسنات و تبيين آن، ورود به بهشت و داشتنِ خير دنيا و آخرت.

در فصل ششم، گونه ‏هاى توبه تبيين مى‏ شوند كه عبارت‏ اند از: توبه عام، توبه خاص، توبه نهان، توبه آشكار، توبه رباخوار، توبه كسى كه مالش با حرام در  آميخته است، توبه غيبت كننده، توبه كسى كه حقّ الناس به گردن دارد. در اين فصل همچنين تحليلى درباره توبه انبيا و اوصيا و تحليل ديگرى در باره گونه ‏هاى توبه آمده است.

فصل هفتم نيز به چند نمونه از دعاهايى اختصاص دارد كه از خاندان رسالت در باره توبه روايت شده ‏اند.

کتاب فرهنگ نامه توبه، تألیف حضرت آیت الله ری شهری، از سوی پژوهشکده علوم و معارف حدیث، به زبان فارسی، در قطع رقعی، در ۲۴۰  صفحه به نگارش درآمده است و در سال ۱۳۹۵با همکاری انتشارات دارالحدیث منتشر شده است.