چرا عدالتخواهان تندرو از رئیسی حمایت نمی‌کنند؟/ یک مقام ارشد دولت: فهم فلسفه روز قدس برای جوانان سخت است!

سرویس سیاست حلقه وصل - «وبلاگ حلقه وصل» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی حلقه وصل همراه باشید.

*** 

چرا عدالتخواهان تندرو از رئیسی حمایت نمی‌کنند؟

قوه قضائیه به تازگی و در ادامه روند جاری خود در برخورد با فساد؛ یک زن و مرد را که از متهمان ردیف اول ایجاد اخلال در بازار ارز، سکه و خودرو بودند را به اعدام محکوم کرد.

نهاد قضایی کشورمان همچنین چند نفر از مدیران دولتی و نمایندگان مجلس را نیز به جرم ارتکاب به فساد به مجازات‌های مختلف محکوم کرده است.[1]

اما این اقدام به جای اینکه با استقبال کسانی از خواص و قاطبه موسوم به عدالتخواهان و رسانه‌های منتسب به آنان مواجه شود؛ با قهر و کنایه‌های آنها مواجه شده است.

آنها در تریبون‌های خود با اشاره به اقدامات قوه قضائیه این سؤال را مطرح می‌کنند که "چرا فساد تمام نمی‌شود" و یا مثلاً "بروید با سلاطین اصلی برخورد کنید" و از این قبیل...

اما آنها چرا چنین طریقی را برگزیده‌اند و چرا اقدامات عدالتخواهانه نظام جمهوری اسلامی آنها را راضی نمی‌کند؟!

*ما پیش از این در مجموعه وبلاگ حلقه وصل، بارها توضیح داده‌ایم که مفهوم عقلانی فساد و عدالت بایستی در وهله اول فهم شود و فعالان این حوزه‌ها در ابتدای امر بایستی اشراف درستی به مسئله داشته باشند.

عقلانیت مسئله نیز این است که فساد یک امر نفسانی است و مثل دروغ؛ اولا همواره و از جانب هر کسی (به جز امام معصوم) ممکن‌الوقوع است و ثانیا به همین دلیل، تصور یک حکومت بدون فساد نیز غیر ممکن و یک اتوپیای دست نیافتنی است. کما اینکه شاهدیم در حکومت امیرالمؤمنین، در حکومت امام مجتبی و در نزد مباشر مالی امام کاظم (علیهم‌السلام) نیز فساد روی داد.

کما اینکه مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم به این مقوله اشاره کرده‌اند.

در بحث حکومت و فساد نیز باید فهمید که حکومت ضد فساد حکومتی نیست که در آن هیچ فسادی رخ ندهد (زیرا همانطور که اشاره شد صفر کردن فساد غیر ممکن است) بلکه حکومتی ضد فساد است که با هیچ مفسدی مداهنه و سازش نکند، هرگز هیچ روندی از فساد را نپذیرد، برای برچیدن بسترهای فساد؛ تلاشی همیشگی داشته باشد و در تیول آن نیز هیچ فساد و مفسد شناخته شده‌ای نباشد که از برخورد قضایی رهیده باشد.

دو حقیقت پیش‌گفته به روشنی نشان می‌دهد که اتفاقا نظام جمهوری اسلامی ایران نیز در بحث مقابله با فساد، تالی تلو حکومت معصوم(ع) است و بر همان طریق راه می‌سپارد.

اما عدالتخواهان تندرو طی 20 سال گذشته نشان داده‌اند که با هیچ اقدام ضد فسادی راضی نمی‌شوند و همیشه با تصویر سازی از اتوپیای غیر واقعی "حکومت با فساد صفر"! منجر به ایجاد یک فضای تاریک ذهنی شده‌اند.

در این زمینه البته اشاره به برخی بیانات مقام معظم رهبری در بحث کارنامه نظام اسلامی پیرامون عدالت و مقابله با فساد نیز ضروریست.

ایشان 2 سال قبل در همین باره فرمودند:‌

«یک نکته‌ی بسیار مهم در زمینه‌ی فساد هست؛ این را بگویم، این را همه توجّه کنند، همه‌ی ملّت ایران هم توجّه کنند. بنده از قدیم با فساد و مفسد و مفسدین اقتصادی و غیرذلک مبارزه میکردم و مخالفت میکردم، الان هم عقیده‌ام قرص و محکم همین است؛ امّا بعضی‌ها وقتی درباره‌ی فساد حرف میزنند، افراطی حرف میزنند، حواستان باشد! یک‌جوری حرف میزنند که گویا همه فاسدند، همه‌ی مدیران را و همه‌ی دستگاه‌ها را فساد گرفته! نه آقا، این‌جوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند.

بله! فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود؛ امّا این یک حرف است، اینکه شما جوری حرف بزنی که شنونده خیال کند همه جا را فساد گرفته [حرف دیگری است]. بعضی‌ها تعبیرات فرنگی هم به‌ کار میبرند: "فساد سیستمی"؛ نه آقا! آن کسی که فساد را سیستمی میبیند، در مغز خودش فساد هست، در چشم خودش فساد هست. این‌همه مدیر پاک‌دست، این‌همه کارگزار مؤمن و پاک‌دست در سرتاسر کشور در همه‌ی دستگاه‌ها وجود دارند، دارند زحمت میکشند؛ چرا به اینها ظلم میکنید؟ چرا خلاف میگویید؟ چرا به نظام اسلامی ظلم میکنید؟

بله! در نظام اسلامی یک نفر هم نباید فاسد باشد؛ امّا آنچه وجود دارد، مثلاً ده فاسد است، نه ده هزار فاسد؛ خب اینها خیلی تفاوت دارد؛ این را توجّه داشته باشید. بعضی‌ها در حرف زدن، در نوشتن؛ حالا که دیگر فضای مجازی هم هست، راحت برمیدارند اینجا و آنجا مینویسند «آقا همه را فساد گرفته»؛ نه آقا! این‌جوری نیست. بله! فساد هست، در دستگاه‌های مختلف هم هست. من دیدم مثلاً در فرض کنید مجلس یا جای دیگر بعضی‌ها را متّهم میکنند؛ درست که دقّت میکنید، می‌بینید آنهایی که مورد اتّهام قرار گرفته‌اند یک چند نفر آدمند؛ این چند نفر را نمیشود تعمیم داد. تازه اگر راست باشد؛ ممکن است همین هم که متّهم میکنند دروغ باشد، خلاف واقع باشد، از روی ندانستن و بی‌اطّلاعی باشد؛ امّا اگر هم راست باشد، تازه میشود چند نفر در مقابل یک عدّه‌ِی کثیر. توجّه داشته باشید که افراط و تفریط در همه‌ی چیزها غلط است.»[2]

ایشان، 17 سال قبل نیز در این باره تأکید کردند:

«ما گفتیم با فساد مبارزه میکنیم - این یک نقطه روشن در نظام است - اما عدّه‌ای میخواهند این را به نقطه تاریک تبدیل کنند و بگویند فساد همه جا را گرفته است. نه آقا! فساد همه جا را نگرفته است.

باید با فسادِ کم هم - هر جا بود - مبارزه کرد. ممکن است روزنامه‌ای بردارد یک مورد فساد را درشت کند؛ مگر همه جا فساد هست؟ فساد در گوشه‌هایی وجود دارد. انسانها لغزش دارند و دچار گناه میشوند؛ باید با این گناه مبارزه کرد. ما وقتی گناهکاریم که با فساد - ولو کمِ آن - مبارزه نکنیم؛ چون گسترش پیدا خواهد کرد.

مبارزه با فساد لازم است؛ اما ناامید کردن مردم که بگوییم فساد همه جا را گرفته، یک خطای واضح و ناشی از نادانی و فریب‌خوردگیِ کسانی است که آدم میداند خودشان آدمهای مغرضی نیستند؛ مغرضان که جای خود دارند.»[3]

برخی محافل تحلیلی از این می‌گویند که اگر با روند موجود "فساد نمایی" برخورد نشود؛ جامعه دچار التهاب ذهنی و فی‌النهایه "فتنه اقتصادی" خواهد شد.

***

اصلاح‌طلبان و تکرار تحریم انتخابات در سال 1400

علی صوفی، از رجال سیاسی جریان چپ، طی یادداشتی در شماره چهارشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی نوشته است: سیاستی که اصلاح‌طلبان برای انتخابات اخیر مجلس اتخاذ کردند، برخلاف سیاست اتخاذی آنها در انتخابات سال‌های 94 و حتی 92 بود. به‌هرحال سرخوردگی مردم از مشارکت سیاسی از یک سو به نارضایتی آنها از عملکرد مجلس باز می‌گشت و از سوی دیگر نتیجه عملکرد دولت دوم آقای روحانی و دور شدن ایشان از مطالبات رای‌دهندگانش، به موازات فشارهای اقتصادی شدیدی که در سال‌های اخیر به مردم تحمیل گردید و همین باعث تغییر رویکرد انتخاباتی اصلاح‌طلبان شد.

او می‌افزاید: در نهایت و با در نظر گرفتن همه این مسائل، معرفی کاندیدا در انتخابات به هر قیمتی دیگر برای جریان اصلاحات نباید تکرار شود و اگر امکان حضور نامزد اصلی وجود ندارد، می‌توانند کنار مردم بمانند![4]

*منظور صوفی از عبارت برساخته "در کنار مردم ماندن"! رفتار خائنانه تحریم انتخابات از سوی جریان سیاسی خاص است.

جریان اصلاحات، با اتخاذ یک سیاست دشمنانه، انتخابات مجلس یازدهم را تحریم کرد و یک برگ دیگر با موضوع معارضه با نظام اسلامی را در پرونده خود قرار داد.

مقوله‌ای که متأسفانه مورد توجه خواص کشور نیز قرار نگرفت و کاهش مشارکت مردم را رقم زد.

زیرا واضح است هنگامیکه دولت و مجلس کارنامه ضعیفی را ارائه کرده‌اند و از سوی دیگر؛ عاملان همین قضیه هم مدام مردم را به عدم حضور و تحریم انتخابات، تشویق کنند؛ کاهش مشارکت رخ می‌دهد.

خاصّه اینکه پادزهر این مسئله هم توسط خواص کشور تولید نشد و کسی توضیح نداد که عدم حضور به معنای کاهش سرعت حل مشکلات است.

با توجه به آنچه که گفته شد و عدم قرار گرفتن اصلاح‌طلبان در جایگاه پاسخگویی و مذمت نسبت به این رفتار دشمنانه؛ شاهدیم که فردی مثل صوفی نه تنها به این رفتار زشت افتخار می‌کند بلکه آنرا به مردم نسبت می‌دهد و عجیبتر از همه اینکه تلویحا درباره انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1400 نیز ضمن شرط‌گذاری برای نظام در زمینه لزوم تأیید صلاحیت گزینه‌های مسئله‌دار؛ دوباره از تحریم انتخابات سخن می‌گوید.

باید دانست که اساساً شأن رجال و جریانات سیاسی؛ چیزی جز دفاع معقول از نظام و تقویت فرایند مردمسالاری نیست و اگر جز این باشد؛ عملا با خیانت مواجه هستیم.

خیانتی که البته هرگز با بهانه‌هایی مثل "نامزد ما را تأیید صلاحیت نکردند" نیز پوشانده نمی‌شود. زیرا جریانات سیاسی همواره موظفند بر اساس چارچوب‌های قانونی و نظارتی کشور خود اقدام به معرفی کاندیدا کنند نه طبق چارچوب‌های دلبخواه!

در همین حال، بیان این نکته هم ضروری به نظر می‌رسد که معلوم نیست گذشت و چشم‌پوشی نظام اسلامی نسبت به این رفتارهای غلط سیاسی جریان خاص تا کجا ادامه یابد و اساساً آیا نظام اسلامی منتظر خواهد ماند تا عده‌ای درباره انتخابات 1400 نیز از بام تا شام؛ گزینه تحریم انتخابات را در گوش مردم زمزمه کنند؟!

گفتنیست، بهزاد نبوی به تازگی تأکید کرده است که تحریم انتخابات مجلس یازدهم از سوی اصلاح‌طلبان یک کار اشتباه بود.[5]

***

یک مقام ارشد دولت:

فهم فلسفه روز قدس برای جوانان سخت است!

یک مقام بلندپایه دولتی طی یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود که به مناسبت روز جهانی قدس منتشر شد، نوشته است:‌ در روز قدس می‌اندیشم ما چگونه با برخی رفتارها و عدم توان چرایی اعتراض ما بر علیه رژیم اسراییل، نتوانستیم روز قدس را آن چنان که باید، برای نسل های دهه شصت به بعد تبیین کنیم.

او سپس می‌افزاید: روز قدس یک نماد است. بخشی از این نماد در روح آرمان‌خواهی یک جامعه ناشی از یک انقلاب بزرگ نهفته است. قرار ما این بود که به ظلم و بی‌عدالتی نه تنها در ایران بلکه در هر جایی که فریاد مظلومی بلند است پاسخی داده شود. وقتی در داخل، بی‌عدالتی را پاسخی مناسب ندادیم و برخی جریان های سیاسی نیز، امر آرمانگرایی را به ابزاری سیاسی برای از میدان به در کردن مخالفان تبدیل کردند، فهم فلسفه روز قدس نیز در میان نسل های جدید ثقیل شد.

این مقام دولتی در خاتمه نیز شعری را از یک شاعر عرب منتشر کرده و ادعا کرده است که این شعر، بهترین بیان برای حرف‌های اوست.[6]

*این مقام دولتی، تا پیش از این؛ تصویری سیاه از ایران را به بهانه تحریم‌ها مطرح می‌کرد.

او مدتی است که این سیاه نمایی ایران را به بهانه کرونا مطرح می‌کند و مثلا از ریزش طبقات پایین جامعه به دلیل کرونا گفته است. (دقت شود که حرف او حتی در صورت صحت نیز حرفی است که باید درون دولت گفته شود تا برای آن تدابیر لازم اندیشیده شود نه در تریبون‌های عمومی!)

اکنون نیز شاهدیم که سیاه نمایی این فرد به بهانه جوانان متجلی شده است.

و اما ادعای او مبنی بر بی‌پاسخ ماندن بی‌عدالتی در جامعه ایران...

او باید بداند که اگر روند جاری امور در ایران ناعادلانه بود و فهم آرمان قدس در میان جوانان ثقیل؛ امروز هیچیک از اهداف استراتژیک ایران در اقتصاد کلان و امنیت محقق نمی‌شود.

یعنی امروز نه‌تنها شاهد تاب‌آوری اقتصادی نبودیم و بواسطه تحریم‌هایی که همین آقا ادعا می‌کند؛ زمین خورده بودیم (مثل کاهش صادرات نفت!) بلکه در حوزه امنیتی نیز شاهد تسرّی بحران‌های سوریه و عراق به داخل خاک ایران بودیم و اصطلاحا می‌بایست در خیابان‌های تهران و کرمانشاه با دشمن غدّار خارجی می‌جنگیدیم.

بله! مشکلاتی وجود دارد... اما اولا مشکل و گرانی در کجای دنیا نیست و ثانیا آیا رواست که به بهانه این مشکلات؛ آبروی نظام هدف تیر انتقام قرار گیرد؟!

این فرد همچنین گویا در جریان مجاهدت جوانان ایرانی در کشورهای لبنان و عراق و سوریه نیست!

که چگونه با فهمی عمیقی و فلسفی از آرمان قدس؛ جان خود را فدای تحقق این آرمان و امنیت مردم ایران کرده‌اند.

جوانانی که در داخل کشور نیز در قالب اردوهای جهادی، تشکل‌های کمک مؤمنانه، هسته‌های فرهنگی آتش به اختیار و تیم‌های امنیتی دفاع از کشور در عرصه‌های مختلف؛ فهم و دلبستگی خود نسبت به نظام اسلامی و آرمان‌های مردمی آن را به منصه ظهور رسانده‌اند.

جالب است که بسط فکری آرمان‌های انقلاب اسلامی از جمله در بحث قدس شریف؛ فقط در میان عموم جوانان ایرانی هم نیست و امروز جوانانی از ملیت‌ها و کشورهای مختلف هستند که با دلبستگی به آرمان‌های جهانی انقلاب اسلامی؛ حتی در این راه جان خود را مشتاقانه در جبهه‌های مختلف فدا می‌کنند. (اشاره‌ای به شهادت جهاد مغنیه توسط رژیم صهیونیستی)

گفتنیست، این مقام بلندپایه دولتی، پس از رخدادهای آبان 98؛ وعده تکرار این اغتشاشات را نیز داده است.

***

1_ mshrgh.ir/1074707

2_ mshrgh.ir/1002131

3_ http://fna.ir/bnblmy

4_ http://www.armanmeli.ir/fa/print/main/288779

5_ mshrgh.ir/1072874

6_ www.irna.ir/news/83797413/