به گزارش حلقه وصل، بوریس جانسون زمانی که شهردار لندن بود، در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرده بود شهردار مورد علاقه‌اش، شهردار به تصویر کشیده شده در فیلم «آرواره‌ها» است. جانسون این فرد را به خاطر اینکه ترس را از مردم دور کرده بود، یک سیاستمدار قابل ستایش خوانده بود، چراکه حاضر نشده بود یک ساحل تفریحی را به خاطر اینکه یک کوسه شناگران را در ساحل خورده بود، تعطیل کند! او با الگو گرفتن از شهردار فیلم «آرواره‌ها» حالا قصد دارد کل انگلستان را به کام ویروس کرونا بکشاند!
انگلیسی‌ها که چندی پیش با رأی دادن به رفراندوم جدایی از اتحادیه اروپایی خواستند بار دیگر ثابت کنند با اروپایی‌ها متفاوت بوده و تلاش دارند راه خودشان را به‌عنوان جزیره قرار گرفته در مرکز دنیا بروند، برای مقابله با ویروس کرونا نیز قصد دارند با جدا کردن مسیرشان از تمام دنیا، راهی را بروند که هیچ کشوری در دنیا جرأت انجامش را ندارد: بی‌خیالی مطلق!
کشورهای قاره سبز این روزها به محل اصلی شیوع بیماری «کووید-19» تبدیل شده‌اند. این بیماری آنها را وادار کرده است اقدامات اولیه را برای انجام قرنطینه شهرها انجام داده، بیمارستان‌ها و کادر درمانی خود را به حالت آماده‌باش درآورند و در نهایت اینکه با تعطیل کردن اجتماعات و مراکز آموزشی، فرهنگی، ورزشی و هنری از مردم بخواهند در خانه‌های خود بمانند.
در انگلستان اما اوضاع به نحو دیگری پیش می‌رود؛ بوریس جانسون نخست‌وزیر این کشور علنا و رسما به مردم اعلام کرده است دولتش قصد ندارد هیچ تعطیلی‌ای برقرار کند و کشور به کار خود ادامه می‌دهد. او همچنین به مردم اعلام کرده باید در انتظار «مردن عزیزان‌شان» باشند و قرار نیست دولت در این زمینه هیچ اقدام پیشگیرانه‌ای انجام دهد. کارشناسان دولتی در گفت‌وگو با رسانه‌های این کشور اعلام کرده‌اند احتمالا تا هم‌اکنون نیز حدود 10 هزار نفر از مردم این کشور به ویروس کرونا آلوده شده‌اند. پنجشنبه گذشته دولت انگلیس رسما به جمع‌بندی خود در نحوه برخورد با بیماری کرونا رسید و صلاح سیستم این کشور را در این مسأله دید که با استفاده از یک نظریه که بتازگی درباره نوع همه‌گیری این بیماری وجود دارد، راه جدیدی در برخورد با آن را به آزمایش بگذارد.
در این نظریه که در چارت زیر نیز نمایش داده شده است، اپیدمولوژیست‌ها بر این باورند در صورتی که اقدامات ایزوله کردن و مبارزه با این ویروس به نوعی که در چین انجام شد، انجام نشود، در هر صورت این ویروس برای همه‌گیر شدن در یک منطقه یک مدت زمانی در اختیار دارد. این ویروس در یک مقطع زمانی شروع شده، با سرعت بیشتری به اوج خود رسیده، تعداد بیشتری از مردم را به کام مرگ کشانده و بعد از آن به نقطه کاهش رسیده و کم‌کم از اثرگذاری آن کاسته می‌شود، تا اینکه اپیدمی به طور کامل متوقف می‌شود. در نظریه دوم، با انجام اقداماتی نظیر تعطیلی شهرها یا تعطیلی گردهمایی‌های عمومی و قرنطینه کردن بیماران، طول دوران مبارزه با بیماری بیشتر شده اما تعداد انسان‌هایی که به این بیماری مبتلا شده یا بر اثر آن می‌میرند کم می‌شود. کشورهای مختلف دنیا برای کم کردن از میزان تلفات ناشی از بیماری راه‌حل دوم را برگزیده‌اند و سعی دارند با انواع و اقسام اقدامات لازم، جلوی گسترش بیماری در مدت‌زمان کم را گرفته و از بین برنده زنجیره شیوع آن باشند. با این حال دولت جانسون تصمیم گرفته برخلاف روندی که دنیا در نظر گرفته، در مدت‌زمانی کم با این بیماری روبه‌رو شده و در صورتی که شانس بیاورد و شرایط با او همراهی کند، بیماری را رد کند تا به زعم خودش، با قربانی کردن تعداد زیادی از مردمش، اقتصاد این کشور کمتر از سایر کشورهای جهان از شیوع ویروس کرونا صدمه ببیند. مسأله‌ای که در این میان، کمترین توجهی به آن نشده است، تعداد بالای آمار مبتلایان به این ویروس و همچنین تعداد بالای آمار کسانی است که قرار است بر اثر بیماری «کووید-19» جان خود را در انگلستان از دست بدهند.
بوریس جانسون اعلام کرده است مدارس را تعطیل نمی‌کند، اجتماعات بزرگ را کنسل نمی‌کند و رویدادهای ورزشی را نیز لغو نخواهد کرد. با این حال مهم‌ترین خواسته‌اش از مردم این است که دست‌های خود را مرتب بشویند!
دولت انگلستان در این حوزه حتی به کودکان و دانش‌آموزان نیز رحم نکرده و مدارس را تعطیل نکرده است. پاتریک والانس، مشاور علمی دولت انگلستان در گفت‌وگو با «اسکای‌نیوز» بیان کرده است احتمال اینکه بچه‌ها در خانواده این بیماری را بگیرند، بیشتر از این است که در مدرسه از دوستان خود بگیرند! او در عین حال بیان کرده است در هر صورت 60 درصد از جمعیت 66 میلیونی انگلستان به این بیماری دچار خواهند شد.
جرمی هانت، وزیر سابق بهداشت انگلیس جزو اولین افرادی بوده است که به این رویه اعتراض کرده و آن را بشدت خطرناک خوانده است. او اعلام کرده است: «ما تنها 4 هفته تا رسیدن به موقعیتی که ایتالیا هم‌اکنون در آن قرار دارد زمان داریم و به جای استفاده از این زمان، در حال نادیده گرفتن مسأله هستیم. باید از هر اقدامی که می‌توانیم، برای آرام کردن سرعت انتقال ویروس استفاده کنیم».
بسیاری از رسانه‌های آمریکایی که این روزها توانسته‌اند با تلاش بسیار دونالد ترامپ را وادار سازند اقدامات لازم برای رویارویی با این بیماری همه‌گیر جهانی را انجام دهد، هم‌اینک با شگفتی به مسأله انگلیس و قمار بزرگ جانسون نگاه می‌کنند. آنها معتقدند ترامپ با وجود تمام سرسختی‌اش به دلیل اینکه انتخابات سال 2020 را در پیش رو داشت، حاضر شد خواسته مردم و کنگره را پذیرفته، بیماری را جدی گرفته و اقدامات مورد نیاز را هر چند دیرهنگام به اجرا دربیاورد اما حالا باید دید جانسون می‌تواند در قماری که با آینده سیاسی خود انجام داده، پیروز میدان باشد؟ به نظر نمی‌رسد بی‌توجهی به جان انسان‌ها برای کسی پیروزی سیاسی بیاورد.
نکته جالب‌توجه دیگر در طرز تفکر دولت انگلستان درباره ویروس کرونا که تعجب بسیاری از اپیدمولوژیست‌ها را برانگیخته، این است که دولت انگلستان بر این باور است اگر تعداد زیادی از مردم این ویروس را بگیرند، خودبه‌خود نوعی ایمنی نسبت به این ویروس در جمعیت بسیار زیادی از مردم این کشور به وجود می‌آید و این بیماری زمستان سال بعد نمی‌تواند تعداد زیادی از مردم را درگیر کند. این نظریه با توجه به اینکه ویروس کرونا تا به حال رفتارهای ثابتی در تمام دنیا از خود نشان نداده و در هر منطقه‌ای رفتارها و نشانه‌های خاصی با خود به همراه داشته و با انتقال سریع بین مردم نیز از میزان قوت آن کاسته و ضعیف نشده است، نمی‌تواند نظریه چندان قابل اعتمادی باشد.
اگر این نظریه‌ها فقط در حد نظریه باقی بمانند و کارآمدی لازم برای حفاظت از بریتانیایی‌ها را نداشته باشند، چه دلیلی دارد دولت انگلستان تعداد زیادی از مردم را با ویروس کرونا رویارو کرده و آنها را به کام مرگ بکشاند؟ پاسخ به این پرسش را می‌توان در آموزه‌های سرمایه‌داری جست‌وجو کرد و این حقیقت که انگلستان بعد از برگزیت و خارج شدن از اتحادیه اروپایی، از نظر اقتصادی توان و تحمل اجرایی کردن توصیه‌های جهانی برای مقابله با این ویروس یا تقویت سیستم درمانی خود را ندارد و درصورتی‌که اقتصاد این کشور بر اثر خانه‌نشینی و قرنطینه مردم صدمه ببیند، سال‌ها زمان می‌برد که بریتانیا بتواند دوباره روی پای خود بایستد.
بوریس جانسون که نکته مثبت کارنامه کاری‌اش تاکنون اجرایی کردن خروج انگلستان از اتحادیه اروپایی بوده، می‌داند در صورتی که اقتصاد این کشور بعد از برگزیت صدمه ببیند، تمام حیثیت شغلی و سیاسی‌اش زیر سؤال می‌رود، به همین دلیل است که جان بریتانیایی‌ها در برابر اقتصاد این کشور برایش در درجه دوم اهمیت قرار دارد و برای رسیدن به اهداف اقتصادی خود با جان مردم قمار می‌کند. با پایان یافتن ماجراجویی‌های کرونا در جهان، بسیاری از کشورها به عنوان الگو در مبارزه با بیماری‌های واگیردار جهانی معرفی می‌شوند و ممکن است انگلستان به درس عبرتی در این باره تبدیل شود. قمار اصلی جانسون همین مسأله است؛ قماری که در هر صورت، هر نتیجه‌ای که داشته باشد، جان بسیاری از انگلیسی‌ها را گرفته است.
منبع: وطن امروز