بابایی: نوشتن برای شهدا و حبیب کاری سهل و ممتنع است/ تهیه‌کننده «ایستاده در غبار» از شهدا چه خواست

سرویس معرفی: آیین اختتامیه پانزدهمین دوره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور با حضور چهره‌های ادبیات کشور در مسجد جوادالائمه برگزار شد.

آثار معرفی‌شده در جایزه حبیب، مغایر با ارزش‌های شهدا نخواهد بود

محمد ناصری دبیر پانزدهمین دوره این جایزه در بخشی از این مراسم با یادکرد از مرحوم فرج‌الله سلحشور گفت: آقا فرج معلم سرود، تئاتر و بانیان سینما در مسجد بود و البته با قصه‌نویس‌ها نیز نشر و حشر داشت و در حوزه قصه دغدغه داشت.

وی افزود: بعد از درگذشت مرحوم فردی چند جلسه با مرحوم سلحشور گفت‌وگو کردم و گله‌مند بود که قصه‌های قرآنی که پیوسته دغدغه‌اش بوده، در حد قول و قرار مسئولان باقی مانده است.

دبیر این جایزه گفت: در جایزه حبیب روال ما بر این است که کتاب‌ها توسط بچه‌های مسجد جمع‌آوری می‌شود و پس از مطالعه آثار برگزیده انتخاب می‌شوند که بار اصلی جشنواره روی دوش داوران آن است و آثار توسط حلقه نویسندگان دوشنبه‌های مسجد داوری می‌شود. در جایزه حبیب داوری از بیرون دعوت نمی‌شود و همین بچه‌ها هستند که آثار را داوری می‌کنند.

ناصری گفت: نادری و احمد دهقان دو نفری هستند که در داوری مخلصانه و متواضعانه شرکت می‌کنند. داوری‌های شریف علی‌پور با تمام گرایشات داورهای آن از سال 59 تاکنون سعی شده که اسم حبیب و شهیدان مسجد مخدوش نشود و توصیه می‌کنم که از پیش‌داوری‌ها دوری شود. به همین جهت اگر داوری به نام مسجد اتفاق می‌افتد، حتماً باتوجه به ارزش‌های مسجد است.

وی افزود: درهرصورت جشنواره ما، جشنواره داستان است و پیش آمده که داستان‌هایی به جایگاهی از داوری رسیده‌اند، اما از نظر مضمون کنار گذاشته شده‌اند و ازاین‌رو مضمون به‌شدت موردتوجه است.

دبیر جایزه کتاب سال حبیب در پایان گفت: آثاری که در جشنواره معرفی می‌شود، مغایر با ارزش‌های شهدا نخواهد بود و در داوری‌ها ملاک انتخاب، آثار است و ما کاری به نام خالق آثار نداریم. روال ما این است که برگزیده و یک تقدیری داشته باشیم و سعی می‌کنیم که انتخاب‌های خود را با ملاک مسجد انتخاب و به جامعه معرفی کنیم.

نوشتن از حبیب کاری سهل و ممتنع است

گلعلی بابایی از اعضای شورای نویسندگان مسجد در بخش دیگری از این مراسم با اشاره به نوشتن در حوزه جنگ، گفت: جنگ یک مقوله عام است که نوشتن در آن تعریف خاص خود را دارد. وقتی حرف از مستندنگاری جنگ می‌زنیم، باید تکلیف خود را روشن کنیم که چه هدفی را در سر داریم.

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به کتاب «قلمی به رنگ خاک» که خاطرات شهید حبیب غنی‌پور است، گفت: هنگامی که نوشتن این اثر به من پیشنهاد شده، سخت بر خود لرزیدم، بلکه حبیب نه تنها یک رزمنده بلکه دوستی بود که در محل ما نفس کشیده و روزگار گذرانده بود. او همیشه از کودکی کبوتر همیشه جلد مسجد بود. او برادر بزرگ‌تر کوچک‌ترهای مسجد بود و حبیب بود که پابه‌پای بزرگان مسجد کتابخانه را راه انداخت.

بابایی گفت: برای نگارش این کتاب باید یک نقشه راه درست می‌کردم تا بتوانم تصویری از حبیب را به خواننده منتقل کنم. در جریان نگارش این کتاب از یادداشت‌های روزانه حبیب استفاده شد که البته آنها با اسناد مکتوب عملیاتی و هم‌رزمانش تطبیق داده شده است.

وی در پایان گفت: هرچند نمی‌توانم ادعا کنم که حق مطلب را ادا کرده‌ام، اما این کتاب درواقع عرض ارادتی است به حبیب و یکصد تن شهدای مسجد جوادالائمه و نوشتن برای شهدا و حبیب کاری سهل و ممتنع است.

فرج حاصل تربیت مسجد بود

اصغر نقی‌زاده در بخش دیگری از این مراسم گفت: زمانی که ما به این مسجد آمدیم حاج فرج از این مسجد رفته بود و در سازمان تبلیغات و حوزه هنری فعالیت می‌کرد. فرج در حوزه هنری به من چگونگی حس‌گیری آموزش می‌داد و گرایش‌های مسجدی در سخنان وی مشهود بود.

وی افزود: آن زمان که در همین سینما جی بدترین فیلم‌ها نمایش داده می‌شد او در این مسجد نمایش حر را روی صحنه برد.

نبی‌زاده گفت: در فیلم توبه نصوح فرج به خاطر اعتقاداتش با حس کامل بازی می‌کرد و کم‌تر به حرف کارگردان توجه داشت و همین موجب باورپذیر شدن نقش او می‌شد.

او در پایان گفت: آنهایی که در یوسف پیامبر با فرج کار کردند، می‌گویند انگار در مسجد مشغول خطابه‌ خواندن بوده است و سریال را با تمام وجودش ساخت و هر زمان مردم فیلم یوسف را می‌دیدند یاد فرج می‌افتند و درواقع باید گفت فرج حاصل تربیت مسجد بود.

تهیه‌کننده ایستاده در غبار از شهدا چه خواست

در این بخش از خانواده مرحوم فرج‌الله سلحشور و حبیب والی‌نژاد تهیه‌کننده فیلم ایستاده در غبار تقدیر به‌عمل آمد.

والی‌نژاد در این بخش گفت: هرچه یاد گرفتم از مرحوم فردی و مرحوم سلحشور آموختم و آنها را در کارم پیاده کردم. سجده شکر به‌جا می‌آورم که توانستم توسط شما تأیید شوم و امیدوارم شهدا هم امشب شهادت‌نامه ما را امضا کنند.

در پایان این مراسم برگزیدگان بخش‌های مختلف این جشنواره معرفی شدند که الهام مزارعی نویسنده تقدیرشده در بخش کودک گفت: خوشحالم که برگزیده یک جشنواره مردمی شدم و به نظرم برگزیده شدن در چنین جشنواره‌ای یک موفقیت بزرگ است.

محمدرضا مرزوقی نویسنده برگزیده بخش نوجوان در این جشنواره گفت: من این کتاب را به مادرم تقدیم کرده بودم و برای حفظ تعادل جایزه خود را به پدرم تقدیم می‌کنم.

محمدرضا بایرامی نویسنده تقدیرشده در بخش انقلاب و دفاع مقدس پس از دریافت جایزه‌اش، گفت: اولین مرتبه است که بعد از فوت فردی توانسته‌ام به این جلسه بیایم و من توفیق داشتم که 30 سال همراه مرحوم فردی باشم.

محمد محمودی‌نورآبادی نویسنده برگزیده در بخش ادبیات انقلاب و دفاع مقدس که برادر دو شهید است، گفت: برای مرحوم امیرحسین فردی دلم گرفته و خوشحالم در مسجدی نماز خواندم که او در آن نفس کشیده بود. مرگ مرحوم فردی برای من مانند شهادت دو برادرم دردناک بود و از نظر من او نمرد، بلکه به خاطر خون‌دل‌هایی که برای ادبیات انقلاب خورد، شهید شد.

فریبا منتظرظهور نویسنده تقدیرشده در بخش رمان آزاد گفت: برگزیده شدن در این جایزه برای من مایه افتخار است، در اینجا برای صلح آرزو می‌کنم تا جوانان سالم باشند و بتوانند برای کشورشان خدمت کنند.

سارا عرفانی نویسنده برگزیده کتاب سال در بخش رمان آزاد با اشاره به اینکه 17 اسفند سال گذشته از رمانم رونمایی شده بود، گفت: در طول این سال بازخوردهای خوبی از کارم شاهد بودم و تاکنون توانسته به چاپ سوم برسد. برایم مایه افتخار است که این جایزه را از حبیب و مسجد گرفتم.

این مراسم با حضور چهره‌هایی چون رضا امیرخانی، احمد دهقان، داود امیریان، جواد محقق، حمیدرضا شاه‌ابادی، مجتبی رحماندوست، محسن مؤمنی شریف، رحیم مخدومی و مهدی قزلی برگزار شد.