وی افزود: این شیوه قالب هنری آمادهای است و قرار نیست مثل سینما سالها رویش کار کنیم تا به نتیجه برسیم. داستان نسبت به هنر سینما برای ما دست یافتنیتر است و در عین حال ذوقش نیز در ایرانیها همواره وجود داشته است و از گذشته هم ما در آن ورود داشتهایم.
وی ادامه داد: افرادی که دست به داستاننویسی میزنند، بخش عمدهای از اثرشان را با تخیل سامان میدهند. بارها شده که قصه یک رمان مثلا ۴۰۰ صفحهای بیش از ۵۰ درصدش تخیلی باشد اما در مقابل بودهاند داستانهایی که بخش عمده محتوای آنها بر مبنای واقعیت بوده اما شیوه بیانشان، داستانی بوده است. به باور من اینگونه نوشتن هنر بالاتر و والاتری است. اینکه انسان توانایی داشته باشد بدون استفاده از تخیل و بر مایه حقیقت، هنر را در بازطراحی داستانی واقعی قرار دهد.
کلانتری در ادامه با اشاره به رمان «نامیرا» گفت: هنر نویسنده این رمان بیان واقعیت به شکلی داستانی است. با این شیوه است که مخاطب میتواند تا انتها همراه رمان شود. این اتفاق در واقع کارکرد رمان است؛ یعنی به جای اینکه نویسنده در همان ابتدا بخواهد روی مخاطب تاثیر بگذارد، او را تکان داده و دنبال خود همراه میکند. «نامیرا» به باور من هم داستان است و هم دارای درونمایهای غیرتخیلی است. از سوی دیگر این رمان با وجود اینکه سندی برای روایتهای تاریخی خود ذکر نکرده اما همه آنچه عنوان کرده مستند است و وقتی به تاریخ مراجعه میکنیم حتی آدمها همان عباراتی را به کار بردهاند که در این کتاب هست. مطالعه این کتاب مثل این است که به سراغ برخی متنهای تاریخی روایی صدر اسلامی برویم و به نظرم این اتفاق در نوع خودش یک کار بدیل است.
مسئول نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه تهران تصریح کرد: سبک این اثر به باور من سبکی بدیع است که باید حتما ارج نهاده شود. داستان این اثر، داستان امروز ما و همیشه تاریخ است. داستان انسان است در بستر زمان و مکان. همه آدمهایی که در این کتاب میبینیم و ستارههای اثر هستند، در همیشه تاریخ حضور داشتهاند. برای ملت ما که انقلابی الهی انجام دادهاند، مطالعه این کتاب مطالعه تاریخ مصور خودشان است و همین مساله باعث میشود در فتنههاف بتواند راه نجاتی برای خودش پیدا کند. وقتی انسان وسط فتنهای گرفتار شود نه خودش را خوب میبیند و نه جایگاه فتنه را درست میشناسد. نه میداند باید به کجا حمله کند و نه میداند کجا باید از خودش دفاع کند. داستانی در این زمینه مثل نامیرا به ما کمک میکند تا آدمی بتواند از پس چنین حوادثی خود را نجات دهد.
وی همچنین گفت: در نامیرا آدمهای فتنه زدهای که از موضع حق به سمت مقابل آن حرکت کردند. انسانهایی که پیامبر اکرم(ص)، امیرالمومنین(ع) و صحابه را دیده بودند در مدت کوتاهی رنگ باختند. کسی مانند عمربن حجاج که نامهها از سوی خود و قبیلهاش به سوی امام فرستاد و حتی مسلم را محافظهکار می خواند که چرا کار ابن زیاد را تمام نمی کند، در نهایت در روز عاشورا در مقابل امام ایستاد و به همراه ۵۰۰ نفر از نیروهایش آب را به روی لشکر امام حسین(ع) بست.
کلانتری ادامه داد: این یعنی از حق متمایل شدن به اسفلالسافلین. در داستان فتنه ۸۸ هم ما گرفتار چنین مشکلی شدیم. افرادی که همیشه خط مقدم جبهه انقلاب بودند ناگهان روبروی نظام و رهبری قرار گرفتند. خودشان نمیدانستند چه میکنند اما آنهایی که اهل بصیرت بودند متوجه شدند که آنها در حال حرکت به سمت خلاف جهت هستند. برخی بیدار شدند و برخی نیز نه چنانچه برخی از حاضران در کربلا سالها پس از آن هم بیدار نشدند.
وی در پایان گفت: خاصیت نامیرا این است که هم تاریخ اسلام را به خوبی به ما نشان میدهد و هم منبع خوبی برای فتنه شناسی است و اگر هم کسی خواست مساله ولایتمداری و بصیرت را در خود تقویت کند میتواند به آن رجوع کند.
یادآوری میشود مراسم تجلیل از خالق رمان «نامیرا» و نقد و بررسی آن در دانشگاه تهران ظهر دیروز در تالار علامه امینی دانشگاه تهران و از ساعت ۱۳ برگزار شد..