به گزارش حلقه وصل، همه سایت‌ها و شبکه‌های تلویزیونی فارسی‌زبان که با بودجه نهادهای امنیتی دولت‌های غربی اداره می‌شوند، روی این بیانیه مانور خبری دادند و به بهانه آن، علیه کشورمان دست به فضاسازی زدند.
هر چند که بسیاری از امضا کنندگان این نامه افراد چندان شناخته شده‌ای نیستند. در میان اینان؛ نام سازنده یک فیلم ضدایرانی مقیم استرالیا نیز دیده می‌شود. اتفاقی که نشان می‌دهد، این بیانیه بیشتر مصرف خارجی دارد تا داخلی. چرا که اغلب امضا کنندگان آن، پای ثابت جشنواره‌ها و محافل غربی هستند اما طی یک سال اخیر، روی خوشی از آن جشنواره‌ها ندیده‌اند؛ حتی جشنواره‌هایی چون کن و برلین در دوره اخیر خود یک فیلم از این طایفه را نیز راه نداده‌اند. بنابراین، مخاطب اصلی انتشار چنین بیانیه‌ای مسئولان سینمایی کشورمان نیست، بلکه نوعی خوش‌رقصی برای نهادها و اتاق‌فکرهای سینمایی در اروپا و آمریکای شمالی است.
باید دید که آیا این نامه و بازتاب گسترده آن به عنوان تبلیغی علیه جمهوری اسلامی ایران در رسانه‌های غربی، باز هم پای این سینماگران را به سواحل کن و خیابان‌های برلین باز خواهد کرد؟!
با توجه به انفعال حراست سازمان سینمایی و وزارت ارشاد اما از حراست صداوسیما انتظار می‌رود که توجه ویژه‌ای به این بیانیه و امضاکنندگان آن داشته باشد. برخی از امضاکنندگان با سیما همکاری داشته‌اند و دارند و از قبل این همکاری به نام رسیده‌اند!